به گزارش 598، وبلاگ افاضات عقل کل نوشت: فرصتهایمان را هزینه میکنیم برای ارتقاء ویندوز، ارتقاء ورژن اندروید تلفن همراه و... گوش به زنگیم تا فلان نرم افزار جدید را دانلود کنیم، سرعت سیستم را افزایش دهیم، آنتی ویروس را به روز نگه داریم.
اما چقدر هزینه میکنیم تا نسخه انسانیت مان را بالا ببریم؟ چقدر وقت میگذاریم تا فاصله خود با انسان کامل را کم کنیم و به مدل کامل انسانیت نزدیکتر شویم و ارتقاء یابیم، ورژن انسانیت ما چند است؟
آیا آن را با نسخههای بدلی و از رده خارج عصر جاهلیت مدرن به روز میکنیم یا با نسخهای که اسلام ارائه کرده است؟ از فرصتهای ویژهای که خداوند برای ارتقاء انسانیت در اختیارمان قرار میدهد چقدر استفاده میکنیم؟
آیا سرعت سلوکمان را افزایش دادیم؟ آیا برای دوری از گناه، آنتی ویروسش را به روز کردیم؟ ماه شعبان چقدر از برکات سفره نورانی مناجات شعبانیه بهره بردیم؟ مناجاتی که دل برده است از همه ائمه معصومین علیهم السلام و مضامینش قله قرب و حضور را نشانه گرفته است.
در این مناجات بنا به شرح حضرت آیت الله جوادی آملی، مقاطع پنج گانه سلوک انسانی ترسیم شده است؛ این مناجات فرازی دارد و فرودی؛ انسان، اول با خدا منادات دارد؛ ندا سر میدهد، اما وقتی به قله رسید و نزدیک شد دیگر جا برای ندا کردن نیست بلکه زمان مناجات است چون به قرب الهی بار یافته است، انسانی که به قرب الهی میرسد و نزدیک میشود دیگر داد نمیزند، ندا نمیکند بلکه نجوا میکند.
وقتی منادات و مناجات به پایان رسید و انسان لذت حضور را یافت دیگر ساکت میشود و از آن به بعد حالت محو است، در اینجا به ذات اقدس باری تعالی عرضه میدارد که خدایا من تا اینجا آمدم نفسم بند آمد و خاموش شدم حالا تو حرف بزن و با من سخن بگو « واجعلنی ممن نادیته فاجابک و لاحظته فصعق لجلالک فناجیته سرا و عمل لک جهرا» خدایا تو به من نگاه کن تا من هم مثل موسی کلیم الله صعقه بزنم و مدهوش شوم.
به ما گفتهاند شما هم از خدا بخواهید تا به این مقامات دست یابید، نگفتهاند این فقط مخصوص ائمه علیهم السلام است؛ اینها مراحلی است طی شدنی و طلب کردنی.
اگر میخواهیم برای ظهور امام زمان (عج) آماده شویم باید نسخه انسانیتمان را ارتقاء دهیم؛ انسانهای عصر ظهور؛ هم در علم و تکنولوژی پیشرفتهاند هم در انسانیت.
خدایا یاری مان دِه تا چشم و گوش بسته از این دنیا نرویم «و انر ابصار قلوبنا بضیاء نظرها الیک...» به قول حافظ:
عاشق شو ارنه روزی کار جهان سرآید
ناخوانده نقش مقصود از کارگاه هستی