چه افتخاری! چه افتخاری!
جا دارد که ملت ایران به خود ببالد!
چه سعادتی نصیب ما شد که آتش بازیهای سالانه زئوس پرستان مشرک یونانی (زئوس, خدای بدمست زناکار خیانتکار... یونان), که سپس توسط استعمارگران فرنگی احیا شد, به سرزمین ما آمد. در حالی که خشکه مغزهای ما هنوز آتش چارشنبه سوری را که یک سنت زیبای کشاورزی, برای آتش زدن خار و خاشاک حاصل از پاکسازی زمین برای آماده سازی آن برای کشت در بهار است را به بهانه این که نشانه ای از آتش پرستی زردشتیان است, محکوم میکنند. در حالی که اصلا زردشتیان آتش پرست هم نبوده اند (و این دروغ مرکب است).
ما در حالی که سنتهای توحیدی کهن خود را, به بهانه آن که اسلامی نیستند, محکوم و طرد میکنیم, با افتخار سنتهای ناتوحیدی و مشرکانه بیگانه گان را میپذیریم...
تفو بر تو ای چرخ گردون تفو...
وقتی که مبانی هویت خود را زیر پا مینهی, به ناگزیر مبانی هویت بیگانه گان را, که برای ما هویت ستیز است, با کمال میل میپذیری..
به هر حال بله دیگ بله چوغوندر... این آتش درخورد همان برج میلاد است, که نماد اشرافیت و "اهن و تلپ" تکنوکراسی است.
ملت شریف و موحد ایران از این مزخرفات بری است.