ابتدا این بخش از صحبت های آقای مطهر نژاد، مدیرعامل برج میلاد را بخوانید:
«همه اقشار نمی توانند از این رستوران (رستوران گردان برج میلاد) استفاده
کنند. اقشار کم درآمدتر می توانند از رستوران هایی که در پایین برج قرار
دارد، استفاده کنند.وی با ذکر این سوال که در تهران چند درصد بنز و بی ام
و سوار هستند، گفت: تعداد این افراد هم کم است. این رستوران نیز برای
افرادی است که بتوانند از پس هزینه های آن بربیایند. مدیرعامل برج میلاد
با بیان اینکه بزرگترین رستوران گردان دنیا در برج میلاد است، گفت: باید
غذاها با کیفیت و در شأن و منزلت افراد ایجاد شود.»
از حق نگذریم، با خواندن این صحبت ها نخستین چیزی که در ذهن هر مخاطبی رنگ می گیرد، رایحه ناخوش تفکرات کارگزارانی ها است. همان ها که میخواستند کشور را با الگوهای غربی و بانک جهانی، مثلاً بسازند و در این میان قشر مستضعف را زیر پایشان له کنند و عین خیالشان هم نباشد.
دوست داشتند مدیرانشان را بفرستند گلف و بیلیارد بازی کنند تا راحت تر بتوانند در سمت های مدیریتی شان! کار کنند و تصمیم بگیرند. در واقع با این صحبت های آقای مطهر نژاد، باید دیگر برج میلاد را نه یکی از نمادهای مسئله دار! شهر تهران که نماد اشرافیت جدید و قدیم معرفی کرد.
اشرافیتی که اشراف و اشراف زاده هایش، به قول همین مدیرعامل محترم بنز و بی ام و سوار می شوند و غذاهای برج میلاد باید در شأن و منزلت آنها ایجاد شود.
نیازی به استفاده از عبارت “یادمان نرود که…” نیست. باید با تشر و تحکّم به مدیر برج میلاد و سایر همفکرانش، گفت که با این افکار انحرافی تان نامه استعفا را بنویسید و واگذارید این جیفه کثیف دنیا را و بروید. شما که با این ادبیات توهین آمیز که مثلاً “سایر مردم می توانند از رستوران ها و فست فودهای پایین برج استفاده کنند” با مردم حرف می زنید، همان بهتر که ما و این مردم مستضعف را از فیض مدیریت های مشعشعتان محروم کنید و بروید. شماها باید بهتر نگاه می کردید.
این برج میلاد ۴۳۵ متری، ایستایی و مثلاً نمادشدنش را مدیون همین مردم مستضعف و متوسطی است که امروز امثال شما، آنها را تلویحاً با “اُف” خطاب می کنید.
منبع: جهان
