تنزل ازجنبش‌سبز به زرد و بنفش،تأسف‌باراست

به گزارش 598 به نقل از کیهان، فريدون احمدي از عناصر ضد انقلاب خارج‌نشين و فعال در طيف موسوم به «اتحاد براي دموکراسي» ضمن بيان اين مطلب در مصاحبه با «اخبار روز» مي‌گويد: اميد به تغيير خوب است اما اگر کاذب باشد به يأس و شکست‌هاي بزرگ‌تر مي‌انجامد. روحاني اصلاح‌طلب نيست و از اعتدال و تعادل سخن مي‌گويد. اينکه ما از جنبش سبز به زرد و بنفش تنزل کنيم، تأسف‌بار است، عقبگرد و نشانه استيصال است.


وي درباره به حاشيه رفتن سران فتنه سبز مي‌گويد: دولت روحاني خواهد کوشيد جنبش سبز و سران نمادين آن را به حاشيه رانده و در اذهان به فراموشي بسپارد. مواضعي که توسط روحاني تحت نام افراط طرد شده و اعتدال در برابر آن نهاده مي‌شود در يک سوي آن همان جنبش سبز را مدنظر دارد. اين موضع نظام است و با تاسف شاهد آن هستيم که نيروهايي در صفوف اپوزيسيون نيز به جد مي‌کوشند همين سياست را پيش برند و وضعيت کنوني را ناشي از افراط‌گرايي و جنبش سبز جلوه دهند.


علي کشتگر از سران گروهک منحله فدائيان خلق نيز گفته است: روحاني حتي اصلاح‌طلب هم نيست.


او مي‌افزايد: توهم امروز نسبت به روحاني نااميدي فردا را به دنبال خواهد داشت. و هرکس که بيشتر به اين توهم دامن زده باشد، مسئوليت‌ بيشتري در خلع سلاح و نااميدي مخالفان ايفا کرده است. خواسته‌هاي اپوزيسيون اساسا امکان تحقق در جمهوري اسلامي و هيچ نظام ديني ديگري ندارد.


با اين حال فواد تابان سردبير پايگاه اينترنتي اخبار روز درباره غافلگيري اپوزيسيون از حماسه مشارکت 73درصدي مردم مي‌گويد: غالبا اپوزيسيون به نديدن و نفهميدن روندها و وضعيت‌ها محکوم مي‌شود. بخشي از اين نديدن و نفهميدن طبيعي است. ما تحليلگر هستيم، جادوگر نيستم، غيبگو هم نيستيم. براساس آن چه که ديده مي‌شود مي‌توانيم قضاوت و ارزيابي کنيم. از اين رو مواقعي پيش مي‌آيد که غافلگير مي‌شويم. اين را نمي‌توان فقط به حساب ضعف اپوزيسيون گذاشت. بخشي از آن، حاصل وضعيت به شدت غيردموکراتيک و «زرنگي‌هاي» حکومت در استفاده از اين وضعيت است که به منظور غافلگير کردن اپوزيسيون صورت مي‌گيرد.


او پيش‌بيني کرده که جنبش (فتنه) سبز تبديل به زائده‌اي در حاشيه شود. تابان مي‌گويد: خطر تبديل اصلاح‌طلبان و اپوزيسيون به بخشي از زائده حکومت وجود دارد. اکنون ما مي‌بينيم که بخش بزرگي از اپوزيسيون موضوع انتخابات آزاد را فراموش کرده و غرق در ابراز رضايت از وضعيت موجود است. سياست قواعد خود را دارد. نمي‌شود در اوج يک انتخابات، شعار «انتخابات آزاد» را فراموش کرد و کنار گذاشت، از نتايج يک انتخابات غيرآزاد و ضددموکراتيک احساس رضايت کرد و آن را پيروزي خواند و در عين حال مدعي شد که ما طرفدار انتخابات آزاد هستيم.