به گزارش 598 به نقل از خبرگزاری تسنیم، الکساندر واسیلیویچ مدوید کشتیگیر مطرح روس با ارسال نامه ای به فدراسیون بین المللی زورخانه ای(IZSF)، پیروزی دکتر حسن روحانی را در انتخابات ریاست جمهوری به رئیس جمهور منتخب ایران تبریک گفت.
متن این نامه به شرح زیر است:
آقای رئیس جمهور عزیز ایران
جناب آقای دکتر حسن روحانی
«من الکساندر مدوید هستم، قهرمان 3 دوره المپیک، رئیس کنفدراسیون اروپایی ورزش های زورخانه ای و دوست صمیمی مرحوم غلامرضا تختی. از جانب خود و هزاران طرفدار ورزش های رزمی و سنتی زورخانه ای صمیمانه انتخاب شایسته جنابعالی را به عنوان رئیس جمهور اسلامی ایران تبریک می گویم.
من کشور بسیار زیبای شما را بارها دیده ام و همیشه شیفته تلاش بی وقفه مردم، توجه و ارادت خاص آنها نسبت به افراد مشهور کشورشان، شده ام. بسیار خوشحالم که ورزشکاران بی نظیری همچون دوستم مرحوم تختی که تا آخرین لحظه عمرم خاطراتش را از یاد نمی برم، در میان این مردم هستند.
زمانی که پیشنهاد ریاست کنفدراسیون اروپایی ورزش های زورخانه ای را قبول کردم، می دانستم دوستم تختی در همین ورزش قهرمان شد زیرا ورزش های زورخانه ای را به خوبی فرا گرفته بود و نمونه ای شد از یک قهرمان ایرانی روی سکوی قهرمانی المپیک و دیگر ایرانیان را نیز به سوی این ورزش فراخواند. امروز، تمام تلاشم را می کنم تا این ورزش سنتی ایرانی را به اروپاییان زیادی بشناسانم و طرفداران بیشتری برای این ورزش جذب کنم.
امیدوارم علی رغم دغدغه های اقتصادی و سیاسی، توسعه ورزش در کشورتان را نیز پیش بگیرید و در جهت حفاظت از میراث ملی کشورتان و ورزش سنتی کشورتان بکوشید.»
به گزارش تسنیم، الکساندر واسیلیویچ مدوید کشتی گیر مطرح بلاروسی تیم شوروی سابق بود. او بهترین کشتی گیر آزادکار در همه دوران شناخته شده است که توانسته 3 مدال طلای المپیک 1964 توکیو، المپیک 1968 مکزیکوسیتی و المپیک 1972 مونیخ را بدست بیاورد.
فیلا او را بهترین کشتی گیر آزادکار قرن بیستم شناخته است .مدوید به دلیل دوستی عمیق با غلامرضا تختی علاقه خاصی به ایران دارد و به همین دلیل هم اکنون به عنوان رئیس کنفدراسیون ورزش های زورخانه ای اروپا مشغول به ترویج این رشته ورزشی است و با فدراسیون بین المللی زورخانه ای(IZSF) همکاری نزدیک دارد.
مدوید که در رقابتهای جهانی تولیدوی آمریکا توانست بر غلامرضا تختی غلبه کند، درباره مسابقه معروفش با جهان پهلوان ایرانیها چنین میگوید: «قبل از آنکه غلامرضا را به طور کامل بشناسم و او را بهترین رفیق ورزشی خود بدانم، به او فقط به عنوان یک رقیب خطرناک و مدعی احترام میگذاشتم تا اینکه آن ماجرای معروف پیش آمد. من از ناحیه پای راست آسیب دیده بودم و غلامرضا در حال عبور از رختکن به چشم دید که پزشک تیم شوروی در حال بانداژ پای مصدوم من است.»
وی ادامه میدهد: «همان لحظه دکتر به من گفت کارت تمام است، حریف فهمید پای راست تو آسیب دیده و راحت شکستت میدهد حتی سرمربی تیم از من خواست انصراف بدهم و کشتی نگیرم اما من روی تشک حاضر شدم و غلامرضا حتی یک بار هم به پای آسیب دیده من دست نزد. او کشتی را با نتیجه مساوی و به خاطر وزن بیشتر به من باخت اما برنده و اقعی او بود.»
اینک، سالها از آن ماجرا میگذرد ولی خاطره آن جوانمردی در یکی از حرفهای ترین میدانهای رقابتی جهان، به حدی در دل و جان «مدوید» اثرگذار بوده که بعدها، حتی برای بزرگداشت سالروز درگذشت تختی نیز به ایران آمد و یاد رقیب و دوست دیرینش را گرامی داشت.