به گزارش 598،خداداد عزيزي پشت ميكروفن رسانه ملي با همان محدوديت هاي هميشگي صحبت درباره بازيكنان و مربيان تيم ملي و در روزي كه همه بايد به به و چه چه كنند در ميانه صحبت هاي كارشناسانه اش مي گويد:«توقع من از مسعود شجاعي بيش از اينهاست».
در واقع خداداد رويش نمي شود تا بگويد شجاعي ضعيف بازي مي كند و ريتم موزون تيم ملي را در بيشتر حملاتش دچار سكته و نقص مي كند اما ما كه با او تعارف نداريم و بايد حقيقت ها را بگوييم حتما به اين نكته اشاره خواهيم كرد كه شجاعي ديشب در سطح پايين تري از بقيه بازيكنان تيم ملي بازي مي كرد و اين چيزي نيست كه در اولسان ناراحت مان نكند.
در مقابل تيم از هم گسيخته و زير متوسط لبنان كه با هر حمله اي دروازه اش مي لرزيد مسعود حتي يك ضربه به چهارچوب دروازه حريف نداشت و يكي دو موقعيت خوب تيمي را با حركات اضافه اش گرفت.او بعضا در پاس هاي نهايي هم دچار اشتباه مي شد تا جايي كه حمله همه جانبه تيم ايران بخصوص در نيمه اول را با سكته مواجه مي كرد و با لو دادن توپ باعث مي شد موقعيت رسيدن به گل از دست برود.
شجاعي كه سال ها قبل آنقدر با كيفيت بازي مي كرد تا برانكو در اوج جو اني او را در جام جهاني 2006 به ميدان بفرستد مدت هاست يك نمايش دلپذير و قابل قبول در تركيب تيم ملي ارائه نداده و بعضا با درگيري هاي بي مورد،اخطارهاي عجيبي كه مي گيرد و حمل بيش از حد توپ تنها ذهنيت هواداران تيم ملي و اهالي فوتبال را نسبت به خود تغيير مي ردهد و متاسفانه همچنان در اين راه گام بر مي دارد.
شجاعي كه با وجود مصدوميت جزئي اش دوباره در تركيب اصلي قرار گرفت و 70 دقيقه در ميدان بود حتي مقابل تيم درجه دوم لبنان هم بازيكن تاثيرگذاري نبود در حالي كه اهالي فوتبال از تنها لژيونر فوتبال ايران در لاليگاي اسپانيا توقعي بيش از اين دارند.
البته كي روش همواره نسبت به مسعود اعتماد كرده و او را درتكيب اصلي اش قرار مي دهد.ظاهرا مرد پرتغالي چيزي در او ديده كه ما نمي بينيم اما با ارائه اين بازي هاي متوسط به پايين از تنها لژيونر فوتبال ايران در اسپانيا فرضيه معروف اهالي فوتبال كه معتقدند «حتي تمرين در تيم هاي اروپايي بهتر از فيكس بازي كردن در ليگ ايران است» چندان درست به نظر نمي رسد و به رد شدن نزديك و نزديك تر مي شود چرا كه مسعود در بيشتر بازي هاي اوساسونا يك نيمكت نشين محض بوده و همه مي دانيم عملكرد جالبي در فصل گذشته لاليگا نداشته است.
با اين حال و با وجود اينكه مي دانيم اين مسعود سر به زير و متين اصلا شبيه مسعود لاليگايي نيست (البته منظورمان مسعودي كه در لاليگا مي بينيم نيست بلكه بازيكني در حد لاليگا را مد نظر داريم)تقريبا مطمئنيم كي روش در اولسان باز هم به او اعتماد خواهد كرد و شجاعي با آن شماره 7 معروف كه برازنده بازيكنان تكنيكي لب خط تيم ملي – يكي مثل نامجو مطلق يا منصوريان و البته خود مسعود – است روبروي كره در تركيب اصلي قرار خواهد گرفت.پس حداقل بايد اميدوار باشيم در غياب اشكان دژاگه به عنوان بازيكني كه مي تواند نتيجه بازي را به تنهايي تغيير دهد ،مسعود حداقل براي يك 90 دقيقه ملي ديگر مسعود لاليگايي باشد.درست مثل آن روزي كه در مسابقه دوستانه با كره و در حالي كه دروازه تيم ملي نود دقيقه زير آتش حريف بود با يك استارت 80-70 متري و يك ضد حمله استثنايي دروازه كره را گشود و باعث برتري آماري مقابل تيمي شد كه از قديم رقابتي شانه به شانه با تيم ملي دارد.
حالا و در آستانه بازي فينال گونه مقابل كره همه آن مسعود را مي خواهند؛ بازيكني كه حتي اگر دريبل اضافه زد،پاس اشتباه داد يا كارت زرد بي مورد گرفت حداقل در يك صحنه اثرگذاري اش را نشان دهد و دوباره يادمان بياورد يك بازيكن خوب در لاليگا داريم كه در بازي هاي نزديك و دشوار مي تواند برگ برنده مان باشد.اي كاش شجاعي نا اميدمان نكند.