تبانی صهیونیسم و وهابیسم در سوریه

شورشیان زخمی النصره که خود را به این بیمارستان می‌رسانند؛ توسط متخصصان ارتش اسرائیل معاینه و درمان می‌شوند. برخی از آنها دوباره به جبهه شورش و کشتار فرستاده شده و برخی دیگر در آنجا برای مدتی بستری می‌شوند. در این گزارش همچنین ذکر شده است که عملیات نجات یاغیان زخمی و تار و مار شده النصره مستلزم نفوذ خودروهای بدون آرم و علامت اسرائیل به داخل مرزهای سوریه است. در این گزارش در مورد خودروی منهدم شده از سوی ارتش سوریه آمده است که آن خودرو برای انتقال مجروحانی که به مراقبت‌های پزشکی نیاز داشتند؛

«منابع نظامی ما می‌گویند؛ اگر خودروهای ارتش اسرائیل، احتمالا بدون آرم، برای انتقال مجروحین وارد خاک سوریه می‌شوند؛ باید به نیروهای همکار منطقه‌ای در خط نبرد اطلاع دهند تا با راهنمایی آنها به سوی مناطقی حرکت کنند که افراد زخمی منتظر هستند.» این بخش از گزارش دبکا عبارت « نیروهای همکار منطقه‌ای در خط نبرد» را در خود جای داده است که به خوبی نشان دهنده سطح وسیع ارتباط اسرائیل با شورشیان و یاغیان تروریست عضو النصره و دیگر گروه‌های تروریستی است که به راحتی می‌تواند تا پشتیبانی اطلاعاتی و تسلیحاتی نیز عقبه داشته باشد. به علاوه گزارش‌هایی از نفوذ و فعالیت نیروهای ویژه سری وابسته به اسرائیل در سوریه وجود دارد که در سطح وسیعی در حال فعالیت برای اثر گذاری به سیر تحولات این کشور هستند.

غرب و اسرائیل در راستای سعودی-اسرائیلی سازی سوریه تلاش می‌کنند.

کارشناسان اسرائیلی و آموزش النصره
بخش اعظم النصره را جنگجویان مزدوری تشکیل می‌دهد که از ترکیه، سعودی و قطر استخدام شده‌اند. شماری از نیروهای سری کشورهای غربی و مشاوران نظامی آنها نیز به این گروه پیوسته‌اند. تروریست‌های تربیت شده در القاعده آشکارا و به طور مستقیم از سوی مزدورانی که با هزینه واشنگتن از غرب و اسرائیل گردآوری شده‌اند؛ یاری می‌شوند. سی ان‌ان در دسامبر 2012 در گزارشی اعلام کرد که تروریست‌های النصره حتی نحوه استفاده از تسلیحات شیمیایی را نیز توسط نیروهای متخصص آموزش دیده‌اند.
آشکار است که این نیروهای متخصص نمی‌توانند بدون دخالت پنتاگون یا ارتش اسرائیل چنین کمکی را به یاغیان ارائه دهند: «بر اساس منابع، آموزش {در مورد تسلیحات شیمیایی} که در اردن و ترکیه انجام شده است؛ شامل چگونگی نظارت و محافظت از انبار و مدیریت جایگاه و مواد مرتبط با تسلیحات بوده است. بر اساس اعلام یکی از مقامات، برخی از پیمان‌کاران {این آموزش} در داخل سوریه هستند و با شورشیان در نظارت بر برخی پایگاه‌ها همکاری می‌کنند.» سی‌ان‌ان از ملیت آموزش دهندگان اظهار بی اطلاعی می‌کند اما اشاره می‌نماید که منابع این خبر همگی آمریکایی بوده‌اند.

بخش اعظم النصره را جنگجویان مزدوری تشکیل می‌دهد که از ترکیه، سعودی و قطر استخدام شده‌اند. تاریخ اسلام نهروانیان را از یاد نبرده است.

برنامه حمایت یهود از یاغیان سوریه
گفتیم گزارش‌هایی از نفوذ و فعالیت نیروهای ویژه سری وابسته به اسرائیل در سوریه وجود دارد که در سطح وسیعی در حال فعالیت برای اثر گذاری به سیر تحولات این کشور هستند. ایلیاهو کامیشر را می‌توان یکی از این نیروها دانست که در قالب مطالعه و بررسی اوضاع چند روزی را در بخش‌هایی از سوریه که در اشغال یاغیان النصره است به سر برده و پس از آن دیدگاه‌ها و خواسته‌های خود از یهود را نوشته است. او با پاسپورت آمریکایی وارد سوریه شده و هویت اسرائیلی خود را مخفی نگه داشته است. در طی حضورش در سوریه با برخی از فرماندهان شورشیان دیدار داشته و حتی توانسته است از آنها عکس بگیرد. بخشی از نوشته‌های او که به نوعی بیانگر نگرانی‌ها و فرصت‌های اسرائیل در سوریه است را مرور می‌کنیم:
«اگر در این جنگ افراط گرایان پیروز شوند؛ اسرائیل با یک دولت شبیه به حماس روبرو خواهد شد که این بار درست در پشت در بلندی‌های جولان خواهد بود. در طی سال گذشته قدرت گرفتن گروه‌های جهادی {سلفی} در سوریه از نظر تعداد و تاثیر شدید بوده است. رشد افراط گرایی در سوریه پدیده جدیدی است. النصره توانسته است جای پای فکری قدرتمندی در سوریه پیدا کند.»

اسرائیل برای کمک به شورشیان زخمی، بیمارستان‌های صحرایی مجهزی در بلندی‌های جولان تاسیس کرده است.

در ادامه کامیشر ایدئولوژی‌های النصره و ارتش آزاد را مقایسه کرده و از کشمکش درونی در بین گروه‌های معارض نوشته و ذکر می‌کند که گروه النصره را افراط گرایان سلفی تشکیل می‌دهند که از سوی میلیاردرهای عرب حمایت می‌شوند. منابع مالی و تسلیحاتی خوبی دارند و به مردم مناطقی که در دست گرفته‌اند غذا و لباس می‌دهند. در سوی دیگر نیروهای ارتش آزاد وجود دارد که پیرو ایدئولوژی سکولاریسم هستند و معتقدند که از بد حادثه نیازمند گروه‌های افراطی شده‌اند و از عاقبت این نیاز نگرانند. پس از این توصیفات، نویسنده به موضوع اصلی یعنی چگونگی برخورد یهود با این تنش اشاره می‌کند که بیش از پیش روشن کننده چرایی نفوذ و حضور اسرائیل در سوریه و یاری رساندن او به گروه‌های معارض است:

عکسی که صهیونیست نفوذی به سوریه از فرمانده ارتش آزاد گرفته است.

استراتژی قدرت نرم اسرائیل و مردم سوریه

کامیشر می‌نویسد: «در این میان یهود در کجا باید قرار بگیرد؟ از زمان تولد اسرائیل، سوریه خطرناکترین دشمن دولت یهود بوده است. مردم سوریه تحت تاثیر کمپین رسانه‌ای شدید ضد اسرائیلی بوده‌اند که باعث شده است به دولت اسرائیل و با شدت کمتری به ملت یهود بدگمان باشند. اما اکنون زمانه بسیار مهمی در ذهن سوری‌هاست. دولت‌هایی که دارای توانایی نظامی و اقتصادی هستند؛ یک وظیفه اخلاقی دارند که از نیروهای آزادی‌خواه سوریه حمایت کنند؛ نه تنها در جنگ آنها علیه رژیم اسد، بلکه در مقابله با نیروهای اسلام‌خواه {سلفی‌ها} که خطر در دست گرفتن قدرت توسط آنها در سوریه پس از انقلاب وجود دارد؛ نیز باید آزادی‌خواهان را یاری دهند.

یهود با به کارگیری "گفتگو، تظاهرات و تلاش‌های بشر دوستانه" به دنبال تاثیر گذاری روانی بر ملت سوریه است.

این یک رویکرد درست و اخلاقی است و به همین دلیل یهود نیز باید چنین رویکردی داشته باشد. برای اسرائیل ضرورت بزرگتری هم برای این کار وجود دارد زیرا همسایگی با اسلام رادیکال در مرزهای شمالی چیز خوبی نیست. به همین دلیل ملت یهود باید آشکارا سخن بگوید و حمایت خود از سوریه آزاد و سکولار را نشان دهد. واضح است که دولت اسرائیل نمی‌تواند از کانال‌های رسمی خود چنین پیامی را ارسال کند. بدگمانی سوری‌ها هنوز بسیار زیاد است و حمایت دولتی اسرائیل تنها موجب سلب مشروعیت از نیروهای معارض در میان جامعه عرب خواهد شد.

اسرائیل به برافروخته شدن هرچه بیشتر آتش در سوریه کمک خواهد کرد.

با این حال، حمایت اسرائیل و یهود از طریق گفتگو، تظاهرات و تلاش‌های بشر دوستانه تاثیر روانی فراوانی بر ملت سوریه خواهد گذاشت. یهود و ملت اسرائیل باید نشان دهند که از مردم سوریه حمایت می‌کنند و آنها تنها نیستند و حتی اگر ما را "شیطان کوچک" هم بدانند صدای ناله‌های آنها را می‌شنویم و درد آنها را احساس می‌کنیم. ممکن است حمایت نظامی غرب افزایش یابد. هم چنان که در روزهای اخیر این را می‌بینیم. اما در کنار این افزایش حمایت نظامی نیاز است که به طور معادل و یا حتی بزرگتر از آن، حمایت بشردوستانه و لفظی ملت یهود نیز وجود داشته باشد.»

بیشترین حمایت یهود متوجه نیروهای سکولار معارض در سوریه است.

در آخر کامیشر به سازماندهی شدن کمک‌های یهود اشاره کرده و از سازمان "یهود برای سوریه آزاد" سخن می‌گوید که در پی جمع‌آوری و سازمان‌دهی حمایت‌های جوامع یهودی از سراسر جهان برای یک سوریه دموکراتیک، سکولار و آزاد است. او در ادامه می‌نویسد: «اگر شما از حق مردم سوریه برای زندگی در صلح و  داشتن حق تعیین سرونشت دفاع می‌کنید و همچنین خواستار گفتگوی ثمربخش نوینی با سوریه آزاد در شرف وقوع هستید، لطفا باورهایتان را اظهار کرده و صفحه فیسبوک ما را لایک کنید. این سازمان در ابتدای راه خود بوده و به فیلم‌سازان، فعالان، هنرمندان و غیره نیازمند است. از این طریق می‌توان رابطه جدیدی با سوریه آزاد بنا نهاد. رابطه‌ای که بر اساس خصومت نبوده و بر اساس دیپلماسی، گفتگو و انساندوستی دو طرفه است.»

 یقینا مغز معیوب وهابیان سلفی قادر به درک و تجزیه و تحلیل سیاست‌های اسرائیل در سوء استفاده از آنها برای شکستن خط مقاومت در منطقه نمی‌باشد.

بدین ترتیب آشکار می‌شود که سیاست دو مرحله‌ای اسرائیل در قبال سوریه نخست به صورت حمایت اطلاعاتی و تسلیحاتی از تمامی گروه‌های معارض برای سرنگونی دولت سوریه است. هرچند حضور نیروهای سلفی در سوریه یک خطر بالقوه محسوب می‌شود اما در این مرحله ایدئولوژی این گروه‌ها برای اسرائیل چندان مهم نیست. حتی چنان که دیدیم اسرائیل در حال سازماندهی کمک‌های بشر دوستانه برای مردم سوریه در قالب ارگان‌های بشردوستانه یهودی نیز می‌باشد. از سوی دیگر اسرائیل آروزی آن را دارد که شرایط "بعد از اسد" به زودی فرا برسد و برای این شرایط به فکر تقویت نیروهای سکولار و کمک به آنهاست تا به این ترتیب خطر تندروهای سلفی را حذف کرده و به زعم خود با نظام بی‌خطر و سازش‌پذیری همسایه شود.