حجتالاسلام و المسلمين سيد كاظم ارفع استاد حوزه و پژوهشگر، در گفتوگو
با خبرنگار آيين و انديشه خبرگزاري فارس اظهار داشت: وجود امام باقر(ع) به
عنوان امام پنجم شيعيان، شخصيتي هستند كه بعد از جد بزرگوارشان حضرت
علي(ع)، توانستند يك انقلاب فرهنگي را در جامعه ايجاد كنند و معارف ناب
محمدي(ص) را براي جامعه بشري ارائه بدهند و در حال حاضر جامعه تا به امروز
شاهد بركات و نورانيت حركت انقلابي ايشان است و حتي مباني اعتقادي، كلامي و
فقهي كه در حال حاضر در دسترس علما و فقها است، مرهون همان انقلاب فرهنگي
است كه امام باقر(ع) به عنوان آغازگر و امام صادق(ع) نيز متمم و كاملكننده
آن حركت نيز بودند.
وي در ادامه افزود: بنياميه در دوران خفقان پيش از امام باقر(ع) يعني
بعد از شهادت اميرالمؤمنين(ع) فرصتي را براي امام حسن و امام حسين و امام
سجاد عليهمالسلام باقي نگذاشتند كه آنها بتوانند اولا با مردم ارتباط
مردمي داشته باشند و ثانيا با سخنرانيهايشان به ارشاد خلق بپردازند،
بنابراين كمترين احاديث را از اين بزرگواران شاهد و ناظريم.
اين استاد حوزه و پژوهشگر بيان داشت: امام باقر(ع) از فرصتي كه بر اثر
درگيري بين ستمگران يعني بنياميه و بنيالعباس رخ داده بود، كمال
بهرهبرداري و استفاده را كردند و شاگردان ممتاز را در زمينههاي مختلف
علمي كه هر كدام از آنها هزاران حديث را در سينههايشان ضبط كرده بودند،
تربيت كردند.
حجتالاسلام ارفع با اشاره به مقام علمي يكي از شاگردان امام باقر(ع)
يعني «زُرارهبناَعين» خاطرنشان كرد: زراره بيش از سي هزار حديث از امام
باقر(ع) در ذهنش به خاطر داشت و امام صادق(ع) درباره او ميفرمايد: «لَو لا
زراره لَهَدِم أحاديث أبي» يعني اگر زراره نبود همانا احاديث پدرم امام
باقر(ع) از بين ميرفت و به فراموشي سپرده ميشد.
وي گفت: يكي از ويژگيهاي امام باقر(ع) تنوع در گفتار ايشان است و در
زمينه مباحث متنوع معرفتي و اخلاقي و... چيزي را فروگذار نكرده است؛ برخي
افراد توهم كردهاند كه امام باقر و امام صادق عليهماالسلام بيشتر در
زمينههاي فقهي صاحبنظر بودهاند اما با كمي دقت ديده ميشود كه آنها در
تمام علوم مختلف صاحبنظر بودند.
اين استاد حوزه و پژوهشگر تأكيد كرد: زماني كه امام باقر(ع) اين
انقلاب فرهنگي ناب نبوي را آغاز كردند، در كنار آن نيز قارچهاي سمي در اين
ميان روئيده شد كه همان دستهاي دشمنان اسلام بودند و دائما در اين صراط
مستقيم، سنگاندازي ميكردند و حتي افرادي مانند «ابنابىالعوجا» منكر
وجود خدا ميشدند و به اصطلاح امروزي، ماترياليسم و ماديگرا بودند و
افرادي نيز با افكار التقاطي معتقد بودند كه تفقّه و استنباط احكام، عمل
درستي نيست.
حجتالاسلام ارفع خاطرنشان كرد: انحراف مسيري كه بعد از رحلت پيامبر
اكرم(ص) به وجود آمده بود، در عصر امام باقر و صادق(عليهماالسلام) بيشتر
نمايان شد و حتي برخي از اين افراد منحرف مانند «ابونعمان» كه از شاگردان
اين امامان بودند، اقرار ميكردند: «لو لا السّنتين لهلك ابونعمان» يعني
اگر دو سال شاگردي در محضر اين امامان را نداشتم، هلاك ميشدم.
وي به منظور توصيهاي براي جوانان افزود: جوانان بايد در كنار علوم
جديدي كه با آنها در ارتباط هستند، تحقيقات معرفتيشان را نسبت به
ائمهاطهار(ع) بالا ببرند و امامشناسي خود را فقط در زمينهها و ابعاد
احساسي تعقيب نكنند بلكه به ژرفاي بيانات پر محتواي امامان نيز ورود پيدا
كنند، در غير اين صورت عدم آشنايي جوانان با اهلبيت(ع) آسيب بزرگي را به
نسلهاي آينده ميزند.