به گزارش شیعه آنلاین، امام خمينى(س) قبل از اينکه به عنوان استاد بزرگ
حوزه علميه قم و سپس به عنوان يکى از مراجع بزرگ پس از وفات آيتالله
بروجردى(قدس سره) مطرح شود و شناخته گردد؛ به عنوان عالمى ربانى و عميقاً
اهل معنى و معلم بزرگ اخلاق و مهذِّب و مهذَّب نفوس شناخته مىشد.
او به معناى واقعى کلمه به خودسازى قيام کرد و جان خويش را به اکسير
"اخلاص" دگرگون ساخته بود و از همين رهگذر که جان او دگرگون شده بود،
توانست جامعه و جريان را در مسير دگرگونى قرار دهد و تحولات سازندهاى
بوجود آورد.
او علىرغم همه مراقبتها و گريز از شهرت و فرار از معروفيت نزد نفوس
مستعده و شائق خودسازى و کمال شناخته شده بود و جذبه جان با صفا و وارسته
او چنان شورى در جانها بوجود آورده بود که به واقع دلداده و عاشق استاد خود
بودند و از حرکات و سکنات او درسها مىگرفتند.
آيتالله ابراهيم امينى يکى از شاگردان شيداى امام و تربيت يافته مکتب
تربيتى روحالله است که اکنون پس از حدود هفتاد سال وقتى از درس اخلاق
دگرگون کننده حاج آقا روحالله در سال 1321 سخن مىگويد تو گويى هم اينک از
محضر استاد برخاسته و با جانى لبريز از فيوضات استاد آن محفل معنوى را
گزارش مىکند.
در آستانه بيست و دومين سالگرد رحلت آن سفر کرده که صد قافله دل را نيز با
خود برد، روزنامه جمهوری اسلامی گفت و شنودى با آيتالله امينى انجام داد
که مهمترین بخشهای آن به شرح ذیا است.
* درس اخلاق امام که در سالهاي دهه 20 در مدرسه فيضيه ميگفتند بقدري گيرا
بود که اکثر افرادي که در آن شرکت ميکردند، زار زار گريه ميکردند.
* امام خميني، در حجره خودشان از دوستان براي جلسات انس پذيرائي ميکرد ولي
مقيد بود کسي غيبت نکند و اگر کسي غيبت ميکرد به او پيغام ميداد که در
جلسه بعدي شرکت نکند.
* بعد از رحلت آيتالله بروجردي، همه مراجع رساله منتشر کردند ولي امام
خميني در برابر اين پيشنهاد که فتاوايشان در حاشيه عروه الوثقي بشرط آنکه
500 جلد آنرا خودشان بخرند چاپ شود، حاضر به قبول نشدند و گفتند هرکس مقلد
من است خودش برود رساله چاپ کند.
* همه مراجع براي آيتالله بروجردي مجلس ختم برگزار کردند و من به امام عرض
کردم مگر شما با آقاي بروجردي مخالف بوديد که براي ايشان مجلس فاتحه
نگرفتيد؟ امام فرمودند من به قدري از فوت آقاي بروجردي ناراحتم که حتي طاقت
ندارم سر قبرش بروم. بعد از آنکه متوجه شدند مجلس فاتحه نگرفتن ممکن است
مفهوم منفي داشته باشد، دستور دادند مجلسي از طرف ايشان برگزار شود ولي
گفتند اسمي از من برده نشود.
* مداومت به اخلاص خيلي سخت است ولي اخلاص امام در طول زندگي بود و بعد از انقلاب همه جا ظاهر بود و رمز محبوبيت امام هم همين بود.
* در جامعه ما سياست حتي اخلاق را تحت الشعاع قرار داده است.
* اگر کسي غيبت ميکرد امام او را از مجلس بيرون ميکرد اما حالا غيبت و تهمت و دروغ چقدر راحت صورت ميگيرد!