وقتی که دل فتح الله زاده به مهدوی کیا و پرسپولیس می سوزد!

به گزارش 598 به نقل از جام ورزشی، علی فتح‌ا...‌زاده که خودش مدعی است لقب «حاجی آبراموویچ» را بیشتر از هر لقبی دوست دارد تنها قهرمانی در لیگ‌برتر را در کارنامه‌اش نداشت که این جای خالی هم این فصل پر شد تا او با هفت قهرمانی پرافتخارترین مدیر فوتبالی ایران لقب بگیرد. حاجی که در این چند روز بعد از بازی با فولاد روی ابرها سیر می‌کرد و هر ساعت یک مصاحبه متفاوت انجام می‌داد صبح دیروز در حالی به دفتر روزنامه خبرورزشی آمد که جام قهرمانی را نیز با خود آورده بود و نکته جالب اینکه در گفت‌وگو با ما حرف‌هایی زد که تاکنون نزده بود.

*قبل از اینکه وارد بحث لیگ و استقلال شویم کمی راجع به حواشی اهواز صحبت کنیم.
من می‌توانم با جرأت بگویم محبوب‌ترین استقلالی در اهواز هستم و به آن نیز افتخار می‌کنم و بدون اغراق این شهر را وطن دوم خودم می‌دانم.

*این حرف را به این خاطر که قهرمان شدید که نمی‌زنید؟
نه به خدا، اهوازی‌ها همواره به من لطف داشتند. فوتبال‌دوستان این شهر اساساً استقلالی هستند و خادمین به این باشگاه را خوب درک می‌کنند که این افتخار نصیب من هم شده است.

*حاجی در اهواز حسابی جوگیر شده بودید؟
جوگیر چرا؟! من هم داشتم شادی بعد از قهرمانی می‌کردم. بد کاری کردم؟

*نه اما اینکه با این سن و سال سیدمهدی رحمتی را بلند کنید و چند متر بدوید جالب توجه بود.
حاجی‌جان نمی‌دانی در آن لحظه چقدر سختی کشیدم تا بتوانم مهدی رحمتی را از زمین بلند کنم.

*چطور؟
فکر کردم رحمتی را از کمرش بلند کنم می‌توانم روی دوشم بگیرم اما بی‌انصاف آنقدر قدش بلند بود که از زمین کنده نمی‌شد. وقتی دیدم پای رحمتی هنوز روی زمین است مثل زمانی که می‌خواهی قالی فرش را بلند کنی او را درخت‌کن کردم که یک‌دفعه دیدم از پشت سرش روی چمن ورزشگاه است اما هنوز پاهایش روی زمینه! (باخنده)

*نه به آن اتفاق و نه به اینکه در جشن قهرمانی با هم قهر کردید.
قهر کجا بود؟! یکی از دوستان شیطنت کرد و باعث ایجاد سوءتفاهم شد وگرنه من و مهدی که از هم جدا نمی‌شویم.

*در لحظه بالا بردن جام هم خیلی جدی روی سکو رفتید.
بچه‌ها لطف داشتند و اجازه دادند من هم جام را بالای سر ببرم؛ جامی که من را تبدیل به ژنرال هفت ستاره استقلال کرد. البته باید اعتراف کنم در این چند روز هرچه فکر کردم نتوانستم برای این ستاره‌ها روی لباس ژنرالی‌ام جایی پیدا کنم! (باخنده)

*مگر امیر قلعه‌نویی ژنرال استقلال نیست؟
قرار نیست که تنها یک ژنرال داشته باشیم!

*حالا تعداد قهرمانی‌های شما هم با قلعه‌نویی برابر شد.
نه دیگه نداشتیم. امیرخان پا تو کفش من کرده و این درست نیست دیگر!

*حالا دعوا نکنید؟
من و دعوا! محاله، محاله...

*حاج‌آقا شما در این ماه‌ها همواره از خبرورزشی انتقاد داشتید، در حالی که دیگران ما را متهم به استقلالی بودن می‌کردند.
ای بابا من نمی‌دانم این چه روزنامه طرفدار استقلال است که هر روز صفحاتش را ورق می‌زنم هرچه خمپاره، آرپیچی، نارنجک و کتلت است به‌صورت من می‌خورد با آن انتقادات تندتان.

*اما قبول کنید که همین انتقادات در موفقیت‌های استقلال نقش داشته.
صد درصد و من هم هیچ‌وقت منکرش نمی‌شوم. جا دارد از اهالی رسانه هم که در این مدت کم من و قلعه‌نویی و استقلال را اذیت نکردند تشکر کنم.

*گویا از صدا و سیما هم خیلی گله داشتید.
من با آقای ضرغامی دوستی بسیار قدیمی دارم؛ همان ضرغامی‌ای که ما را خیلی بیشتر دوست داشت نه این ضرغامی که 10 سال است در صدا و سیما حضور دارد و یک‌بار هم افتخار صحبت با مدیران ارشد را نداده است! حالا مربی ما یک بحث کوچکی با رسانه ملی پیدا کرد اما این دلیل نمی‌شود که قهرمانی استقلال نادیده گرفته شود. من نمی‌گویم ضرغامی این کار را می‌کند اما یک عده بادمجان دور قاب چین به‌خاطر خوش‌خدمتی به ضرغامی، استقلال را نابود می‌کنند تا به قلعه‌نویی تودهنی بزنند.

*اگر بخواهید از میان هفت قهرمانی‌تان شیرین‌ترینش را انتخاب کنید کدام است؟
به نظرم همین قهرمانی لیگ‌برتر شیرین‌ترین جامی بود که به‌دست‌ آوردم. واقعاً در سالی که ما رقابت نابرابری از نظر مالی با سایر باشگاه‌ها داشتیم این عنوان کسب شد و شیرینی‌اش به همین خاطر بیشتر از جام‌های قبلی‌ام بود.

*گفتید از نظر مالی رقابت نابرابری با سایر باشگاه‌ها داشتید. منظورتان پرسپولیس و سپاهان است؟
من اسم خاصی نمی‌برم اما باورکنید ماه‌های بسیار سختی را پشت‌سر گذاشتم و جالب اینکه دوستان در وزارتخانه وقتی پای استقلال وسط می‌آید می‌گویند بودجه‌ای در اختیارشان قرار نگرفته که به ما پول بدهند. من در پرسپولیس نیستم که بدانم چرا به آنها پول می‌دهند اما از معاون مالی و اداری وزیر محترم ورزش گله دارم چون اصلاً تلاشی برای پول دادن به ما نمی‌کند. کدام مدیر را می‌شناسید که خودش بتواند از طرق مختلف 11 میلیارد تومان پول برای باشگاه درآمدزایی داشته باشد؟ من این پول را جرینگی درآوردم و تا حدودی از شرمندگی بچه‌ها درآمدم اما کافی نیست.

*شنیدیم با اسپانسر فصل بعد هم قرارداد بسته و پولش را امسال خرج کردید؟
با مصوبه هیأت‌مدیره اجازه گرفتیم سه میلیارد تومان از اسپانسر سال آینده را امسال هزینه کنیم، مضاف بر اینکه پول عقب‌افتاده وزارتخانه را جایگزین کنیم.

*طرفداران استقلال منتظر هستند تا بمب‌های جدید شما را ببینند.
بمب فصل آینده‌ام را سفارش داده‌ام و اتفاقاً ساخته هم شده اما به شرطی منفجر می‌شود که بمانم.

*راستش را بخواهید ما که بعید می‌دانیم شما از استقلال بروید.
نه حاجی‌جان خیلی خسته شده‌ام و وقتش است بروم و حداقل یک سالی نفس بکشم و استراحت کنم!

*امیر قلعه‌نویی هم به این خاطر می‌خواهد برود؟
امیر دلخور است و دلخوری‌اش به‌حق اما من چه باشم و چه نباشم با دستبند پاهای او را به تیر دروازه استقلال می‌بندم تا هیچ‌جایی نتواند برود. (باخنده)

*چرا در جشن قهرمانی استقلال شرکت نکرد؟
اولاً که امیر اصلاً عادت ندارد در جشن‌های قهرمانی شرکت کند و تنها یک‌بار به خواهش و تمنای من آمد و جام را بالای سر برد، در ثانی او هم از باخت به داماش ناراحت بود و هم اینکه هنوز اتفاقات بازی با الهلال را فراموش نکرده است.

*شایعه شده بود فرهاد مجیدی هم با بالا بردن جام از فوتبال خداحافظی می‌کند.
باور نکنید چون فرهاد با ما می‌ماند تا کسب سومین ستاره آسیایی.

*شنیدیم قصد داشتید از مهدوی‌کیا برای جشن قهرمانی دعوت کنید.
من وقتی اتفاقات بازی فینال جام‌حذفی را دیدم دلم برای مهدی مهدوی‌کیا و پرسپولیس سوخت. مهدی از جمله بازیکنان بااخلاق فوتبال ایران بود که به معنای واقعی کلمه می‌توان از او به عنوان یک الگو نام برد. دروغ چرا، برنامه زیاد داشتم اما... بگذریم.

*این روزها رابطه شما و کفاشیان هم خیلی خوب شده، نکند خبری است؟
خبر که تا دل‌تان بخواهد هست، مانده شما چه برداشتی داشته باشید.

*نمی‌خواهید که جانشین کفاشیان در فدراسیون فوتبال شوید؟
آها زدی وسط خال. یک‌دفعه دیدی بمب بزرگ امسال من رفتن به فدراسیون و نشستن روی صندلی کفاشیان باشد. (باخنده)

*واقعاً؟
چراکه نه، هم از کفاشیان خوش‌تیپ‌ترم و هم کارم را بلدم!

*خیلی کری می‌خوانید؟
ببین حاجی‌جان مدیری که با باشگاهش بتواند در آسیا موفق باشد مسلماً در مقام ریاست فدراسیون هم می‌تواند تیم‌ملی کشورش را به موفقیت‌های زیادی برساند. چه‌بسا من اگر رئیس فدراسیون بودم تیم‌ملی بدون هیچ دغدغه‌ای می‌رفت جام‌جهانی،‌ نه اینکه هفتاد و اندی میلیون طرفدار را در بیم و اضطراب فرو ببرد. البته از شوخی گذشته باید بگویم علی کفاشیان خیلی مرد است و تاریخ ثابت می‌کند که کفاشیان خودش را فدای فوتبال کرد تا همه‌چیز سر جایش قرار بگیرد.

*امسال کری‌های شدیدی با رویانیان داشتید. بعد از قهرمانی استقلال و ناکامی پرسپولیس با او تماسی نداشتید؟
من بهتر از هرکس شرایط او را درک می‌کنم از همین‌رو چند روزی به او فرصت دادم تا ریکاوری مناسبی داشته باشد و بعد برایش کری بخوانم. سختی کار ما مدیران‌عامل دو باشگاه بزرگ برد و باخت نیست. برد و باخت را می‌فهمیم و می‌دانیم ذات فوتبال است اما سنگینی ناراحتی هواداران، ما را آزار می‌دهد. الان رویانیان را می‌توان سرمایه فوتبال دانست چون تجربیات تلخی در این مدت داشته که برایش سرمایه شده و نباید به سادگی از آن گذشت. مطمئنم با مدیریت رویانیان پرسپولیس فصل آینده می‌تواند موفق باشد.