توضیحات فیروز کریمی در خصوص جنجال های اخیر

جام ورزشی؛ حرکات و حرف‌های فیروز کریمی در پایان بازی پیکان - فجر در برنامه 90 پخش شد و بازتابی وسیع در رسانه‌ها داشت. او که برای این رفتار خود و حرف هایش درباره بازیکن سیاهپوست تیم فجر با محرومیتی سنگین مواجه شده است از کارش ابراز پشیمانی می کند.

* آقای کریمی، برنامه 90 این هفته را دیدید؟
- نه متأسفانه، برنامه دیروقت است و من چون صبح‌ها زود بیدار می‌شوم این برنامه را نمی‌بینم. چطور؟

* (ماجرا را مو به مو شرح می‌دهیم) حالا چه می‌گویید؟
- (مکث طولانی) من باید در چند بخش به این سؤال جواب بدهم؛ اول اینکه اگر در یک رسانه کسی را نقد می‌کنند چرا به خود فرد اجازه توضیح نمی‌دهند؟ من الان اعلام می‌کنم حاضرم دوشنبه آینده بیدار بمانم و روی آنتن 90 به همه مردم توضیح بدهم به شرطی که نگویند وقت تنگ است!

* بعد؟
- بعد اینکه جلب‌توجه مخاطب با هر وسیله و به هر شکل زیبنده یک رسانه نیست. در آموزنده بودن و بهترین بودن برنامه 90 تردیدی نیست اما چرا این برنامه باید برای جلب بیننده بیشتر و پیامک بیشتر به هر وسیله‌ای متوسل شود؟

* منظور؟
- یک اتفاق در یک محیط ورزشی افتاده، اول اینکه باید به هر دو طرف ماجرا فرصت اظهارنظر بدهند. چطور شما نظر آن طرف را گرفتی ولی به من کاری نداری؟ چرا از من کسی نپرسید ماجرا چه بود؟! از این گذشته، فرض که در این ماجرا من نوعی یا X یا Y مقصر، چه ربطی به گذشته و آینده یا فرافکنی و سایر صفات رذیله و... دارد؟ در ورزش اتفاقی می‌افتد، چرا به فرهنگ و سیاست ربطش می‌دهید؟

* حالا شما از دید خودتان ماجرا را شرح دهید.
- چند هزاربار در این 30 ‌سال از من شنیده‌اید که همه‌جا گفتم در فوتبال چیزی به اسم اشتباه فردی وجود ندارد و مقصر اول و آخر همه‌چیز مربی است؟ تیم من مثل چند بازی قبلی از فرصت‌ها استفاده نکرده و بازی برده را در ثانیه‌های آخر وقت اضافه باخته، من مربی عصبانی هستم و شاگردانم را مؤاخذه می‌کنم. آیا من آمدم جلوی دوربین بگویم تقصیر حسن و حسین بود؟ نه، جلوی دوربین تقصیر را گردن می‌گیرم اما آنجا که حق طبیعی من است، مگر می‌شود مربیان با به‌به و چه‌چه شاگردان‌شان را مؤاخذه ‌کنند؟ مگر در همان اروپا مربی‌ای نداریم که کتک زده یا کفش پرت کرده؟

* در اینکه شما داشتید بازیکنان خودتان را خطاب قرار می‌دادید شکی نیست.
- حالا داور سوت زده، من در اوج عصبانیت می‌روم وسط زمین تا شاگردانم را تنبیه کنم و بگویم به‌جای رفتن به رختکن دور زمین بدوید. این سبک و کار من است و حق فنی با مربی است، مگر نه؟

* بازیکن حریف به سمت شما دست دراز کرد.
- خدا را گواه می‌گیرم آنقدر عصبانی بودم که در وهله اول نفهمیدم کیست، فقط یادم هست که محمودخان نبود چون یاد گرفته‌ام در هر شرایطی به بزرگترم احترام بگذارم. بعد یکی می‌گوید آقافیروز، خسته نباشید، من رو به طرف محمودخان بگرداندم و خطاب به آقای یاوری گفتم آقا مگر نباید بزرگتر دست دراز کند؟ صرفاً خواستم نکته‌ای از فرهنگ خودمان را بگویم و حالا در آن عصبانیت من، جایش بوده یا نبوده به کنار، اینها همه چه ربطی به رنگ پوست آن بازیکن دارد؟ مگر در فرهنگ اصیل ایرانی مهمان‌نوازی شرط نیست؟ مگر در دین ما اسلام فرقی بین رنگ و نژاد و جنسیت و قومیت آدم‌هاست؟ مگر مؤذن پیغمبر سیاه نبوده؟ آخر یک برخورد ورزشی را چه به نژادپرستی؟ چرا فرافکنی می‌کنی برادر؟!

* اتفاقاً عادل روی آنتن گفت شما فرافکنی می‌کنید و هر باخت را گردن یکی می‌اندازید و از جلال کاملی مثال زد.
- اگر من از جلال بیشتر از بقیه توقع داشته باشم که طبیعی است اما انگار دوستان معنی فرافکنی را نمی‌دانند. اینکه شما خلوت یک مربی را نشان بدهید فرافکنی است، اینکه30 سال سابقه و موفقیت یک نفر و صحنه‌های زیبای ورزش را بگذاری و یک عصبانیت را نشان بدهی عیب است. اخلاقی و دینی و شرعی و عرفی عیب دارد.

* بگذریم، در مورد سقوط پیکان بگویید.
- اتفاقاً همین هم برمی‌گردد به جواب آقایان. روز قبل از بازی و هفته قبل و سر بازی قبل که سقوط ما مسجل شد من گردن گرفتم. از روز اول که آمدم به خود شما و در همه مصاحبه‌هایم گفتم ویسی و همکارانش زحمت کشیدند و حالا نوبت ماست. هزاربار گفتم من مقصرم، من نتوانستم در حدی که لازم بود به پیکان کمک کنم و خیلی بیشتر از سهم خودم در این 34 بازی گردن گرفتم. همه می‌دانند فوتبال کار گروهی است و در برد و باختش همه سهم دارند، از مدیریت و امکانات و شرایط روحی و مالی تا بازیکن و داوری و چمن زمین و اشتباهات و... ولی همه را گفتم من مقصرم. حالا کجا ما فرافکنی کرده‌ایم؟! جالب اینکه اینها را خصوصی به خود عادل هم گفتم!

* حالا از کل داستان اگر حرف ناگفته‌ای دارید، بفرمایید.
- من، فیروز کریمی، مثل هر مربی دیگری در کارنامه‌ام موفقیت و شکست دارم. روز خوب و بد دارم و شکست و سقوط پیکان برعهده من است. من به عنوان یک انسان مثل همه آدم‌ها عصبانی می‌شوم و شاید حرفی از دهانم درآید که در حالت عادی ممکن و روا نیست. من هم انسانم و مثل همه آدم‌ها تحمل و ظرفیتی دارم و وقتی هزاربار به شاگردم می‌گویم فلان کار را نکن و دقیقه 3+90 باز می‌کند و گل می‌خوریم و می‌بازیم از کوره درمی‌روم اما اینها چه ربطی به فرافکنی یا نژادپرستی دارد آقا؟!  این کاری که کردم دور از شأن بوده و برای این رفتارم از همه مسئولان فجر ، این بازیکن و آقای یاوری عذرخواهی می کنم.
خبرآنلاین