کد خبر: ۱۳۱۷۱
زمان انتشار: ۱۰:۴۲     ۰۵ خرداد ۱۳۹۰
بولتن نيوز: رفتارهاي دو گانه‌ي شبكه‌ي الجزيره در قبال تحولات منطقه بالاخره كار دستش داد و باعث ايجاد موجي از اعتراضات مردمي عليه نوع پوشش‌دهي اخبار اين قيام‌ها شد.

به گزارش بولتن نيوز، شبکه‌ي تلويزيوني "الجزيره" كه سعي مي‌كرد با جهت‌گيري‌هاي خاص اخبار تحولات منطقه را كه از آن تعبير به "بهار عربي" كرده‌اند پوشش دهد در قبال كشتارهاي فجيع در بحرين جانب محافظه‌كاري در پيش گرفت و تا سعي داشت اخبار آن را بروز خارجي نداد.

در جريان قيام مردمي در کشورهاي شمال آفريقا، بسياري از ناظران رسانه‌اي معتقد بودند که   "الجزيره" به "صداي اعتراض بهار عربي" تبديل شده است. گزارش‌هايي که اين شبکه‌ي تلويزيوني از حرکت‌هاي اعتراضي در تونس و مصر تهيه مي‌کرد، با سرعت در سراسر جهان پخش مي‌شدند و نيروي تازه‌اي به معترضان براي ادامه‌ي اعتراض خود مي‌بخشيدند.

حضور پررنگ "الجزيره" در "بهار عربي" اما با آغاز حرکت‌هاي اعتراضي در بحرين، کم‌رنگ‌تر شد.  جاي خالي "الجزيره" در کنار مردم معترض بحرين، موجي از انتقاد به راه انداخت، آنگونه که حتي يک روزنامه‌ي قطري نوشت، «الجزيره در مخمصه گرفتار شده است».

 

الجزيره، رسانه‌اي دولتي؟

شبکه‌ي "الجزيره" متعلق به امير قطر است. شماري از منتقدان رفتار دوگانه‌ي "الجزيره"، اين را طبيعي مي‌دانند که امير قطر تاثير مستقيمي بر برنامه‌هاي آن بگذارد.

ديويد روبرتز، از "موسسه پژوهشي دفاع و امنيت سلطنتي" (RUSI) معتقد است که کسي از نظر سياسي  الجزيره را کنترل نمي‌کند، اما راهکارهاي سياسي غيرمستقيمي به اين شبکه ارائه مي‌شود. او مي‌گويد: «اين طور نيست که امير قطر تلفن بزند و بگويد: من فلان داستان و بهمان خبر را مي‌خواهم. اما گردانندگان "الجزيره" خود را موظف به دنباله‌روي از سياست‌هاي دولت قطر مي‌دانند.»

اما موضوع بيش از اين حرف‌ها است. الجزیره چنان‌چه اشاره شد همواره مدعی بوده است که از نظر سیاسی تنها شبکه غیر وابسته در خاورمیانه و حتی جهان است اما اتفاقات و عوامل متعددی این ادعا را نقض می کند. از جمله این که بانی و موسس آن، دولتی کاملا وابسته به آمریکا است. چنان که تاکنون این شبکه، خبر و گزارشی در نقد دولت قطر و جامعه آن منتشر نکرده است. البته نمی توان منکر برخی ظرافت ها در عملکرد الجزیره شد که باعث وابستگی آن شده است. برخی معتقدند آنارشی حاکم بر آن رمز موفقیت آن است. مثلا در عین این که حمایت های آمریکا از این شبکه بر کسی پشیده نیست، بمباران مقر آن در افغانستان و عراق هم وجود دارد. یا دستگیری و زندانی کردن «سامی الحاج» در گوانتانامو به مدت هفت سال که چندي پيش آزاد شد. حمایت متقابل صدام و الجزیره و یا فاش شدن این امر که در سال 2004 ایستگاه ماهواره ای تلویزیونی عربی زبان الجزیره با سرمایه گذاری آمریکا راه اندازی شد و... جملگی نشان می دهند که ادعای استقلال الجزیره تنها حرف است.




الجزیره و اسرائیل

الجزیره همواره با اسرائیل تعامل داشته است. داشتن دفتر و مرکز در این مرکز آن هم در شرایطی که در بیش از 20 کشور دفاتر این شبکه تعطیل شده است و نیز پخش اخبار و دیدگاه های صهیونیست ها به صورت مستمر، ثابت کننده این اعتقاد است که الجزیره مناسباتی بیش ازحد و حدود یک خبرگزاری با یک دولت دارد. مثلا در سال 2002 بحرین فعالیت الجزیره در این کشور را به دلیل تمایل این شبکه به اسرائیل ممنوع اعلام کرد تا سال 2004 که بار دیگر گزارشگران الجزیره به بحرین بازگشتند. کشورهای دیگر چونکویت و عربستان هم به دلیل نزدیکی از شبکه به اسرائیل با تأسیس دفتر این شبکه در کشور خود مخالفت کردند.


ديواري از سکوت

به گزارش "دويچه‌وله"، به دليل رفتار دوگانه‌ي شبکه در ميان کارکنان آن هم اختلاف به‌وجود آمده است. "الجزيره" در برابر اين انتقادها سکوت کرده است. در مرکز اين شبکه در دوحه کسي حاضر نيست در اين باره توضيح دهد يا با رسانه‌هاي ديگر مصاحبه کند. به نظر مي‌رسد که پشت پرده در ميان کارکنان شبکه هم اختلاف به‌وجود آمده است. شماري از خبرنگاران کارکشته که معروف‌ترين آنها قاسم بن جدو است استعفا داده‌اند. آنها معتقدند که "الجزيره" در رابطه با اعتراضات بحرين به اندازه‌ي کافي گزارش نمي‌دهد و در مقابل، بيش از حد به اعتراضات سوريه مي‌پردازد. رئيس شبکه‌ي "الجزيره" اخيرا شماري از برنامه‌هاي سياسي پر وجهه را حذف نمود و گردانندگان آنها را اخراج کرد.
نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
انتشاریافته:
در انتظار بررسی: ۰
* نظر:
جدیدترین اخبار پربازدید ها