598 / دنیای خاکی مملو از عطر حضور حضرت زهرا
(س) شد، وی در دامان پیامبر اسلام به بالندگی رسید و همسفر پدر در
جادههای پرفراز و نشیب رسالت گشت، دوازده گوهر درخشان امامت از برکت وجود
ریحانه پیامبر پرتوافشانی کرده و نور ولایت را تا همیشه به تلألو
وامیدارد.
ولادت فاطمه زهرا (س) را روز بیستم جمادی الثانی سال پنجم
بعثت ، در مکه می دانند . بنابراین در هنگام هجرت، سن آن بانوی یگانه
نزدیک به نه سال بوده است .
نامها و لقبهایی که حضرت فاطمه دارد همه
بیانگر صفات و سجایای ملکوتی اوست، صفاتی چون صدیقه طاهره، زکیه، زهرا،
سیدة النساء العالمین، خیر النساء و بتول .
شگفت تر از همه " ام ابیها "
یعنی " مادر پدرش " است که بیانگر علاقه بسیار زیاد فاطمه (س) به پدر
بزرگوارش است و اینکه با همه کمی سن از آغاز کودکی ، پناهگاه معنوی و تکیه
گاه روحی ( بعد از خداوند متعال ) مانند خدیجه ، برای پدر بزرگوارش بوده
است .
فاطمه زهرا (س) وارث صفات بارز مادر بزرگوارش خدیجه بود، در جود،
بخشش، بلندی نظری و حسن تربیت وارث مادر و در سجایای ملکوتی وارث پدر و
همسری دلسوز، مهربان و فداکار برای همسرش علی (ع) بود .
نه سال در کنار
پدر بزرگوار و مادر و نه سال دیگر را کنار همسر گرانقدرش، علی (ع) همدوش وی
در نشر تعلیمات اسلام، خدمات اجتماعی و کار منزل زندگی کرد . اوقاتش به
تربیت فرزند، امورات منزل و ذکر و عبادت پروردگار می گذشت . فاطمه در مکتب
تربیتی اسلام پرورش یافت و ایمان و تقوا در ذرات وجودش جای داشت .
فاطمه
در کنار مادر و آغوش پر مهر پدر تربیت شد و علوم و معارف الهی را از
سرچشمه نبوت فراگرفت و آنچه را طی سالهای زندگی در کنار پدر آموزخت، در
خانه همسر به مرحله عمل گذاشت و همچون مادری سالخورده و کدبانویی آزموده که
تمام دوره های زندگی را گذرانده باشد ، به اهل خانه و آسایش شوهر و تربیت
فرزندان توجه می کرد و آنچه را بیرون خانه می گذشت ، مورد توجه قرار می داد
و از حق خود و همسرش دفاع می کرد .
یکی از مسائلی که مشرکین خیلی به
آن امیدوار بودند این بود که بعد از وفات پیامبر پیروان او بدون یار و یاور
خواهند ماند و به زودی پیام محمد در جهان به فراموشی سپرده خواهد شد.
مشرکین
بنا به سنت غلطی که در زمان جاهلیت مرسوم بود، بقا و دوام نسل یک فرد را
به داشتن فرزند پسر می دانستند و چون دو پسر پیامبر در کودکی از دنیا رفته
بودند، آنها معتقد بودند نسل پیامبر منقرض شده و زمانیکه آن حضرت از دنیا
برود کسی نیست پرچم پاسداری از اسلام را بر دوش نگه دارد.
اما پیامبر
یقین داشت که از او نسل پاک و با برکتی به وجود خواهد آمد که سرمنشاء تمام
خوبیهای جهان خواهد شد. دیری نپائید که قلب پیامبر به نوید پروردگار روشن
شد و آن زمانی بود که سوره "کوثر" بر پیامبر نازل گشت: " ما به تو کوثر را
عطا نمودیم، پس به شکرانه آن نماز به جای آور و قربانی کن. همانا (نسل )
دشمن تو بریده خواهد ماند.