بولتن نیوز : شصت و چهارمين دوره جشنواره فيلم كن با هياهو و تب و تاب تاذب رسانه ها درحال برگزاري است، اما در اين دوره نيز سطحي گرايي سياسي و اقتصادي در آن بر هر چيز ديگري غلبه دارد. وفور فيلم هاي هاليوودي در اين جشنواره باعث شده كه بسياري از سينماگران آگاه جهان آن را دنبالچه اي براي سينماي آمريكا بدانند. اما در اين دوره نيز جشنواره كن اقدام به دخالت در امور داخلي كشورهاي ديگر و تبليغ سياسي نموده است. به عنوان مثال فيلم هايي را درباره انقلاب مصر پذيرفته است، اما اين اقدام به قدري نخ نماست كه هيچ نامي جز رياكاري و مصادره به مطلوب بر آن نمي توان گذاشت تا آنجا كه حتي يكي از هنرمندان مصري نيز به اين اقدام اعتراض كرد.
«عمرو واكد» از هنرمندان
مصري كه از فعالان انقلاب اخير مصر نيز بوده است در بيانيه اي از حضور در مراسم «روز مصر» جشنواره كن انصراف داد. وي در
بيانيه خود با اشاره به برخي مدعوين به اين مراسم آورده است: «برخي مدعوين به اين
جشنواره از چهره هاي نظام مبارك هستند و اين، مراسم را سياسي كرده كه ديگر قابل
پشتيباني نيست. من دليلي نمي يابم كه
من را قانع كند تا بگويم فيلم «18روز» كه قرار است در اين روز به عنوان اولين فيلم
از انقلاب مصر به نمايش درآيد، نماينده انقلاب باشد. بايد جشنواره كن صبر كند تا
باقي فيلم هايي را كه به صورت مستقل درباره انقلاب مصر در حال ساخت است، در سال
آينده در مسابقه رسمي خود ببيند نه آن كه فيلمي را كه در سايه مسائل سياسي توليد
شده و داراي غلط هاي بسياري است، در جشني كه براي اولين بار برگزار مي شود، شركت
دهد.
علاوه بر اين، امسال نيز
جشنواره فيلم كن، رويكرد ضد ايراني خودش را نشان داد. نشان داد كه برخلاف آنچه
غربي ها مي گويند، هنر نزد آنان چقدر سياسي است، حتي در كن كه ادعاي مستقل و
روشنفكر بودن دارد. عمق سياسي بودن كن تا آنجاست كه هم در سال گذشته و هم اين دوره
به حمايت از فيلمسازان مجرم و ضدانقلاب ايران پرداختند. البته از جشنواره اي متصل
به دولتي جنگ طلب و زورگو انتظاري جز اين نبايد داشت، اما از مسئولان سينمايي مان
مي توانيم انتظار داشته باشيم كه قدري فعالانه تر با اين جشنواره ها برخورد كنند. ديدار و مذاكره با دبير جشنواره اي رو در
رو با انقلاب اسلامي، با سينماي عزت مند در تضاد است.
شاخصه دوم جشنواره كن، تداوم افول و سقوط آن است. اين
جشنواره هر سال، رو به عقب حركت مي كند و اين هم از عواقب غلبه سياست و اقتصاد بر
فرهنگ است. تجليل از يك فيلمساز آثار پورنوگرافي در مراسم افتتاحيه اين جشنواره خود
گوياي هويت و ماهيت آن است.
در جشنواره كن هم مثل اسكار،
ونيز و...، فرهنگ و هنر پس از سياست و اقتصاد قرار دارد. در واقع، سينما و جاذبه و
قدرتش، ابزاري است براي نيل به اهداف سياسي و تجاري در دست غرب. همين كه محصولات
خلق شده توسط سرمايه داران صهيونيست آمريكا، حجم زيادي از برنامه كن را پر مي كند،
گوياي اين مسئله است. آيا سندي مهم تر از اين مي خواهيد كه فيلم ساخته شده توسط
ريدلي اسكات- كارگردان مبلغ تفكر و سياست آمريكا- جشنواره كن را افتتاح كرد.