به گزارش البرز پس از فتنه 88 و توقیف بسیاری از نشریات هوادار
جنبش سبز که بر علیه مصالح کشور اقدام به درج مطالب می کردند و در نوشته
های خود اتهام های بی پایه و اساسی را به نظام و مسئولان کشور نسبت می
دادند، ماهنامه آیین به عنوان ارگان مطبوعاتی حزب مشارکت که از ماه ها قبل
از فتنه 88 پا به عرصه رسمی مطبوعات کشور گذاشته بود همچنان بدون هیچ گونه
نظارتی به کار خود ادامه داد و مواضع این حزب و افرادش را در میان مردم
جامعه به انتشار رساند.
این ماهنامه که به صاحب امتیازی حزب منحله مشارکت و به مدیرمسئولی
محمدرضا خاتمی منتشر می شود در حالی در پوشش یک ماهنامه فرهنگی به کار خود
ادامه می دهد که در واقع سعی دارد مواضع سیاسی حزب و جریان دوم خرداد را در
جامعه بازگویی کند.
در حالی که هیئت نظارت بر مطبوعات با همراهی قوه قضائیه وظیفه
نظارت بر حوزه عملکرد مطبوعات را برعهده دارند و در پی غفلت مسئولین این
نهاد ها یک ماهنامه سیاسی لغو امتیاز شده همچنان بر روی پیشخوان روزنامه
فروشی ها عرضه می شود .در اولین جلسه سیزدهمین دوره از هیئت نظارت بر
مطبوعات که در تاریخ 22/9/1389 تشکیل شد اعضای این هیئت به استناد رای
دادگاه عمومی و انقلاب اسلامی تهران مبنی بر انحلال حزب مشارکت و رونوشت
نامه مدیرکل سیاسی وزارت کشور و دبیر کمسیون ماده 10 احزاب و به استناد
ماده 9 قانون مطبوعات پروانه امتیاز این ماهنامه لغو گردید و از صاحب
امتیاز آن خواسته شد از انتشار این ماهنامه تا اصلاحات بعدی خودداری کند.
گزارش البرز می افزاید با وجود حکم صریح هیئت نظارت بر مطبوعات
خطاب به صاحب امتیاز این نشریه، اعضای این حزب غیرقانونی همچنان به فعالیت
های خود و انتشار این نشریه ادامه می دهند و کوچکترین وقعی به این لغو
امتیاز ننهاده اند . این در حالی است که نویسندگان این ماهنامه غیر قانونی
که چهره هایی نظیر محمد رضا خاتمی، احمد مسجد جامعی، مصطفی ملکیان، سروش
دباغ، مسعود ادیب، حمیدرضا جلایی پور، سید صادق خرازی و . . . در میان آنان
دیده می شوند در انتخابات گذشته ریاست جمهوری فریادهای تبعیت از قانونشان
گوش فلک را پر کرده بود ولی حالا می بینیم که خودشان هیچ احترامی برای
قانون قائل نیستند .
پس از حوادث انتخابات و توقیف روزنامه های اصلاح طلبی مانند اعتماد و
اعتماد ملی وشرق که علنا با تهمت به نظام و مسئولین فضای مسمومی را در
جامعه به وجود آوردند نویسندگان این روزنامه ترجیح دادند در قالب مجله هایی
با تابلوی فرهنگی به میدان بیایند و در حالی که بسیاری از آن ها پس از
فتنه 88 به جرم اقدام علیه امنیت ملی کشو بازداشت شده بودند در این نشریات
به کار خود ادامه دادند .
نشریاتی مانند آیین، مهرنامه، ایران دخت و . . . در همین فضا به کار
ادامه دادند و افرادی نظیر محمد قوچانی، محمد رضا خاتمی، مسعود ادیب و دیگر
چهره های اصلاح طلب در آن به ارائه مقالات و یادداشت های خود پرداختند و
به نوعی از خلا نبود نظارت دقیق بر مطبوعات استفاده کرده و به باز گفتمان
حرف های خود در غالب فرهنگی پرداختند.
در آخرین شماره این ماهنامه که در فروردین ماه 90 منتشر شده است
نویسندگان این ماهنامه با تلاشی زیرکانه سعی کرده اند چهره انقلاب های
منطقه را چهره ای نزدیک به جنبش سبز نشان دهند و با تحلیلی های خود در واقع
رنگ و بوی انقلاب اسلامی را از این انقلاب ها بزدایند.به نظر می رسد توقیف
های قانونی مطبوعات تنها نعطوف به نشریاتی می شود که از قدرت سیاسی چندان
بالایی برخوردار نیستند تا بتوانند با لابی های سیاسی مانع از توقف انتشار
نشریه خود شوند اما نشریاتی مانند آئین می توانند به راحتی با سواستفاده از
لابی های گسترده در عرصه نظام به راحتی به فعالیت خود ادامه دهند .
شبکه خبری البرز این سئوال را مطرح می کند که این نشریه که می
تواند به راحتی و با دور زدن قانون همچنان به روی دکه ها بیاید پس باید از
فردا انتظار داشت که هر کس به هر شیوه ای که دلش خواست به انتشار نشریات
گوناگون پرداخته و به راحتی بدون نگرانی از نظارت قانونی نشریه مطبوع خود
را به مردم عرضه کند . این بی قانونی شاید سازمان مجاهدین را هم که
میلیاردها تومان در شبکه جهانی وب صرف سیاه نمایی علیه ایران می کند به این
فکر بیندازد که با هزینه ای کمتر به راحتی ارگان مطبوعاتی خود را روانه
دکه های روزنامه فروشی آن هم داخل ایران بکند .
انتظار می رود مسئولین قوه قضائیه و هیئت نظارت بر مطبوعات با
پیگیری مناسب در این زمینه با افراد با نفوذ که زمانی قدرت را در دست داشته
اند برخورد مناسب را صورت دهد و این شائبه را که برخورد های دستگاه های
نظارتی تنها محدود به کسانی می شود که هیچ گونه پارتی در دستگاه ها ندارند
را از چهره بزدایند.