رهبر انقلاب در دیدار جمعی از مدیران، اساتید و طلاب جامعه‌الزهرا تاکید کردند:
قدس آنلاین- مریم سادات کاظمی: معمولا بچه ها دوست دارند به خواسته هایشان در کوتاه ترین زمان ممکن برسند و از پدر و مادر می خواهند تا فورا نیاز آنها را برطرف کنند. با این حال باید کودک از سن 1 تا 6 سال یاد بگیرد که بعضی خواسته های او غیر معقول و دست نیافتنی است و برای رسیدن به بعضی دیگر نیز باید کمی صبر و تحمل داشته باشد.
به گزارش سرویس بهداشت و سلامت قدس آنلاین، وقتی با بی
طاقتی های فرزندتان مواجه شدید، در وهله اول از خود بپرسید که آیا او واقعا
به دنبال جلب توجه شما برای رفع یک نیاز یا رسیدن به خواسته ای شادی آور
است؟ شاید هم فقط به دنبال لذتی فوری است، که دراین صورت می توان کمی صبر
کرد.
در بعضی اوقات به خوبی می توان دلیل اصرار کودک را حدس زد. به عنوان مثال تصور کنید در حال پخت غذا هستید و او بی وقفه از شما می خواهد به اتاقش بیایید و نقاشی اش را ببینید. این فرصت خوبی است تا به او بیاموزید که چه زمانی باید به نیازش پاسخ داده شود. به او بگویید: " می آیم و نقاشی ات را می بینم. اما اول باید ناهار را حاضر کنم."
در مقابل بی صبری فرزندتان، بهتر است از واکنش های فوری و شدید بپرهیزید. اگر خیلی سریع به خواسته اش پاسخ دهید، او منتظرشدن و سازگاری با شرایط را یاد نمی گیرد.
راهکارهایی برای صبور بودن بچه ها
گرچه فرزندتان با مشاهده رفتار و حرکات خانواده به خوبی شرایط را درک می کند، با این حال برآورد زمان انتظار برایش مشکل است؛ خصوصا زمانی که موضوع را اورژانسی می داند و می خواهد تا هر چه سریع تر به خواسته اش پاسخ داده شود. روش های زیر در این باره می تواند کمک کننده باشد.
- از کلماتی استفاده کنید که متناسب با احساس کودک باشد. با صحبت کردن مدت انتظار کشیدن را برای او قابل تحمل کنید. به این ترتیب او متوجه می شود که شما نیاز او را درک کرده اید و کمی بعد آن را برطرف می کنید.
- نشانه های زمانی مشخص، انتظار کشیدن را برای کودک راحت تر می کند. شما می توانید نشانه های دیداری مانند برچسب حیوانات مختلف را روی ساعت بچسبانید. آن وقت از او بخواهید تا زمان رسیدن عقربه بزرگ روی فلان حیوان صبر کند.
- انجام فعالیت یا کمک کردن به شما را در مدت صبر کردن به او پیشنهاد کنید. برای اینکه مدت انتظار خیلی برای کودک سخت نباشد، او را با کارهای جزئی منزل سرگرم کنید. بچه های کوچک معمولا دوست دارند به والدین کمک کنند و کارهایی شبیه آنها را انجام دهند.
به خاطر داشته باشید که باید در اعمال محدودیت ها ثابت قدم بود و رفتاری معقول و منطقی داشت. در غالب موارد که فرزندتان خیلی متوقع است، راحت ترین کار این است که چشم ببندید و رفتارش را نادیده بگیرید. البته توجه داشته باشید که رفتارتان طوری نباشد که این خصوصیتش تقویت شود. صبور بودن شما بهترین روش برای این است که فرزندتان نیز صبور بار بیاید.
به فرزندتان کمک کنید تا راجع به بی صبری هایش صحبت کند، ارزش صبور بودن را بیان کند و به او بیاموزید تا صبر و انتظار را به راحتی قبول کند. این راهکارها برای زندگی اجتماعی او مفید و مؤثر خواهد بود.
در بعضی اوقات به خوبی می توان دلیل اصرار کودک را حدس زد. به عنوان مثال تصور کنید در حال پخت غذا هستید و او بی وقفه از شما می خواهد به اتاقش بیایید و نقاشی اش را ببینید. این فرصت خوبی است تا به او بیاموزید که چه زمانی باید به نیازش پاسخ داده شود. به او بگویید: " می آیم و نقاشی ات را می بینم. اما اول باید ناهار را حاضر کنم."
در مقابل بی صبری فرزندتان، بهتر است از واکنش های فوری و شدید بپرهیزید. اگر خیلی سریع به خواسته اش پاسخ دهید، او منتظرشدن و سازگاری با شرایط را یاد نمی گیرد.
راهکارهایی برای صبور بودن بچه ها
گرچه فرزندتان با مشاهده رفتار و حرکات خانواده به خوبی شرایط را درک می کند، با این حال برآورد زمان انتظار برایش مشکل است؛ خصوصا زمانی که موضوع را اورژانسی می داند و می خواهد تا هر چه سریع تر به خواسته اش پاسخ داده شود. روش های زیر در این باره می تواند کمک کننده باشد.
- از کلماتی استفاده کنید که متناسب با احساس کودک باشد. با صحبت کردن مدت انتظار کشیدن را برای او قابل تحمل کنید. به این ترتیب او متوجه می شود که شما نیاز او را درک کرده اید و کمی بعد آن را برطرف می کنید.
- نشانه های زمانی مشخص، انتظار کشیدن را برای کودک راحت تر می کند. شما می توانید نشانه های دیداری مانند برچسب حیوانات مختلف را روی ساعت بچسبانید. آن وقت از او بخواهید تا زمان رسیدن عقربه بزرگ روی فلان حیوان صبر کند.
- انجام فعالیت یا کمک کردن به شما را در مدت صبر کردن به او پیشنهاد کنید. برای اینکه مدت انتظار خیلی برای کودک سخت نباشد، او را با کارهای جزئی منزل سرگرم کنید. بچه های کوچک معمولا دوست دارند به والدین کمک کنند و کارهایی شبیه آنها را انجام دهند.
به خاطر داشته باشید که باید در اعمال محدودیت ها ثابت قدم بود و رفتاری معقول و منطقی داشت. در غالب موارد که فرزندتان خیلی متوقع است، راحت ترین کار این است که چشم ببندید و رفتارش را نادیده بگیرید. البته توجه داشته باشید که رفتارتان طوری نباشد که این خصوصیتش تقویت شود. صبور بودن شما بهترین روش برای این است که فرزندتان نیز صبور بار بیاید.
به فرزندتان کمک کنید تا راجع به بی صبری هایش صحبت کند، ارزش صبور بودن را بیان کند و به او بیاموزید تا صبر و انتظار را به راحتی قبول کند. این راهکارها برای زندگی اجتماعی او مفید و مؤثر خواهد بود.
اخبار ویژه
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
