حمله تلویحی شهریار به احمدی نژاد

به گزارش 598 به نقل از سایت گل - بعد از جام ملتهای 2007 آسیا بود که امیر قلعه نویی از هدایت تیم ملی فوتبال ایران کنار گذاشته شد و با گذشت نزدیک به 6 سال از آن ماجرا هروقت فرصتی پیدا کند گریزی به دوران خود در تیم ملی زده و با ذکر مسادلی چون تعطیل نکردن لیگ در زمان او و برنامه 200 صفحه ای خود ، در مورد برکناری اش معترض می شود.
گویا همین حالت در مورد علی دایی هم وجود دارد و هنوز نتوانسته ذهن خود را از درگیری با نحوه برکناری اش از تیم ملی پاک کند. دایی روز گذشته در شبکه خبر تلویزیون برای نخستین بار پا را از برخی خطوط قرمز هم فراتر گذاشت و به صورت تلویحی دولت احمدی نژاد را عامل برکناری خود از تیم ملی دانست .
دایی در این مصاحبه حضور خود در مسند سرمربی تیم ملی را از بابت تجربی زود ندانست و معتقد بود از نظر تجربه فنی و کیفی در اندازه های تیم ملی بوده ولی تجربه قرارداد بستن به سبک کی روش را نداشته است. در واقع سرمربی فعلی راه آهن معتقد است باید مثل کارلوس کی روش طوری قرارداد می بست و چنان گرویی هایی در این قرارداد به ثبت می رساند که مسوولان فدراسیون و ورزش کشور مجبور می شدند به پای این قرارداد بایستند و به راحتی توان برکناری اش را نداشته باشند. به نوعی هم می توان به دایی حق داد چون او بعد از اولین باخت در مرحله گروهی برابر عربستان در تهران از کاربرکنار شد ولی کی روش در مدت زمان مشابه دو باخت به لبنان و ازبکستان داده که دومی در تهران بوده ولی کسی به او نگفته که بالای چشمش ابروست و حتی در زمینه نحوه برگزاری رقابت های باشگاهی داخلی در فصل آینده هم نظرش در فدراسیون فوتبال خریدار دارد.
دایی در بخش دیگری از این مصاحبه هم ضمن تاسف از دخالت سیاسیون در امر ورزش و فوتبال، ابراز امیدواری کرد که هرچه زودتر حضور سیاسیون ناآشنا در ورزش پایان یابد و چرخه فوتبال با مدیران ورزشی و فوتبالی به حیات خود ادامه دهد.
اما شاه بیت صحبت های دایی در بخش پایانی بود؛ آنجا که بحث برکناری اش از تیم ملی مطرح شد و شهریار تصریح کرد که ورودش به تیم ملی امری کاملا ورزشی و نظر محمد علی آبادی رئیس وقت سازمان تربیت بدنی بود( در مورد این ادعای دایی و با توجه به شنیده ها بابت روز قرارداد بستن با او به عنوان سرمربی تیم ملی، تردید وجود دارد) ولی برکناری اش کاری بود که توسط یک مقام سیاسی بالاتر که ربطی هم به ورزش نداشت ، صورت گرفته است. همه آنهایی که روز 8 فروردین سال 88 در ورزشگاه آزادی و بعد از باخت 2 -1 مقابل عربستان، عتاب و خشم شدید محمود احمدی نژاد نسبت به معاون خود و رئیس سازمان تربیت بدنی وقت یعنی محمد علی آبادی را دیدند، می توانند متوجه شوند که مقام مورد اشاره دایی شخص رئیس جمهور ایران است. فردی که به پایان دوره خود نزدیک شده و انتقاد از او و دولتش این روزها در رسانه ملی تبدیل به یک فضیلت شده است!