
وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا * * * شما را چه شده که در راه خدا و [رهایی] مردان و زنان و کودکان مستضعف [ی که ستمکاران هر گونه راه چاره را بر آنان بسته اند] نمی جنگید؟ آن مستضعفانی که همواره می گویند: پروردگارا! ما را از این شهری که اهلش ستمکارند، بیرون ببر و از سوی خود، سرپرستی برای ما بگمار و از جانب خود برای ما یاوری قرار ده. * * * بدون کشته شدن سرنوشت بیهوده است / شهید اگر نتوان شد بهشت بیهوده است
به گزارش 598 به نقل از جام ورزشي؛ مرتضی احمدی در شب تجلیل از مردان ماندگار پرسپولیس یکی از مهمانهای اين همایش بود. این هنرمند گفت: «در ایران هوادار فوتبال از من قدیمیتر نداریم. من افتخار میكنم كه در جمع این عزیزان هستم.»
وي خاطره خود از بازی معروف شش تایی ها را بیان کرد: «یک دستمزد 700
تومانی گرفته بودم که در آن زمان یعنی در اوایل دهه پنجاه، پول خیلی خوبی
بود. نذر کردم برای هر گلی که تیم می زند، 100 تومان خرج یک یتیم خانه کنم.
گل اول را زدیم، 100 تومان کنار گذاشتم. گل دوم 100 تومان بعدی. گل
سوم...چهارم، به پنجمی که رسیدیم، گفتم خدایا غلط کردم. اشتباه کردم. دیگر
بس است. همین کافی است. ششمی را که زدیم، روی آسمان بودم اما گل ششم را هم
زدیم.»
در این مراسم، از خانواده هوادار فقید پرسپولیس، محمد بوقی هم تقدیر شد.
احمدي در مورد محمد بوقی و كتكهایی كه خورده بود هم صحبت كرد.