به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، لوح فشرده فیلم «گیرنده» که سال قبل در سینماهای کشور اکران ناامیدکنندهای داشت، از صبح روز اول اردیبهشتماه در سوپرمارکتها توزیع شده است، در این میان، نکته جالب نحوه طرحی بستهبندی این فیلم است که بهنوعی مخاطب را گمراه میکند.
نخستین چیزی که در برخورد اول مخاطب با بستهبندی این فیلم به چشم میآید، عبارت «نشست خبری ریاست محترم جمهوری» در بالای آن است. این عبارت روی بنر دکوری که برای سخنرانی رییسجمهور در فیلم ساخته شده، بهطور خاصی نوشته شده اما نکته جالب این است که در هیچیک از صحنههای فیلم حتی با وضوح کم بهصورت کامل نمایش داده نمیشود؛ این عبارت در بالای بستهبندی «گیرنده» آنهم دو ماه مانده به برگزاری انتخابات ریاستجمهوری که بحثهای انتخاباتی داغ است، بیشتر به ترفندی برای جذب مخاطب شبیه است.
نکته دیگر درباره بستهبندی لوح فشرده «گیرنده» نحوه معرفی جوایز این فیلم از سیامین جشنواره فجر است. در آن دوره از جشنواره، «گیرنده» برای دریافت چهارجایزه در بخش «نگاهنو» (فیلمسازان اول) و یکجایزه در بخش «سودای سیمرغ» (بخش اصلی جشنواره) نامزد شده بود و در پایان توانست سهجایزه سیمرغ بلورین بهترین فیلم، دیپلم افتخار بهترین فیلمنامه و دیپلم افتخار بهترین بازیگر مرد را در بخش «نگاه نو» کسب کند.
این درحالی است که روی بستهبندی فیلم هیچ اشارهای به کسب جوایز این فیلم از بخش فیلمسازان اول یا همان «نگاه نو» ندارد و مخاطب ناآگاه با فیلمی مواجه خواهد شد که مطمئنا بهترین اثر جشنواره فجر در دوره سیام نبوده اما با چنین ادعایی، ناخوداگاه ذهن مخاطب را حتی نسبت به کیفیت برترین فیلم جشنواره فجر بیاعتماد میکند.
البته پخشکننده «گیرنده» به این موارد هم بسنده نکرده و عبارت «فیلم تحسین شده سیامین جشنواره فیلم فجر» را هم روی بستهبندی آن حک کرده است؛ عبارتی که جستوجوهای خبرنگار ایسنا برای پیداکردن جایزه یا سخنی در جشنواره دو سال قبل که بتواند این تحسینشدگی را تایید کند، کاملا بینتیجه ماند.
با این شرایط، مخاطبی که کمتر با اخبار سینمایی سر و کار دارد، طبیعتا با دیدن بستهبندی «گیرنده» تصور میکند، که میخواهد «بهترین فیلم» و همچنین یک «فیلم تحسینشده» جشنواره فجر را مشاهده کند.
به گزارش ایسنا، اگرچه «گیرنده» بهعنوان نخستین تجربه بلند سینمایی مهرداد غفارزاده به دلایل مختلف از جمله نگاه به موضوعات روز و همچنین تکنیک بهکار رفته، اثری درخور توجه در میان فیلمسازان اول بهشمار میرود، اما انتظار میرود که فیلمهای مختلف صرفا بهدلیل موفقیت فروش دست به تبلیغات غیرواقعی نزده و سعی نکنند با شیوههای تبلیغی نامتعارف، مخاطب را بههر شکل ممکن مجبور به خرید فیلمشان کنند؛ حتی بهقیمت از دست رفتن بیش از پیش اعتماد او به سینمای ایران و جشنواره فیلم فجر.