چرا کسی که "به نماز جمعه راهش نمی دهند" دم از وحدت ملی می زند!؟

:598 هاشمی رفسنحانی و حامیان او همچنان به ارتجاع گفتمانی اصرار مي كنند. گفتمانی که مردم برای نفی آن ، در سال 76 به محمد خاتمی روی آورند و البته هاشمی خود ثمره گفتمان سازندگی را در انتخابات سال 84 و در شکستی که از محمود احمدی نژاد خورد، مشاهده کرد.

به گزارش رجانیوز، استانداران زمان هاشمی که اکثر آنها هفته گذشته در مراسم اعلام کاندیداتوری حسن روحانی حضور داشتند، به دیدار هاشمی رفسنجانی رفتند تا از وی برای حضور در انتخابات دعوت کنند. موضوعی که شواهد نشان می دهد خود هاشمی نیز به آن تمایل دارد. 

هر چند مشروح این دیدار منتشر نشده است ، اما پایگاه اطلاع رسانی هاشمی رفسنجانی در حاشیه‌نگاری این دیدار نوشته است: آقای هاشمی مي‌گوید شخصیت رئیس جمهور در تشکیل کابینه فراجناحی بسیار مهم است. حتی اگر مجلس کاملاً جناحی باشد. یک رئیس جمهور فراجناحی و مقبول مي‌تواند کابینه فراجناحی تشکیل دهد. نمونه‌اش هم در سال 68. با تشکیل «دولت فرآگیر از ولایتی تا خاتمی.«

وی در بخش دیگری از اظهارانتش در این دیدار گفت: «در خیمه اعتدال، کارهای بزرگ با همراهی همه میسر است. پرچم اعتدال پرچم وحدت ملی است. با وحدت ملی هم نتیجه مي‌شود، پیروزی دفاع مقدس و توفیق سازندگی.«

البته ایده دولت وحدت ملی هاشمی در انتخابات پیشین ریاست جمهوری مطرح شد. آنزمان علی لاریجانی، رئیس مجلس هشتم، کارهایی اجرایی را برای تحقق چنین ایده‌ای انجام می‌داد.

جلسه معروفی که لاریجانی به بهانه همایش سی سال قانونگذاری برگزار کرد و برای روسای ادوار مجلس و ریش سفیدانی هم که سهمی در معادلات سیاسی آن روزها داشتند صندلی هایی در نظر گرفت، نشان داد هاشمی رفسنجانی برای تحقق ایده ای که نام وحدت ملی را بر روی آن گذاشته بود ، بسیار جدی به نظر می‌رسد.

با این حال معادلات سیاسی آن روزها و حضور میرحسین موسوی و محمود احمدی نژاد در انتخابات، فضا را دو قطبی کرد و این ایده، به سرانجام نرسید. 

هاشمی همان زمان می‌دانست اگر در دوره ریاست رئیس‌جمهور دهم برای 4 سال دیگر نقش حاشیه‌ای داشته باشد بخش قابل توجهی از قدرت سیاسی‌اش در خطر می‌افتد، برای همین مجبور شد در جبهه حمايت میرحسین موسوی قرار بگیرد و خانواده وی برای کاندیداتوری موسوی حتی ستاد انتخاباتی تشکیل دهند. نقش آفرینی هاشمی در فتنه 88 نیز در همین راستا قابل بررسی است.

با این حال در آستانه انتخابات یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری بار دیگر هاشمی دم از وحدت ملی می‌زند. 
البته تاکید شخصی همانند هاشمی بر وحدت ملی طبیعی به نظر می‌رسد. هاشمی می‌خواهد در این انتخابات بدون آنکه هزینه‌ای بپردازد ، نقش قابل توجهی در شکل گیری دولت آتی ایفا کند و گرنه می‌داند با روی کار آمدن رئیس‌‍جمهوری که مخالف دیدگاه‌های هاشمی باشد، حیات سیاسی‌اش به کما خواهد رفت.

در چنین شرایطی، دولت وحدت ملی در حالی محقق می‌شود که هاشمی یا خود کاندیدا شود و دیگر کاندیداها مانند خاتمی، عارف، روحانی ، ولایتی و ... به نفع او کنار بروند و وی به قول خودش بتواند همانند دولت موسوم به سازندگی "از ولایتی تا خاتمی " را در یک کابینه جای دهد و یا اینکه از کاندیداهای دیگری که چنین ظرفیتی دارند بهره گیرد. 

با بررسی اجمالی نظرات کاندیداهای احتمالی ریاست جمهوری، می‌توان گفت افرادی مانند حسن روحانی ، محمدرضا عارف ، علی لاریجانی، علی اکبر ولایتی و محمد باقر قالیباف، پتانسیل برآورد کردن خواسته هاشمی رفسنجانی را در قالب دولت ائتلافی دارند و یا آنکه هاشمی می‌تواند در زمان ریاست جمهوری این افراد قدرت خود را حفظ کند و یا افزایش دهد. 

شاید برای برخی، حضور محمدباقر قالیباف در لیست کاندیداهای احتمالی هاشمی رفسنجانی سخت گیرانه و بدبینانه به نظر برسد. هر چند که خود قالیباف و "طیفی" از نزدیکان وی که هم اکنون نبض رسانه‌های مکتوب شهردار تهران را بر عهده دارند، از چنین موضوعی ابا ندارند و از آن استقبال می‌کنند.

جلسه قالیباف با هاشمی رفسنجانی که خبر آن را "رجانیوز" منتشر کرد در کنار تاکید قالیباف بر کارآمدی تفکر تکنوکراتی از جمله مسائلی است که نباید به سادگی از کنار آن عبور کرد. 

نگاه مشترک قالیباف و هاشمی در بسیاری از مسائل و همچنین احساس نزدیکی اصلاح طلبان با قالیباف از جمله موضوعاتی است که سبب شده، ریاست جمهوری، قالیباف گزینه "قابل قبول و خواستنی" برای هاشمی باشد. 

در واقع باید گفت، در این برهه زمانی تاکید هاشمی رفسنجانی و طیف حامیان او بر روی وحدت و دولت ائتلافی، راه فراری از بن بست رسیدن سیاسی این افراد است. موضوعی که علامه مصباح یزدی در دیدار اعضای موتلفه ، به آن اشاره کرد.