فرشید طالبی: گریه نمی‌کردم شاید سکته می‌کردم

به گزارش 598 به نقل از سایت گل- گریه‌های تراژیکش در لحظه اخراج از مسابقه، درماتیک‌ترین لحظات بازی استقلال- سپاهان بود. فرشید طالبی دو روز بعد از آن اتفاقات در گفتگو با سایت گل آنچه بر او گذشته را مو به مو تشریح می‌کند.

از بازی سخت و پرهیجان مقابل استقلال دو روز گذشت. حالا برایمان از آن بازی بگو؟

بله... نشد که این بازی ۹۰ دقیقه یازده به یازده ادامه پیدا کند. شرایط بازی جوری پیش رفت که مساوی تمام شود و در این شرایط سخت فکر کنم مساوی هم بد نبود و باید خدا را شکرگزار بود. ما در سه دقیقه پایانی گل خوردیم و بازی مساوی شد و با این وضع تکلیف قهرمان به دو هفته پایانی می‌کشد.

در مورد اخراج‌ و دو کارتی که گرفتی بگو؟

روی صحنه اول به بچه‌ها گفتم ایمان داشته باشید که روی من خطا شده است. بلند شدم که خودم را برای ضربه زدن آماده کنم دیدم داور دارد با کارت زرد به طرف‌مان می‌آید. حتم داشتم به من نمی‌خواهد کارت بدهد اما یکهو دیدم که کارت را به من نشان داد! من فقط شوکه شدم و سعی کردم سکوت کنم اما خیلی فشار رویم بود و واقعا اذیت شدم. بعد از آن هم چون می‌دانستم کارت دارم سعی می‌کردم پَرم به پَر هیچ کس نگیرد تا وقتی که در آن برخورد با موسوی داور سوت زد... طبیعتاً این بار هم مطمئن بودم که داور می‌خواهد به موسوی کارت بدهد اما من این بار هم اشتباه کرده بودم و واقعاً نمی‌دانستم چه کار کنم... خداراشکر که کار‌شناسان صحنه را دیده‌اند و روی هر دو صحنه مرا مقصر ندانسته‌اند و بازیکنان خاطی را مستحق جریمه دانستند نه من. اما واقعا چرا من اخراج شدم؟ هنوز هم ذهنم خیلی درگیر است و سوال‌های زیادی در ذهن دارم... چطور می‌شود در ۴۰ دقیقه دو تا کارت زرد؟ هنوز هم از این اتفاق حال خوبی ندارم و ناراحتم.

برای سعید مظفری‌زاده حرفی نداری؟

من معمولا در مورد داوری حرف نمی‌زنم. اعتقاد دارم آن‌ها هم انسان هستند و انسان جایزالخطاست. اما بعضی از مشکلات دردسرساز می‌شود. حالا خدا را شکر که این بازی مساوی تمام شد اما اگر شرایط به گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد چه کسی پاسخگو بود؟ من حرفم کلی است اما واقعیت این است که باید به داوران بیشتر رسیدگی کنند. کار آن‌ها خیلی حساس است و یک تصمیم آن‌ها می‌تواند سرنوشت یک باشگاه و چندین انسان را رقم بزند.

گریه‌ای که کردی یک گریه معمولی نبود. پر از احساس بود. شاید خشم، شاید خستگی و شاید احساس نا‌امیدی. خودت بگو.

من همیشه از خدا خواسته‌ام پایم را هر کجا که می‌گذارم برای آن مجموعه مفید باشم و تمام تلاش و وجودم را برای آن کار می‌گذارم. همیشه از خدا خواستم کاری کند سربار نباشم و مفید باشم. در بازی قبل در جام حذفی زمانی که اخراج شدم سرم را انداختم پایین و با خدا حرف زدم چون خطایی که کردم می‌توانست مستحق آن جریمه باشد. خطایی که من مجبور بودم برای منافع تیمم انجام دهم. اما در این بازی خیلی انگیزه داشتم که جبران کنم. هم محبت هواداران را که با من خیلی خوب هستند و هم محبت بچه‌های تیم را که در بازی قبل تاوان نبودن من را با تلاش مضاعف دادند و از جان مایه گذاشتند. اما در این بازی زمانی که کارت دوم را گرفتم نمی‌دانستم چه کار کنم آن هم در اتفاقی که من یک درصد هم مقصر نبودم. می‌خواستم خودم را کنترل کنم و به داور توهین نکنم و حرفی نزنم که در شخصیتم نباشد... الان که از آن ماجرا ۳۰ ساعت می‌گذرد می‌بینم مردم قاضی‌های خوبی هستند که همه چیز را می‌بینند و می‌دانند... گریه‌های من حاصل یک احساس بود. احساسی که شاید خشم می‌شد و شاید به سکته تبدیل می‌شد اما می‌‌دانم اگر گریه نمی‌کردم بی‌شک یا باید خودم را می‌زدم و یا سکته می‌کردم. من در آن لحظه خیلی تحت فشار بودم. من قربانی ماجرایی بودم که قرعه به نامم افتاده بود و هیچ تقصیری نداشتم و روی هر دو خطا نقشی نداشتم.

ایمان موسوی در مورد تو حرف‌هایی زده که شاید تو بخواهی جواب بدهی؟

(با خنده) چرا باید جواب بدهم؟ چه گفته...؟

گفته خطا را تو انجام دادی و کارتی که گرفتی صد درصد درست بوده. گفته موقع اخراج وقتی برای گریه نداشته!!

در آن صحنه موسوی من را هل داد چطور من مقصرم؟! چطور باید با قدرت کار می‌کردم زمانی که حتی با کوچک‌ترین برخورد ترس از گرفتن کارت داشتم؟ در مورد این خطا و درست بودن یا نبودنش قضاوت را به مردم و کار‌شناسان می‌سپارم. اما در مورد حرفی هم که زده من حرفی ندارم. من فرشید طالبی هستم او ایمان موسوی. هر کسی اخلاقی دارد. شاید وزن سکوت من به اندازه تمام حرف‌های او باشد.

حالا به نظرت قهرمان می‌شوید؟

نمی‌دانم چه بگویم. هر دو تیم شانس دارند اما امیدوارم قهرمان واقعی در زمین مسابقه مشخص شود. این قهرمانی از آن قهرمانی‌هایی است که خود خدا در آن دخیل است.

پس قهرمان را خدا مشخص می‌کند؟

بله... قهرمان را خدا مشخص می‌کند!

کرانچار بعد از اخراجت چیزی نگفت؟

نه... او همیشه حرفه‌ای برخورد می‌کند و شرایط را درک می‌کند. حتی شنیدم در دفاع ار من گفته قانون برای سپاهان درست اجرا نشده است.

حرف دیگری نداری؟

من فقط شرمنده هواداران هستم. خدا شاهد است من مستحق اخراج نبودم اما این قسمت بود و من سعی می‌کنم جبران کنم و امیدوارم با قهرمانی مردم را شاد کنیم.