گروه تاریخ رجانیوز:
فرح پهلوی، سومین همسر محمدرضا پهلوی و آخرین همسر قانونی او بود که پس
از رسیدن به مقام همسری شاه، نقشی جدی در تعیین و پیشبرد سیاست های فرهنگی
کشور ایفا می نمود تا حدی که برخی کارشناسان معتقدند برای شناخت بسیاری
از سیاست های فرهنگی و هنری رژیم پهلوی باید نظرات فرح و افراد دفتر او را
شناخت.
پرده دری فرح در زیر پا گذاشتن خطوط قرمز اسلامی و انسانی را عموم ما با
جشن هنر شیراز می شناسیم ولی فرح، هنر نمایی ها و هنر پروری های(!) دیگری
هم داشته است که یک نمونه آن حمایتش از آشور بانی پال بابلا (یکی از
نمادهای انحطاط و استهجان و ابتذال هنر در کشور) بوده است. در زیر، قسمتی
از کتاب نیمه پنهان در همین رابطه را می خوانیم. با خواندن این نوشته اولین
چیزی که به ذهن می رسد این است که الخبیثات للخبیثون:
«آشور بانی پال بابلا یکی از هنرمندان سوپر مدرنیست !! و خیلی خیلی پیشتاز
!! بود که دستی در تمام به اصطلاح هنرها داشت. شعر می گفت، نمایشنامه می
نوشت، کارگردانی می کرد، ادعای فیلم سازی و عکاسی داشت.
او در سال های آخر حیات رژیم پهلوی، نمایشگاه عکسی از صُوَر قبیحه و عکس
هایی در ابعاد بسیار بزرگ از پایین تنه خود ترتیب داده بود، که فرح پهلوی
شخصاً این نمایشگاه را افتتاح کرد و او را به خاطر "ابراز شجاعت در شکستن
مرزهای رو در بایستی فرهنگی" (این عبارت دقیقاً عین گفته فرح پهلوی خطاب به
آشور بانی پال بابلا، پس ازدیدار از نمایشگاه عکس او بود) مورد تفقد قرار
داد و یک بورس مطالعاتی در اختیار او گذاشت و او را به فرانسه فرستاد.
آشور بانی پال چند نمایشنامه بر روی صحنه آورد. در یکی از این نمایشنامه ها
تمام هنر پیشه های زن و مرد آن لخت و عریان -به صورت مادر زاد- به صحنه
می آمدند و در مقابل چشم تماشاگران هنر نمایی می کردند و در نمایشنامه ای
دیگر، هنر پیشگان در حین اجرای برنامه برخی از تماشاچیان را به باد ناسزا
می گرفتند و به آنان فحش های رکیک می دادند و واکنش خشم آلود بعضی از
تماشاچیان را به حساب موفقیت خود در وادار کردن تماشاچی به بازی و دخالت در
نمایش خود تلقی می کردند.»
(نیمه پنهان، سیمای کارگزاران فرهنگ و سیاست، جلد ششم، صفحات 119 و 120)