یک همایش فاخر

 پيام نخست اين همايش، ظرفيت بالا و سعه صدر و اخوّت فرهنگیِ قائلان به علوم انسانی اسلامی برای فعاليت­ های مشترک و تحمل نظرات يک­ديگر بود؛ به عنوان مثال، با اين­که فرهنگستان قم عهده ­دار اصلی برگزاری اين همايش بود اما غالب سخنرانان همايش، هرچند قائل به تحول در علوم انسانی بودند، اما سليقه ­شان متفاوت از فرهنگستان بود. همين­ طور سخنرانان ديگر هم در محفلی حضور به هم رساندند که خودشان منتقد ديدگاه برگزارکنندکان آن بودند. اين رويداد مبارک نشان می­دهد امکان ترسيم نقشه کار همدلانه «جبهه ­ای» در فعاليت­های آکادميک انقلاب اسلامی وجود دارد.

پيام ديگر اين همايش، ارائه سرفصل­ های دکترين تحول در علوم انسانی در لابه­ لای فرمايشات اين متفکران قائل به توليد علوم انسانی اسلامی بود؛ به عنوان مثال، برخی از نقطه­ نظرات کليدی که در اين همايش مطرح شد عبارتند از: رابطه رويکردهای مختلف طرف­داران علم دينی (مسئله­ محور، فلسفه ­محور و روش ­محور)، ضرورت اجماع نخبگانی برای تنظيم سندهای بالادستی در تحول علوم انسانی، نگاه مقطعی و نگاه بلندمدت به تحول علم، اهميت مبنای علوم انسانی، نقش دولت در تحول علمی، جايگاه فقه در تحول علوم انسانی، ضرورت ترويج فرهنگ مناظره و ... که می­ تواند مقدمه­ ای برای استخراج و تدوين دکترين تحول در علوم انسانی باشد.