
وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِاللَّهِ جَمِيعًا وَ لَا تَفَرَّقُوا وَ اذْكُرُوا نِعْمَتَاللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَ كُنْتُمْ عَلَى شَفَا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَكُمْ مِنْهَا كَذَلِكَ يُبَيِّنُاللَّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ * * * و همگی به ریسمان خدا [قرآن و اهل بیت (علیهم السلام)] چنگ زنید، و پراکنده و گروه گروه نشوید؛ و نعمت خدا را بر خود یاد کنید آن گاه که [پیش از بعثت پیامبر و نزول قرآن] با یکدیگر دشمن بودید، پس میان دلهای شما پیوند و الفت برقرار کرد، در نتیجه به رحمت و لطف او با هم برادر شدید، و بر لب گودالی از آتش بودید، پس شما را از آن نجات داد؛ خدا این گونه، نشانههای [قدرت، لطف و رحمت] خود را برای شما روشن میسازد تا هدایت شوید. * * * معتصم شو به رشتهى يزدان / با همه مردمان با ايمان
598؛ این شخصی را که ملاحظه می کنید بر روی زمین دراز کشیده است نه بازیکن داماش است و نه تراکتور. صحبت از پرتاب سنگ و ترقه هم نیست. او شخص اول نیمکت تبریزی هاست که بر اثر جنب و جوش زیاد پایش روی پیست تارتان لیز خورد و بر زمین سقوط کرد. بله عالیجناب اولیویرا که البته پیش از آن هم سابقه اش را داشته است!
شدت این زمین خوردن آنقدر زیاد بود که به اندازه چند ثانیه همه بازیکنان داخل زمین و تماشاگران فکرشان از بازی منحرف شد و منتظر بودند ببینند که وضعیت جسمانی تونی در چه حالی است!
اما اولیویرا که پیش از آن یک بار در تبریز - و البته آنجا به میل خود - بر روی زمین افتاده بود، نشان داد که بدنی ورزیده دارد و به این راحتی ها از دور خارج نمی شود.
البته تا پایان بازی تونی از شدت درد دست و پایش را را ماساژ می داد و چند بار هم آستین هایش را بالا زده بود که ببیند شدت مصدومیتش تا چه حدی است. او در کنفرانس مطبوعاتی آرزو کرد فصل را سالم به پایان برساند!
اولیویرا اگر می خواهد تا پایان فصل بر روی نیمکت تراکتور سالم بنشیند باید بتواند احساساتش را بیشتر کنترل کند، چرا که سن و سال تنها یک عدد نیست و حقیقتی غیر قابل انکار است! تونی امروز شاید محبوبیتش برای تبریزی ها کم کم دارد به اندازه واسیلی گوجای بزرگ می رسد.