نگاهی عمیق‌تر به سفره هفت سین...

دکتر فاطمه جهانپور در گفت‌وگو با خبر‌نگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه خراسان، در خصوص سفره هفت‌سین گفت: سفره نوروز حتما باید روی زمین ودر پناه سپندار مزد، ایزد زمین پهن شود و روی سفره هم اشیاء و خوراکی‌هایی قرار می‌گیرد.

وی افزود: در دوره ساسانی حبوبات را می‌کاشتند برای این که ببینند که کدام یک از حبوبات بهتر رشد می‌کند تا در سال آینده آن محصول را بکارند. معمولا گندم کاشته می‌شد، به این دلیل که گندم سرور غلات است.

این محقق در ادامه گفت: آتشدان باید در سفره باشد که روی آن اسفند می‌ریزند- کتاب مقدس (قرآن)- ظرف آب "نماد ایزد آب، بانو آناهیتا"- نان که روی آن می‌نویسند "افزون باد"- شیر "یادآوری دوران شیرخوراگی انسان"- تخم‌مرغ "نماد زایندگی" که در حدود یک قرن پیش تخم‌مرغ را روی سطح آیینه می‌گذاشتند به این دلیل که ایرانیان باستان معتقد بودند که زمین روی شاخ گاو است و زمانی که گاو تکان می‌خورد سال تحویل می‌شود.

وی افزود: سیب "نماد زایایی"- سنجد مهم است که زیرا بوی برگ آن محرک عشق است- پول "نماد برکت"- سپند روی ‌آتش بوی خوش ایجاد می‌کند- سمنویی که از جوانه گندم تهیه می‌شود- ماهی "نماد ماه هوت و اسفند ماه" .

جهانپور در خصوص روز سیزدهم بهار گفت: عدد 12 عددی مهم در باورهای اسلامی و ایرانی است وایرانیان معتقد بودند که در هر سال در ابتدا آشفتگی بعد نظم و آشفتگی وجود دارد که این آشفتگی آخر سیزدهم است.

وی افزود: در روز سیزدهم مردم بیرون می‌روند و بعد از ظهر با باران باریده شده به خانه‌هایشان باز می‌گردند. سیزدهم هر ماه را تیر روز می‌نامند (تیر "ایزد باران" است) که دراین روز به بیابان می‌روند، خیرات می‌کنند ‌آتش درست می‌کنند و برای باران دعا میکنند.

این محقق در پایان گفت: جشن واژه‌ای است برای نیایش که در این مراسم مردم آتش درست می‌کنند و خیرات می‌دادند.