روایت نیویورک تایمز از عصبانیت امریکا در هفته جاری/ وحشت کاخ سفید از آزمایش موشکی کره شمالی

به گزارش سرویس بین الملل پایگاه 598، آزمایش موشکی اخیر کره شمالی و همچنین فشارهای روانی اسرائیل به ایالات متحده در رابطه با ایران، باعث تحرکات جدیدی از سوی دولت اوباما گردیده است. ایالات متحده علاوه بر تشدید برخی تحریم ها علیه ایران و کره شمالی، به تکاپو افتاد تا 14 رهگیر موشکی زمینی دیگر را هم در خاک های ایالات متحده و هم در خارج از مرزهای این کشور مستقر کند.

چاک هاگل وزیر دفاع امریکا همچنین از استقرار یک رادار جدید در ژاپن خبر داد تا تحرکات موشکی کره شمالی را زیر نظر داشته باشد. وی در گفتگو با npr.orgدر پاسخ به چرایی این اقدام اظهار داشت ”مردم امریکا انتظار دارند از آنها محافظت کنیم."

وی در پاسخ به این پرسش که ”آیا شما اطمینان دارید این رادار و تمهیدات جدید، امریکا را از حملات هسته ای در امان می دارند؟" گفت: ”ما قبل از استقرار تمهیدات جدید آنها را آزموده ایم. مردم امریکا باید مطمئن باشند که سیستم های رهگیر موشک ما موثر و قابل اعتمادند."


ایالات متحده پیش بینی کرده است که نصب رهگیرها و رادارهای موسوم به GBI تا سال 2017 ادامه یابد که تا کنون 30 عدد از آنها نصب شده اند. مقامات پنتاگون مدعی هستند ترس و واهمه ایالات متحده نه از سلاح های متعارف کره –که همگی دارای تکنولوژی های کهنه و قدیمی هستند- بلکه از سلاح های هسته ای احتمالی این کشور است که بنا به دشمنی دیرینه امریکا، احتمال استفاده از آنها ضد امریکا یا متحدان این کشور در منطقه وجود دارد.

توجه داشته باشید که امریکا طبق معمول دلیل قابل قبول و مستندی بر قابلیت های هسته ای کره ندارد، بلکه فضای ملتهب تبلیغاتی و رسانه ای و رفتار مغرضانه و خالی از بی طرفی کارشناسان آژانس بین المللی انرژی هسته ایشرایطی را به وجود آورده است که صحت و یا عدم صحت توانایی های هسته ای کره قطعیت مستندی ندارند؛ تا حدی که برخی کارشناسان از جمله آقای ویکتور چا، رئیس بخش کره شمالی در مرکز مطالعات استراتژیک و بین الملل امریکا می گوید: ”ما نمی دانیم که آیا پیونگ یانگ درباره قابلیت های خود راست می گوید یا دروغ... ما فکر می کنیم این احتمال وجود دارد که آزمایش های کره، در خصوص تسلیحات سبک تر و کوچک تر بوده باشد."

جیمز میلر، یکی از معاونین دفاعی ایالات متحده نیز با توجه به احتمالی بودن و قطعی نبودن قابلیت های هسته ای ایران و کره به اظهار این توجیهات پرداخت:”سیاست دفاعی ما مربوط به فقط زمان حال نیست... ما می خواهیم از هر تهدید احتمالی موشکی و هسته ای از سوی ایران و کره پیش تر باشیم... حتی اگر نه اکنون بلکه در زمان آینده به وقوع بپیوندند."

عصبانیت امریکا در هفته جاری زمانی به اوج رسید که به نقل از نیویورک تایمز، یونان نیز توانسته است در دور زدن تحریم ها به ایران کمک کند. نیویورک تایمز در این باره نوشت ”ایران توانسته است با ظاهرسازی و مخفی کردن اصل تعاملات اقتصادی خود با استفاده از هشت تانکر عظیم، نفت را به خارج صادر کند." گفتنی است در هر ارسال محموله های نفتی با این تانکرها 200 میلیون دلار عاید ایران شده است. امریکا یک شرکت بزرگ بازرگانی یونانی و 14 شرکت زیرمجموعه آن را که طرف معامله ایران در این تجارت نفتی بودند در لیست سیاه خود قرار داد.

پس از تشدید تحریم ها در هفته گذشته، سایت های خبری بیگانه نیز با هیاهوهای هماهنگ و یکصدا به انتشار اظهارات اوباما پرداخته و در تیترهای اصلی خود گفته های وی مبنی بر دست یابی قریب الوقوع ایران به تسلیحات هسته ای را برجسته کردند.

ولی هیچکس از خود نپرسید اگر تهدید هسته ای ایران تا این حد نزدیک است –حدود یک سال!- و اگر به اقرار خودشان تحریم ها بی نتیجه بوده اند، پس چرا وی از تعیین زمان برای حمله به ایران طفره می رود؟ آیا اینها چیزی جز جوسازی و هوچیگری بر سر هیچ و تلاش های مذبوحانه برای نجات خود از باتلاق احتضار ایالات متحده نیست؟

امریکا از هیچ تلاشی برای ملتهب کردن فضا علیه جمهوری اسلامی فروگذار نکرده و نمی کند. به عنوان مثال سال 2003 کتاب ضدایرانی”پرسپولیس" در امریکا منتشر گشته و در سال 2007 فیلم آن نیز ساخته شد. مسئولین آموزشی امریکا برای القاء اهداف ضدایرانی خود به مخاطب امریکایی تصمیم گرفتتند که این کتاب را در سال هفتم مدارس امریکایی برای آشنایی دانش آموزان با ایران تدریس کنند. حال آنکه اکنون به این نتیجه رسیده اند زیاده روی آنان در تحمیق مخاطب امریکایی حتی از نقطه نظر روانشناسان این کشور مسئله ای مردود است. این کتاب به قلم مرجانه ساتراپی –یک عنصر فراری و خودباخته-  درباره زندگی وحشتناک دختری است که در زمان انقلاب اسلامی در ایران زندگی می کند. روانشناسان انتقاد کرده اند که داستانی مملو از خشونت و سکس و ارعاب برای این رده سنی نامناسب اسب. کار سیاسیون امریکا به جایی کشیده است که برای همنظر ساختن شهروندان امریکایی برای خرج کردن مالیاتهای آنها ضد ایران دست به انتشار و تدریس کتابی سراسر دروغ بزنند که امنیت روانی دانش آموزان این کشور را نیز به مخاطره می اندازد.

مسائل داخلی امریکا به حدی متنوع و پیچیده است که رسیدگی کامل به هرکدام از آنها کافی است تا این کشور را از دخالت در امور دیگر کشورها بازدارد. به عنوان مثال دو روز پیش گاردین در مطلبی افشا کرد زندانیان گوانتانامو در اعتراض به وضع نامناسب خود و رفتار بی رحمانه زندانبان ها و شکنجه های غیرانسانی دست به اعتصاب غذای گسترده زده اند. پنتاگون در واکنش به این خبر اظهار داشته است که تعداد اعتصاب کنندگان از انگشتان دست تجاوز نمی کند!! اما برخی حقوقدانان و وکلای مرتبط با زندانیان ادعا کرده اند بنا به سندهای آنان، بیش از صد و شصت نفر در این اعتصاب شرکت کرده اند و فقط افراد بیمار از این اقدام معذور بوده اند.

این در حالی است که 22 ژانویه سال 2009 اوباما سوگند یاد کرده بود زندان گوانتانامو قطعا بسته خواهد شد.

باز هم تاکید می شود که در صورت رسیدگی دولت اوباما به رسوایی های اینچنینی دیگر فرصت و انرژی برای مداخله در امور کشورهای دیگر باقی نخواهد ماند!

 منبع: