بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
تلاش آمريكا و رژيم هاي خودكامه
خاورميانه براي ترويج فرقه گرايي عليه ايران، عملا به نفع جمهوري اسلامي تمام مي
شود.
نشريه آمريكايي فارين پاليسي با انتشار اين تحليل نوشت: قدرت در حال اوج گيري ايران در ميانه دهه حاضر به تمركز بر هويت عمومي مقاومت و بيداري اسلامي گرايش دارد تا ويژگي هاي شيعه گرايي. قدرت ايران با سرنگوني رقيبان عمده راهبردي آن در افغانستان و عراق افزايش يافت.
فارين پاليسي افزود: اوج نفوذ ايران در منطقه شايد در سال 2006 بود كه پرچم هاي حزب الله در خيابان هاي قاهره كه به شدت سني است، در پي پيروزي نظامي آن بر اسرائيل، به اهتزاز درآمد. از ديد تهران، حتي در جايي كه ايران از حمايت جوامع شيعه برخوردار است، هر قدر كمتر كه در مورد تشيع بحث شود و هر مقدار بيشتر بر مقاومت تمركز كنند، بهتر است.
مارك لينچ استاد علوم سياسي و مدير بخش مطالعات خاورميانه در دانشگاه جرج واشنگتن در ادامه اين تحليل يادآور شده است: در مقابل مشي ايران، رسانه ها و سياست هاي كشورهاي حوزه خليج فارس گرايش به تمركز بسيار بيشتري بر فرقه گرايي دارند. رسانه هاي مورد حمايت سعودي اقدام به پخش ميزان پايان ناپذيري از مطالب ضد ايراني مي كنند كه همگي آنها به آساني به سوي فرقه گرايي ضد شيعه گرايش دارند. حكومت هاي مذكور بارها اهريمني جلوه دادن مخالفان داخلي را به عنوان ابزار دست ايران يا ستون پنجم خائن، مفيد يافته اند. سركوب در بحرين شامل يك مبارزه رسانه اي بود كه براي تبديل تصوير يك جنبش مردمي براي مردمسالاري و حقوق بشر به مبارزه شيعيان مورد حمايت ايران طراحي شده بود.
تحليلگر فارين پاليسي در عين حال تاكيد كرد: ادعاهايي نظير هلال شيعي كه توسط شاه اردن مطرح شد، ممكن است در كوتاه مدت براي بقاي داخلي حكومت هاي حوزه خليج فارس يا محدودسازي و مهار منطقه اي ايران مفيد باشد، اما در دراز مدت خطرناك و عميقا بي ثبات كننده هستند و ممكن است به نفع ايران تمام شود.
دامن زدن به شعله هاي نفرت فرقه اي ممكن است براي حكومت هايي كه خواستار وادار كردن جمعيت هاي شيعه به پذيرش غم انگيز فرمانبرداري آنها هستند، مفيد باشد، اما تقريبا دربردارنده نارضايتي طولاني مردم و وقوع مجدد قيام ها خواهد بود.
لينچ با بيان اينكه رژيم بحرين مشروعيت خود را به خاطر سركوب مردم از دست داده، مي نويسد: استفاده از فرقه گرايي براي جلب مخالفت اعراب نسبت به ايران، تاييد سركوب در بحرين يا تقويت حمايت از شورشيان در سوريه، ممكن است در جنگ سرد منطقه اي عليه ايران مفيد به نظر برسد. اما هزينه هاي درازمدت آن بسيار زيادتر هستند. آمريكا نبايد تمايل داشته باشد كه حتي به صورت ضمني از فرقه گرايي سودمدارانه استفاده كند.
نويسنده فارين پاليسي در توجيه علت مخالفت خود نوشت: ترويج فرقه گرايي بنياد شهروندي برابر را سست كرده و عميقا عليه روح تحولات دمكراتيك در كشورهاي عربي است. هرچند اين ممكن است با استقبال حاكمان عرب حوزه خليج فارس روبرو شود اما براي واشنگتن عميقا مشكل ساز خواهد بود.
نشريه آمريكايي فارين پاليسي با انتشار اين تحليل نوشت: قدرت در حال اوج گيري ايران در ميانه دهه حاضر به تمركز بر هويت عمومي مقاومت و بيداري اسلامي گرايش دارد تا ويژگي هاي شيعه گرايي. قدرت ايران با سرنگوني رقيبان عمده راهبردي آن در افغانستان و عراق افزايش يافت.
فارين پاليسي افزود: اوج نفوذ ايران در منطقه شايد در سال 2006 بود كه پرچم هاي حزب الله در خيابان هاي قاهره كه به شدت سني است، در پي پيروزي نظامي آن بر اسرائيل، به اهتزاز درآمد. از ديد تهران، حتي در جايي كه ايران از حمايت جوامع شيعه برخوردار است، هر قدر كمتر كه در مورد تشيع بحث شود و هر مقدار بيشتر بر مقاومت تمركز كنند، بهتر است.
مارك لينچ استاد علوم سياسي و مدير بخش مطالعات خاورميانه در دانشگاه جرج واشنگتن در ادامه اين تحليل يادآور شده است: در مقابل مشي ايران، رسانه ها و سياست هاي كشورهاي حوزه خليج فارس گرايش به تمركز بسيار بيشتري بر فرقه گرايي دارند. رسانه هاي مورد حمايت سعودي اقدام به پخش ميزان پايان ناپذيري از مطالب ضد ايراني مي كنند كه همگي آنها به آساني به سوي فرقه گرايي ضد شيعه گرايش دارند. حكومت هاي مذكور بارها اهريمني جلوه دادن مخالفان داخلي را به عنوان ابزار دست ايران يا ستون پنجم خائن، مفيد يافته اند. سركوب در بحرين شامل يك مبارزه رسانه اي بود كه براي تبديل تصوير يك جنبش مردمي براي مردمسالاري و حقوق بشر به مبارزه شيعيان مورد حمايت ايران طراحي شده بود.
تحليلگر فارين پاليسي در عين حال تاكيد كرد: ادعاهايي نظير هلال شيعي كه توسط شاه اردن مطرح شد، ممكن است در كوتاه مدت براي بقاي داخلي حكومت هاي حوزه خليج فارس يا محدودسازي و مهار منطقه اي ايران مفيد باشد، اما در دراز مدت خطرناك و عميقا بي ثبات كننده هستند و ممكن است به نفع ايران تمام شود.
دامن زدن به شعله هاي نفرت فرقه اي ممكن است براي حكومت هايي كه خواستار وادار كردن جمعيت هاي شيعه به پذيرش غم انگيز فرمانبرداري آنها هستند، مفيد باشد، اما تقريبا دربردارنده نارضايتي طولاني مردم و وقوع مجدد قيام ها خواهد بود.
لينچ با بيان اينكه رژيم بحرين مشروعيت خود را به خاطر سركوب مردم از دست داده، مي نويسد: استفاده از فرقه گرايي براي جلب مخالفت اعراب نسبت به ايران، تاييد سركوب در بحرين يا تقويت حمايت از شورشيان در سوريه، ممكن است در جنگ سرد منطقه اي عليه ايران مفيد به نظر برسد. اما هزينه هاي درازمدت آن بسيار زيادتر هستند. آمريكا نبايد تمايل داشته باشد كه حتي به صورت ضمني از فرقه گرايي سودمدارانه استفاده كند.
نويسنده فارين پاليسي در توجيه علت مخالفت خود نوشت: ترويج فرقه گرايي بنياد شهروندي برابر را سست كرده و عميقا عليه روح تحولات دمكراتيك در كشورهاي عربي است. هرچند اين ممكن است با استقبال حاكمان عرب حوزه خليج فارس روبرو شود اما براي واشنگتن عميقا مشكل ساز خواهد بود.
اخبار ویژه
سکوت اصلاحطلبان
پشت پرده و واقعیت سفر پزشکیان به مصر چیست؟
عضو کمیسیون فرهنگی: مصوبهای از شعام درباره حجاب به مجلس نرسیده است؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
