آنها در بازی دیروز مقابل محمد محمدی و مدافعان راهآهن ناکام ماندند تا باز امتیازهای مهم دیگری از کیسه پرسپولیس برود و تعداد شکستها به هفت برسد. مهاجمان پرسپولیس، به خصوص دو تای نامدارتر و گرانتر با نمایش دیروزشان به تنهایی کاری کردند که طرفداران از پرسپولیسی بودن پشیمان بشوند!
آنها شور و حرارت لازم برای حضور در خط حمله پرسپولیس را از خود نشان نمیدهند و این مشکل اصلی است...
در دو سه بازی قبلی پرسپولیس و از بین زوجی که در خط حمله استفاده میشد اگر یکی خرابکاری میکرد و به غیر از نمایش ضعیف گل هم نمیزد، دیگری حداقل هواداران و کادر فنی تیمش را به این نکته امیدوار میکرد که این مهاجمان قابلیتها و پتانسیلهای بالایی دارند و بنا به شرایط مسابقه و مسائل روانیشان است که گل نمیزنند. در بازیهای قبلی بالاخره یکی از مهاجمان پرسپولیس هم گل میزد و هم خوب بازی میکرد اما در مصاف با راهآهن با وجود اینکه به جای دو مهاجم، سه فوروارد از ابتدا به میدان رفتند و در 30 دقیقه پایانی هم محمد قاضی وارد میدان شد اما هیچ کدام از این بازیکنان نه خوب کار کردند و نه گل زدند.
کریم انصاریفرد که هفتههاست گل نزده و همچنان در رکود به سر میبرد در همان ثانیه 9 مسابقه و در موقعیتی عالی به طرف دروازه حریف شلیک کرد که محمدی از پس ضربه او بر آمد. محمدی یک بار دیگر هم کریم را مغلوب کرد اما انصاریفرد دو بار در موقعیتهای بسیار خوب میتوانست با ضربه سر دروازه راهآهن را باز کند که موفق نبود.
غلامرضا رضایی هم که در این بازی کم توپ لو نداد در همان دقیقه 4 موقعیت تک به تک را از دست داد و در ادامه خوب کار نکرد تا مشخص شود بازی 120 دقیقهای مقابل ذوبآهن روی او تاثیر زیادی گذاشته است.
هادی نوروزی هم مثل سه بازی قبل کماثر بود. او یک موقعیت خوب را از دست داد تا اولین تعویضی قرمزها باشد و از تعویضش ناراحت شود...
محمد قاضی هم که 30 دقیقه فرصت عرضاندام پیدا کرده بود حرکاتی نامشخص انجام میداد و در دقیقه 90 تنها موقعیتی که نصیبش شد را از دست داد.
واقعا به نظر میرسد نمایش مهاجمان پرسپولیس در بازی با راهآهن چیزی شبیه شاهکار باشد. واقعا چطور تیمی چهار مهاجم ملیپوش، گرانقیمت و نامدار داشته باشد و با وجود خلق موقعیت نتواند گل بزند آن وقت مهاجم 19 ساله حریف از تنها موقعیت نصف و نیمه تیمش یک گل سه امتیازی بسازد؟! آیا هنوز میتوان به این مهاجمان پرسپولیس اعتماد کرد و منتظر شکوفاییشان بود؟