دوباره باید پرسید واقعا نسبت ما با عربستان(منبع فساد و تباهی ) چیست. ما چه نسبتی با جرثومه اسلام آمریکایی داریم؟ به نظرم مسئولینی که قرار بود امنیت ما را تامین کنند، باید پاسخگو باشند که چه شده است که در عمل امنیت دیگرانی را تامین می کنند که تمام قد آلوده به خون مظلومین و مسلمانان منطقه و جیرهخواری آمریکاست.
به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»، مسعود براتی، دبیر جنبش عدالتخواه دانشجویی در مورد حوداث اتفاق افتاده در حاشیه دیدار پرسپولیس و الاتحاد عربستان که موجب ضرب و شتم دانشجویان معترض به جنایات عربستان در بحرین شد، نوشته است:
از عجایب روزگار ما همین بس که برای دفاع از مظلوم باید هزینه بدهی و کتک بخوری آن هم از نیروی انتظامی که مشروعیت وجودی اش را از انقلابی گرفته که آرمان نهایی اش دفاع از حقوق مستضعفین جهان بوده است.
ماجرا از آن جا شروع شد که عده ای دلسوخته و دغدغه مند انقلاب و آرمان هایش و مردم مظلوم منطقه خصوصا بحرین، تصمیم گرفتند فضای آلوده فوتبال را کمی طراوت نسیمی بدهند و بگویند که دیانت ما همان سیاست ماست و فوتبال ما هم ذیل دیانت ماست. بگذریم از حرفهای بیبنیان و سخیف عده ای فوتبال پرست که چه ها نگفتند. آن عده دلسوخته که دلشان از غم ظلمی که به برادران و خواهرانشان در منطقه می رفت،مالامال بود، زمانی که خواستند حرفشان را بزنند و فریادشان را بکشند، در زمین بازی آلوده فوتبال، نمی دانستند که باید آماده باشند تا ضربات باتوم ماموران حافظ امنیت جمهوری اسلامی ایران را نیز نوش جان کنند.چنان که گویای فوتبال چیزی مهمتر از انسانیت، ارزشهای دینی، حمایت از مظلومان جهان و دفاع از نوامیس مسلمانان است! آن چنان مهم که هیچ کس را حق تعرض به ساحت این مخدر مدرن نیست!
بله باید بخورند چرا که امنیت را برهم زدند. اما کدام امنیت؟ امنیت تیمی که منتسب به جنایتکاران سعودی است. امنیت سفارت خانه و کنسولگری عربستان را! امنیت روانی عربستان ، چه نسبتی با امنیت ما دارد. نکند ما در عربستان زندگی می کنیم؟ و یا عربستان برای ما مهمتر از دستورهای قرآن کریم شده است؟.
این بار نخست نبوده است که روحیهی محافظهکارانه در برخی مسئولین جمهوری اسلامی باعث باج دادن به عربستان و کوتاه آمدن از آرمانهای انقلاب شده است. مگر نبود که در همین فروردین ماه جمعی از بسیجیان شهر مشهد در برابر کنسولگری این لکهی ننگ مسلمانان، تجمع کردند و البته ۵ نفر از آنان بازداشت شدند! چرا که به دفاع از برادران و خواهران بحرینی خود فریادی بر سر کنسولگری عربستان کشیدند!
این رویه ما را بنا میدارد تا به سئوال مهمی برسیم که واقعا نسبت ما و انقلاب اسلامی با عربستان چیست؟ آیا همانطور که مسئولین دیپلماسی ما گفته اند ما به دنبال ارتقا روابط با آل یهود هستیم؟ یا آنطور که امام روح الله در پیام قطعنامه به دنبال احقاق حقوق همه آزادگان، حمایت از همه آزادیخواهان و مستضعفین، مبارزه با همه ظالمان و نگذشتن از جنایاتی که آل سعود انجام داد؟ و باید برای جواب این سئوالات مطالبه کرد تا بفهمیم که در پشت اینها ذره ای از فکر انقلابی وجود ندارد.
دوباره باید پرسید واقعا نسبت ما با عربستان ( منبع فساد و تباهی ) چیست. ما چه نسبتی با جرثومه اسلام آمریکایی داریم؟ به نظرم مسئولینی که قرار بود امنیت ما را تامین کنند، باید پاسخگو باشند که چه شده است که در عمل امنیت دیگرانی را تامین می کنند که تمام قد آلوده به خون مظلومین و مسلمانان منطقه و جیرهخواری آمریکاست
خدا نیاورد روزی که فوتبال خوب و بد ما را تعیین کند. خدا نیاورد روزی که قوانین فیفا که غیر از غفلت چیزی برای ما به ارمغان نیاورده، زشت و زیبای ما را تعیین کند. خدا نیاورد روزی را که آرمانهای اسلام و انقلاب را به پای یک سرگرمی، -البته سیاسی- ذبح کنیم
به امید پیروزی مستضعفین عالم بر مستکبرین عالم