تحلیل استراتژیهای محور مقاومت و غرب در تنشهای منطقهای؛
هادی دریس
روزهایی که آن را یکی پس از دیگری پشت سر می گزاریم از پس طلوع آفتاب صبحگاهی رسانه ها دنیای اطلاعات و اخبار را از گوشه و کنار عالم به روش های مختلف در مقابل چشمهایمان می بینیم که این تلاش مضاعف در انتشار وقایع، محصولی جز خون دل خوردن، قلم زدن و نفس نفس زدن خبرنگاران نخواهد بود.
آنان که در نهان خبرهای خوش مردمی، دست از پا نمی شناسند و نامی از خود برجای نمی گزارند..
آنان که سالی یکبار در روز خبرنگار مورد خطاب ژست های بیانی و اغراق آمیز مسئولان قرار می گیرند و صد افسوس که شعله محبت آمیز و گزینشی این ژست چه آرام وسریع فرو می نشیند.
واما چه می شود که کسی از خبرنگار نمی پرسد که در این مشکلات اقتصادی چگونه روزگار را به سر می کنی؟
خبرنگار محترم!
آیا برای فرزند کوچکت مثل آن کودکی که عکس یا خبرش را برای پررونق نشان دادن بازار نشان داده ای قول خرید شب عید داده ای؟
و تو که جاذبه های رنگارنگ گردشگری شهر ومیهنت را به رشته تحریر در آورده ای با این توان اقتصادی ، خانواده ات را به کجا خواهی برد؟
راستی در این بازار داغ حداقل حقوق کار و میزان افزایش سنواتی ، تو در کجای قافیه ایی؟
نکند تو هم خبرنگاری هستی که نه قراری وقراردادی با تو بسته اند! وباید حق بیمه ات را هم خودت از اندک درآمد ماهیانه بپردازی؟!
یادم هست چند سال پیش در دفتر یکی از وزیران که برای پیگیری موضوعی که خاک غفلت بر اجرای آن نشسته بود رفته بودم به او گفتم : آیا بهتر نیست به جای اینکه به شهر ما قم سفر کنید و با مراجع معظم تقلید عکس یادگاری بگیرید یک سئوال از ایشان بپرسید که اگر حق وحقوق کارکنان خود را ندهیم از نظر شرع چه حکمی دارد؟ و با چه عتابی از ایشان روبرو شدم که مپرس ...
ولکن به تمام کسانی که مستقیما در حوزه های خبرنگاری مسئولیت دارند این هشدار را می دهم که واقعا کمی جدی تر به مشکلات زیر مجموعه ی خود رسیدگی کنید و از کارهای تبلیغاتی ونمایشی هزینه بر وبیهوده بپرهیزید.
در مملکتی که افتخار پیروی از مبانی عمیق اسلامی را یدک می کشد زشت است که کارفرمای خبرنگاران برای تهیه و تنظیم یک خبر فقط وفقط یک تا پنج هزار تومان می دهند!
آیا این هزار تومان هزینه ی کرایه رفت و آمد یک خبرنگار هم می شود؟!
روی سخنم تمامی کارفرمایان حوزه خبر از صداوسیما تا پایگاههای خبری و مطبوعات است که آخر ، ما اهالی رسانه به عنوان نماینده افکار عمومی که همواره خود را مستحق انتقاد از دیگران می دانیم نباید حداقل این کم کاری در افزایش حقوق خبرنگاران را به نوعی جبران کنیم؟!
آیا نمایندگان محترم مجلس وظیفه ای ندارند؟ آیا نهاد های نظارتی که بحمدالله در حین ارتکاب جرایم رسانه ای هوشیار هستند وظیفه ای دربرابر حقوق کار از دست رفته ی یک خبرنگار ندارند؟!
آیا نباید از رسانه ها پرسید که چرا شما حداقل ها را در حقوق یک خبرنگار رعایت نمی کنید؟!
البته حساب رسانه هایی که مقید به رعایت قانون کار برای خبرنگاران هستند از این خطاب جداست ولی چرا... و چرا ....
هادی دریس
رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی خبرنگاران وروزنامه نگاران استان قم
آنان که در نهان خبرهای خوش مردمی، دست از پا نمی شناسند و نامی از خود برجای نمی گزارند..
آنان که سالی یکبار در روز خبرنگار مورد خطاب ژست های بیانی و اغراق آمیز مسئولان قرار می گیرند و صد افسوس که شعله محبت آمیز و گزینشی این ژست چه آرام وسریع فرو می نشیند.
واما چه می شود که کسی از خبرنگار نمی پرسد که در این مشکلات اقتصادی چگونه روزگار را به سر می کنی؟
خبرنگار محترم!
آیا برای فرزند کوچکت مثل آن کودکی که عکس یا خبرش را برای پررونق نشان دادن بازار نشان داده ای قول خرید شب عید داده ای؟
و تو که جاذبه های رنگارنگ گردشگری شهر ومیهنت را به رشته تحریر در آورده ای با این توان اقتصادی ، خانواده ات را به کجا خواهی برد؟
راستی در این بازار داغ حداقل حقوق کار و میزان افزایش سنواتی ، تو در کجای قافیه ایی؟
نکند تو هم خبرنگاری هستی که نه قراری وقراردادی با تو بسته اند! وباید حق بیمه ات را هم خودت از اندک درآمد ماهیانه بپردازی؟!
یادم هست چند سال پیش در دفتر یکی از وزیران که برای پیگیری موضوعی که خاک غفلت بر اجرای آن نشسته بود رفته بودم به او گفتم : آیا بهتر نیست به جای اینکه به شهر ما قم سفر کنید و با مراجع معظم تقلید عکس یادگاری بگیرید یک سئوال از ایشان بپرسید که اگر حق وحقوق کارکنان خود را ندهیم از نظر شرع چه حکمی دارد؟ و با چه عتابی از ایشان روبرو شدم که مپرس ...
ولکن به تمام کسانی که مستقیما در حوزه های خبرنگاری مسئولیت دارند این هشدار را می دهم که واقعا کمی جدی تر به مشکلات زیر مجموعه ی خود رسیدگی کنید و از کارهای تبلیغاتی ونمایشی هزینه بر وبیهوده بپرهیزید.
در مملکتی که افتخار پیروی از مبانی عمیق اسلامی را یدک می کشد زشت است که کارفرمای خبرنگاران برای تهیه و تنظیم یک خبر فقط وفقط یک تا پنج هزار تومان می دهند!
آیا این هزار تومان هزینه ی کرایه رفت و آمد یک خبرنگار هم می شود؟!
روی سخنم تمامی کارفرمایان حوزه خبر از صداوسیما تا پایگاههای خبری و مطبوعات است که آخر ، ما اهالی رسانه به عنوان نماینده افکار عمومی که همواره خود را مستحق انتقاد از دیگران می دانیم نباید حداقل این کم کاری در افزایش حقوق خبرنگاران را به نوعی جبران کنیم؟!
آیا نمایندگان محترم مجلس وظیفه ای ندارند؟ آیا نهاد های نظارتی که بحمدالله در حین ارتکاب جرایم رسانه ای هوشیار هستند وظیفه ای دربرابر حقوق کار از دست رفته ی یک خبرنگار ندارند؟!
آیا نباید از رسانه ها پرسید که چرا شما حداقل ها را در حقوق یک خبرنگار رعایت نمی کنید؟!
البته حساب رسانه هایی که مقید به رعایت قانون کار برای خبرنگاران هستند از این خطاب جداست ولی چرا... و چرا ....
هادی دریس
رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی خبرنگاران وروزنامه نگاران استان قم
اخبار ویژه
رهبر انقلاب در دیدار اعضای مجلس خبرگان:
یادآوری/ بازنشر
در پاسخ به رسانههای مدعی اصلاحات بیان شد:
نظرات بینندگان
فیلم و عکس
جدیدترین اخبار پربازدید ها
