روزنامه واشنگتن پست اين تحليل را منتشر كرد و نوشت: شكي وجود ندارد كه متحدان اسمي
ما در منطقه از جمله مصر با ايران به ملاطفت رفتار مي كنند و سران ايران تهديدهاي
آمريكا را چندان جدي نمي گيرند. با نگاهي به خاورميانه متوجه مي شويم كه همه منطقه
از الگوي يكساني پيروي مي كند. هر جا كه آمريكا آن را ترك مي كند يا با اغماض به آن
مي نگرد، نيروهاي ضد آمريكايي به سرعت رشد مي كنند و نفوذ ايران در آن منطقه افزايش
مي يابد.
اين روزنامه با تأكيد بر «عقب نشيني آمريكا و پيشروي ايران» مي نويسد: هرچند تمركز
رسانه ها اخيراً بيشتر متوجه خارج كردن نيروهاي آمريكايي از افغانستان بوده، اما
عدم توانايي رئيس جمهور آمريكا يا حداقل عدم علاقه او براي سر و سامان دادن به
وضعيت عراق و رسيدن به يك وضعيت پايدار و خارج كردن ارتش از خاك اين كشور موضوعي
بسيار مهمتر و پيچيده تر است.
ايران مسئول اكثر حمله هايي است كه در سالهاي آخر جنگ به نيروهاي آمريكايي در عراق
مي شود. گروهي شيعه كه در آن سالها جاي پاي خود را در عراق به عنوان يك حزب سياسي
باز مي كرد، حزبي كه روزنه نفوذ ايران در امور عراق مي شد. در ماه هاي اخير گروه
هاي معارض به سرعت نفوذ و حضور خود را در سراسر عراق گسترش داده اند. آنها هدف اصلي
خود را خارج كردن ارتش آمريكا از خاك كشور قرار داده و براي نيل به اين هدف حملاتي
هم به هدف هاي آمريكايي كرده اند.
اين روزنامه آمريكايي نوشت: در اينجا هم مانند لبنان خطر اصلي دولت تحت نفوذ ايران
است.
رئيس اصلي يكي از اين گروه ها به تازگي از تبعيد! از ايران برگشته، و حالا اين گروه
مشغول بازگشايي دفاتر سياسي، مدارس مذهبي، آموزش نيروهاي داوطلب، و گسترش شبكه هاي
حمايتي از زنان بي سرپرست و كودكان يتيم هستند. يعني همان روندي كه حزب الله در
لبنان طي كرد. نتيجه چنين حركتي معلوم است، شكست سياسي آمريكا تنها چند سال پس از
پيروزي نظامي و پرداخت آن همه هزينه هاي سنگين براي اين نبرد.
واشنگتن پست مي افزايد: اوباما بر اين اعتقاد است كه چون ما بار سفر از عراق را
بسته ايم اين تنش ها در همين جا متوقف مي شوند اين باور فقط مي تواند به دو صورت
تعبير شود؛ اول اينكه آمريكا منشأ تنش ها در منطقه است، دوم اينكه تنش ها فقط در
صورتي به آمريكا مربوط مي شود كه نيروهايش در كشوري حضور داشته باشند. در حالي كه
اگر ما از چند ساله رياست جمهوري اوباما چيزي ياد گرفته باشيم آن مهم اين است كه
عدم حضور آمريكا در منطقه منجر به افزايش تنش و همچنين پررنگ شدن نفوذ خطرناك ترين
قدرتهاي منطقه از جمله ايران مي شود.