رهبری چه کسی را ضدولایت فقیه میداند؟

به گزارش وبلاگستان مشرق، آلا توحیدی 28 فروردین در وبلاگ گروهی "فصل انتظار" نوشت:

متن زیر بیانات مقام معظم رهبری پیرامون منافقین و عناد با ولایت است...  

" این برادر عزیزمان میگوید «ضد ولایت فقیه» را معرفى کنید. خوب، «ضد» معلوم است معنایش چیست؛ ضدیت، یعنى پنجه در افکندن، دشمنى کردن؛ نه معتقد نبودن. اگر بنده به شما معتقد نباشم، ضد شما نیستم؛ ممکن است کسى معتقد به کسى نیست. البته این ضد ولایت فقیه که در کلمات هست، آیه‏ى مُنزل از آسمان نیست که بگوئیم باید حدود این کلمه را درست معین کرد؛ به هر حال یک عرفى است. اعتراض به سیاستهاى اصل 44، ضدیت با ولایت فقیه نیست؛ اعتراض به نظرات خاص رهبرى، ضدیت با رهبرى نیست. دشمنى، نباید کرد. دو نفر طلبه کنار همدیگر مى‏نشینند؛ خیلى هم با هم رفیقند، خیلى هم با هم باصفایند، همدرس هستند، مباحثه میکنند، حرف همدیگر را رد میکنند؛ این حرف او را رد میکند، آن حرف این را رد میکند. ردکردن حرف، به معناى مخالفت کردن، به معناى ضدیت کردن نیست؛ این مفاهیم را باید از هم جدا کرد". 

(بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامى در دیدار دانشجویان نخبه، برتران کنکور و فعالان تشکلهاى سیاسى فرهنگى دانشگاهها‏.17/7/86)

"مراقب باشید، مواظب باشید، نمیشود هر کسى را بمجرد یک خطائى یا اشتباهى گفت منافق؛ نمیشود هر کسى را بمجرد اینکه یک کلمه حرفى برخلاف آنچه که من و شما فکر میکنیم، زد، بگوئیم آقا این ضد ولایت فقیه است. در تشخیصها خیلى باید مراقبت کنید. من تأکیدم به شما جوانان عزیز، فرزندان عزیز خود من، جوانان پرشور این کشور در سرتاسر میهن عزیز، همین است. انگیزه‌ها با شدت، با قوّت، با ایمان کامل، با امید کامل به آینده حفظ بشود؛ اما در تشخیصها و در مصداقهاى مختلف دقت بشود. بى‌دقتى در مصداقها، گاهى اوقات ضررها و لطمات بزرگى خواهد زد".

(بیانات در دیدار جمع کثیرى از بسیجیان کشور.4/9/88)

"بدون تحقیق نبایستى افراد را متهم کرد. به ظواهرِ خیلى ابتدایى نبایستى نسبت به وجود جرمى در کسى حکم کرد؛ مثلاً الان رایج شده که بعضیها را به اندک چیزى «ضد ولایت فقیه» مى‏گویند! معلوم نیست اگر کسى یک وقت در جایى یک کلمه حرفى زد، این ضدیت با ولایت فقیه باشد. البته ضدیت با ولایت فقیه، یعنى ضدیت با اصیل‏ترین و رکین‏ترین اصول و ارکان نظام جمهورى اسلامى - شکى نیست - منتها ضدیت معنایى دارد. مثلاً یک نفر هست که علیه این معانى مى‏نویسد یا حرف مى‏زند، یا با موقفها و مواضعى که از طرف دستگاه رهبرى یا از طرف رهبرى گرفته مى‏شود و طبق قانون اساسى سیاستهاى اصلى نظام را تشکیل مى‏دهد، صریحاً و غالباً - ولو نه دایماً - مخالفت مى‏کند، یا در مواقع حساس مخالفت مى‏کند؛ اینها ضدیت است؛ لیکن آن کسى که حالا یک وقت در جایى یک کلمه حرفى زده، یا مثلاً نسبت به چیزى عکس‏العملى نشان داده، این ضدیت محسوب نمى‏شود.

در زمان امام(رضوان‏اللَّه‏علیه) ما مى‏دیدیم که ایشان مطلبى را مى‏فرمودند، اما در مجلس همه به آن رأى نمى‏دادند؛ نمى‏شود گفت اینها ضد ولایت فقیه‏اند. من یادم هست که یک وقت راجع به رادیو و تلویزیون یک نظر این بود که رؤساى سه قوه، شوراى عالى رادیو و تلویزیون باشند؛ همان شوراى سرپرستى‏یى که سابق بود. بنده خودم با ایشان صحبت کرده بودم و مى‏دانستم که نظرشان این است که رئیس جمهور و رئیس مجلس و رئیس قوه‏ى قضاییه، اعضاى شوراى سرپرستى را تشکیل بدهند. قاعده‏اش هم همین بود که وقتى مى‏گویند سه قوه نظارت کنند - که در قانون اساسى قبلى، تعبیر این‏گونه بود - باید شورایى با این ترکیب تشکیل شود؛ آسانترین وجهش این است. وقتى این پیشنهاد به مجلس آمد، آقاى هاشمى آن را مطرح کردند؛ اما با اکثریت قاطعى رد شد! با این‏که ایشان هم گفتند که این نظر امام است، اما فقط عده‏ى معدودى به آن رأى دادند! واقعاً نمى‏شود به آن اکثریت گفت که شما ضد ولایت فقیه هستید؛ نه، همه‏شان هم فدایى امام و علاقه‏مند به امام و مخلص امام بودند؛ خیلیهایشان هم جبهه‏برو بودند؛ اما این حرف را قبول نداشتند؛ بنابراین باید واقعاً این چیزها از هم تفکیک بشود. در همان وقت ما کسانى را مى‏شناختیم که به فلان مرکز مى‏رفتند و صحبت مى‏کردند و در اصلِ اعتبار نظر ولایت فقیه خدشه مى‏کردند! این حرفها مربوط به امروز نیست که حالا کسى خیال کند بعضیها امروز این حرفها را مى‏زنند؛ نه، همان زمان مى‏زدند؛ ما در جریان بودیم و افرادش را مى‏شناختیم؛ الان هم یقیناً آثار و نوارها و حرفهایشان هست. غرض، رمى به «ضدیت با ولایت فقیه» چیز آسانى نیست که ما تا اندک چیزى از کسى دیدیم، فوراً این مُهر را به پیشانى او بزنیم؛ ضدیت با ولایت فقیه، شواهد و ضوابطى دارد.

 على‏اىّ‏حال، این جهات اخلاقى باید خیلى با دقت رعایت بشود". 

(بیانات در دیدار با اعضاى هیأت مرکزى نظارت بر انتخابات چهارمین دوره‏ى مجلس شوراى اسلامى‏.4/12/70)