به گزارش صفحه عربی بولتن نیوز، تحولات بحرین نیز از جمله قطعات مهم پازل بیداری اسلامی است که روزهای خونین خود را با سکوت مجامع بین المللی و کمک های بی حد و مرز آل سعود که فرصتی برای عقده گشایی یافته است، سپری می کند.
اگرچه تعداد حقیقی کشته شدگان در این کشور انقلابی مشخص نیست اما وزارت کشور بحرین در فروردین سال گذشته این تعداد را 24 نفر اعلام کرده بود و این در حالی بود که در همان زمان مخالفان آل خلیفه شمار كشته شدگان اعتراضات در اين كشور را 250 نفر و تعداد مفقود شدگان اين تحولات را 90 نفر اعلام كرده است.
«سید نظام الدین موسوی» (مدیر عامل و مدیر مسئول خبرگزاری فارس) در رابطه با ارزیابی خود از اوضاع کنونی و آینده انقلاب بحرین به خبرنگار صفحه عربی بولتن نیوز گفت:
«آن طور که به نظر می رسد در حال حاضر یکی از واضح ترین و شفاف ترین مصادیق بیداری اسلامی در منطقه، تحولات بحرین است که با گذشت حدود سه سال از آغاز آن، طی چند روز گذشته شاهد تجمع عظیم مردمی علیه آل خلیفه بودیم که بر اساس برآوردها حدود نیمی از مردم بحرین در آن حضور داشتند.
اما دلیل آنکه این حرکت عظیم مردمی کمتر به چشم می خورد این است که این حرکت مورد تایید غرب و مجامع حقوق بشری نمی باشد و اساسا همه آنها چشم خود را به روی فجایع بحرین بسته اند و برخلاف سایر اتفاقاتی که در منطقه رخ می دهد، حوادث بحرین را پوشش نمی دهند.
با وجود این نادیده گرفته شدن ها و عدم پوشش خبری و رسانه ای، انقلاب بحرین همچنان به روند خود ادامه می دهد و از این جهت، انقلاب مردم بحرین بسیار به انقلاب ایران شباهت دارد.
در انقلاب اسلامی ایران نیز مردم حدود 15 سال به مبارزه ای پرداختند که غرب و شرق مخالف آن بودند و شاه حکومت نیز مستظهر به غرب و شرق بود و مردم مستقلا انقلاب کردند و همین طور می بینیم که مردم بحرین نیز بدون هیچ سستی به انقلاب خود ادامه می دهند.
آن چیزی که مردم بحرین می خواهند مشخص است و از این قرار است که آل خلیفه مشروعیت خود را از دست بدهد که با توجه به وضع موجو همین اتفاق افتاده است و در حال حاضر آل خلیفه تنها یک حضور سیاسی و سوری دارد که آن نیز به پشتوانه کشورهای بیگانه است.
در ادامه نیز این حکومت باقی نخواهد ماند و قطعا آل خلیفه رفتنی است و توانیای ادامه کار را ندارد.»
موسوی در پاسخ به این سوال که آیا آل خلیفه(مانند بن علی) به دامان عربستان می گریزد یا به سرنوشت مبارم دچار خواهد شد؟ اذعان داشت:
«تفاوت آل خلیفه با حسنی مبارک در آن است که حسنی مبارک لااقل در برخی از اقشار و مسئولین دارای محبوبیت بود و آل خلیفه از چنین حداقل هایی نیز برخوردار نیست و چاره ای ندارد جز آنکه به دامن آل سعود پناه ببرد.»