افکار: استقلال با امیر قلعه نوعی در صدر است اما به نظر می رسد صدر نشینی فوتبالی این تیم در بحث مدیریتی ادامه ندارد و باشگاه آبی پوش با مشکلات فراوانی در بُعد مدیریت روبرو است. چند وقت پیش بود که امیر قلعه نوعی از بی پولی های باشگاه و حتی نداشتن بخاری در رختکن کمپ این تیم گله کرد و مشخص شد اوضاع مالی در تیمی با میلیون ها هوادار کاملا بحرانی است.
علی فتحاللهزاده شاید هیچگاه فکر نمی کرد بعد از سالها مدیریت در استقلال طی این سالها با چنین اوضاعی روبرو شود. مشکلات مالی استقلال کار را برای مدیر باتجربه استقلال سخت کرده بود و فتحاللهزاده چاره را در ملاقات مستقیم با احمدینژاد دیده بود. جبههگیریهای پیاپی او علیه مدیران وزارت ورزش و جوانان هم در هفتههای گذشته نشان میداد که مدیر استقلال برای آرام کردن بازیکنان سرکش خود راه دیگری ندارد.
درز اخبار و گفتوگوی خصوصی فتحاللهزاده با رییسجمهور که در آن وزارت ورزش را «ناپدری بد استقلال» نام نهاد برای مسئولان این وزارت خیلی سنگین بود. فتحاللهزاده در بخش دیگری از حرفهایش گلایههای خود را اینگونه ادامه داد: «در این مدت از طرف مسئولان وزارت حمایت مالی از باشگاه نشده و خودم به تنهایی مجبور شدهام بار مالی باشگاه را به دوش بکشم. وزارت ورزش حکم پدر برای دو باشگاه استقلال و پرسپولیس را دارد اما در این مدت بیشتر ناپدری برای ما بود.»
درز همین حرفها کافی بود تا مسئولان وزارت ورزش نسبت به فرافکنیهای فتحاللهزاده موضع بگیرند. کما اینکه فتحاللهزاده از هفتهها قبل امیر قلعهنویی را هم علیه وزارت شورانده بود و ژنرال آبیها بارها در مصاحبههای قبل و بعد از بازیهایش و حتی در حین تمرین انتقاداتی به این وزارت کرده بود. فتحاللهزاده بعد از اینکه متوجه شد وزیر ورزش از گفتههای او ناراحت شده سعی کرد توپ را به زمین امیدوار رضایی، رییس هیاتمدیره استقلال بیندازد و او را متولی این دعوا بداند.
اما تصمیم وزارت تقریبا قطعی شده است. آنها میخواهند قبل از اینکه سند قهرمانی به نام استقلال بخورد و فضا برای برکناری فتحاللهزاده سخت شود مدیر باسابقه این تیم را برکنار کنند. آنها حتی مسئولان رده بالا را راضی کردهاند که مدیر استقلالیها توانایی هدایت مسیر انتخاباتی را دارا نیست و این توجیه خوبی برای برکناری او میتواند باشد.
اما چه کسی می خواهد بر صندلی فتح الله زاده تکیه کند؟ امیر واعظآشتیانی؛ نامی آشنا برای هواداران استقلال. واعظ مدیری است که جزو اصولگرایان به حساب میآید و بیشتر از اینکه یک مدیر ورزشی به حساب بیاید سیاستمدار خوبی نشان داده است. او تنها کسی بود که در این مدت توانست مقابل امیر قلعهنویی بایستد.
مدیر اصولگرا و با دیسیپلین سابق استقلال که تحرکات لیدرها روی سکوها را کنترل کرده بود و تیرهترین روزها را برای آنها رقم زده بود کاملا مخالف لمپنیسم است و دست امیر قلعهنویی را در زمان حضورش در این تیم را از استقلال کوتاه کرده بود. گفته میشود دوباره مدنظر دولت قرار گرفته و بهزودی جای فتحاللهزاده را در خیابان لارستان خواهد گرفت.
اما مشکل بزرگ شیوه اوست که کاملا مختار عمل میکند. او حتی یکبار قرار بود به عنوان وزیر ورزش انتخاب شود هرچند در آخرین لحظه رییس دولت از این تصمیم صرفنظر کرد. بازحوانی یک اتفاق در این رابطه شدت خودمختار بودن واعظآشتیانی را نشان میدهد. در دوره معاونت علی سعیدلو، او به عنوان قائممقام انتخاب شده بود و در حالی که دفتر مجزایی برای او در نظر گرفته بودند یک هفته بعد از این انتصاب به دلیل برکناری علی انصاری از سرپرستی فدراسیون دوچرخهسواری از سمت خود استعفا داد و شبانه وسایلش را از دفتر کار جمع کرد! باید دید تصمیم وزیر ورزش درباره این تغییرات در ادامه به کجا خواهد رسید.