نگرانی از به قدرت رسيدن فرد نزدیک به تیم هسته‌ای ایران

مهدی جهانتیغی/ از مخرج مشترک اخبار و گزارش های رسانه های های معتبر غربی نسبت به انتخابات ریاست جمهوری 92 در ایران بخوبی خواسته ها و امیال درونی مقامات غربی درباره این انتخابات بخوبی قابل ارزیابی هست.

به گزارش رجانیوز، از آنچه تنها از رصد رسانه های همچون سی ان ان، بی بی سی، فاکس نیوز، رویترز، واشنگتن پست، نیویورک تایمز، گاردین و حتی رسانه ای همچون العربیه می‎توان  دریافت کرد این است که هدفگذاری طرف غربی از نتایج انتخابات ایران به صورت ذیل قابل استخراج هست:

الف: در انتخابات آینده ایران بستری همانند فتنه 88 ایجاد شود که از دل آن سرویس های اطلاعاتی بتوانند تحولات عمیقی ساختاری و محتوایی در ایران طی چند سال آینده رقم بزنند

ب: سیر تحولات سیاسی و بین اللمللی در داخل ایران به سمتی برود که در انتخابات ریاست جمهوری آینده حاکمیت افراد نزدیک به غرب را بپذیرد و همچنین شرایط  محیط داخلی ایران برای پیروزی چنین افرادی مهیا بشود.

ج: روند بازخورد روانی گزینه های همچون تحریم و فشارهای اقتصادی به نحوی مطالبات مردم را جهت بدهد که  رئیس جمهور آینده مشخصا در مسائل استراتزِک فعلی جمهوری اسلامی ایران همانند پرونده هسته ای و قدرت موشکی فردی انعطاف پذیر و اهل سازش با غرب باشد.

د: انتخابات آینده را به صحنه شکست برای شعارهای همچون پافشاری بر برنامه های راهبردی همچون انرژی هسته ای، برنامه های پیشرفته نظامی، صدور انقلاب اسلامی ، بازیگری مستقل در منطقه و بر اساس اصول انقلابی و نفی بازیگران فرامنطقه ای  و... تبدیل کرده و نهایتا این برنامه ها که همواره مورد توصیه رهبر معظم انقلاب بوده را شکست حاکمیت در جمهوری اسلامی عنوان کنند.

این چهار هدفگذاری عمده که دیگر برنامه پنهانی به لحاظ اطلاعاتی نیست و هم اینک در برنامه های تلوزیونی و صفخات مطبوعاتی رسانه های غربی به وضوح قابل رویت است در حال حاضر تنها قسمت آشکار سناریو ماه های آینده می باشد و قسمت نیمه پنهان آن این نگرانی هست که حاکمیت در جمهوری اسلامی بتواند با مدیریت محیط داخلی و گذر از بحران های بین اللملی معکوس شدن هدفگذاری ها را رقم بزند  و نهایتا فردی نزدیک به رهبری در ایران به سرکار بیایید.

از سوی دیگر همزمان در روند رسانه های غربی یک نیمه کاملا مستتر در گزارشات نیز وجود دارد و آن اینکه معکوس کردن هدفگذاری های غربی در انتخابات ایران بوسیله انتخاب شدن فردی نزدیک به تیم فعلی هسته ای ایران – که الگویی از پافشاری بر اصول و انقلابی گری در حوزه مسائل استراژیک نظام و روابط بین اللمل هست – وجود دارد.

این رسانه ها البته تلاش می کنند این موضوع کاملا مستتر باشد و غیر مستقیم ان را بیان کرد. راهبردهای پنهان رسانه ای غرب به قرار  ذیل می باشد:

الف: تفکر بر تیم هسته ای ایران را غیر قابل پذیرش برای غرب و عامل به بن بست رسیدن مذاکرات و ناچارا ادامه تحریم ها القا کنند.

ب: غرب در صورت عوض شدن تیم دیپلماتیک تیم هسته ای ایران – روی کار آمدن عناصر دلخواه غرب در قدرت – حاضر به رسیدن به تعامل می باشد.

ج: با ناکارآمد نشان دادن تیم هسته ای فعلی ایران گفتمان حاکم بر این تیم – نگاه انقلابی و پافشاری بر اصول در حوزه دیپلماتیک -را زیر سوال ببرنند. تیم مذاکره کننده فعلی هسته ایران نزدیکترین تیم به تفکرات رهبر ایران می باشد و شکست این تیم شکست رویکردهای راهبردی مقام معظم رهبری می باشد.

د: راهبردی ترین سیاست پنهان این رسانه ها نیز گره زدن مذاکرات هسته ای با انتخابات ریاست جمهوری می باشد. بگونیکه غرب با به بن بست رساندن و یا با بی نتیجه کشاندن مذاکرات تلاش می کند این پیغام را به محیط داخلی ایران منتقل کند که مردم ایران برای رسیدن به نتیجه – برداشتن تحریم ها- افرادی به لحاظ تفکر  نزدیک به غرب را انتخاب کنند تا تیم مذاکراه کننده دچار تغییرات و تغییر در رویکردها بشود.

به همین دلیل برخی افراد مطلع معتقدند با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری احتمال زیر سوال بردن و انتقادات جهت دار به تیم مذاکره کننده هسته ای فعلی شدت پیدا خواهد کرد.

با وجود مباحث گفته شده می توان به یک نمونه از این روند رسانه ای در دنیای غرب با که به صورت غیر مستقیم هدفگذاری های گفته شده را دنبال می کند، اشاره کرد.

 روزنامه لیبراسیون چاپ فرانسه در گزارشی نوشت که مذاکرات ایران با آژانس بین المللی انرژی اتمی و نیز گروه 1+5 تا انتخابات ریاست جمهوری ایران در سال 1392 به صورت فعلی باقی خواهد ماند.

این روزنامه در گزارش خود که در روز 25 ژانویه 2013 به قلم ژان پیر پرین منتشر شده است، دلیل به بن بست رسیدن مذاکرات را همکاری نکردن ایران، عنوان کرد.

به اعتقاد روزنامه لیبراسیون، ایران درسال 2013 با دو مساله "انتخابات ریاست جمهوری در ماه خرداد سال 1392" و "مذاکرات با جامعه بین المللی در مورد برنامه هسته ای اش که از ماه فوریه از سر گرفته خواهد شد" روبرو خواهد بود.
البته این روزنامه، "بحران سوریه" را نیز به عنوان مساله سوم به این موارد اضافه کرده است.
این روزنامه چاپ فرانسه هر سه مورد ذکر شده را برای رهبر جمهوری اسلامی ایران داری اهمیت دانسته است؛ "چرا که رییس جمهور بعدی می تواند نشان دهد که چگونه ایران با مساله هسته ای برخورد خواهد کرد.
نویسنده گزارش لیبراسیون با تأکید بر اینکه تا قبل از ماه مارس نمی توان کاندیداهای اصلی انتخابات ایران را حدس زد، اما نوشته است که قطعا یکی از کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری در سال 1392، از افراد نزدیک به پرونده هسته ای ایران باشد.
بر این اساس لیبراسیون از سعید جلیلی، رئیس تیم مذاکره کننده طرف ایرانی در مذاکرات هسته ای به عنوان کاندیداهای احتمالی نام برده است.

همچنین گزارشگر لیبراسیون، شرایط سوریه را نیز تحت تاثیر این انتخابات دانسته است، زیرا "حفظ بشار اسد در قدرت، یک مساله استراتژیک برای تهران است."
لیبراسیون می نویسد: "اگر رژیم سوریه سقوط کند، دولت ایران برای اینکه همچنان یک تهدید باقی بماند به سرعت خود در مسابقه هسته ای خواهد افزود."

روزنامه لیبراسیون می نویسد: "مذاکرات در مورد برنامه هسته ای ایران، بدون شک قبل از انتخابات ریاست جمهوری در خرداد ماه 1392به نتیجه نخواهد رسید. نتیجه مذاکرات پس از انتخابات نیز ارتباط مستقیمی به شخصی که به عنوان رئیس جمهور بعدی برگزیده می شود، دارد."

بر اساس نظر این روزنامه که در فرانسه منتشر می شود، "محمود احمدی نژاد نسبت به رهبر معظم انقلاب و مشاورانش انعطاف بیشتری از خود نشان می دهد و واقعا به دنبال به توافق رسیدن با آژانس است ولی با نزدیک شدن به پایان دومین دوره ریاست جمهوری اش، دیگر نمی تواند به رقابت با رهبر ایران بپردازد."

روزنامه لیبراسیون در پایان گزارش خود با این توضیح که محمود احمدی نژاد برای رسیدن به اهدافش نیاز دارد تا یکی از نزدیکانش به ریاست جمهوری برسد، از لزوم انتظار برای مشخص شدن اینکه آیا رییس جمهور فعلی ایران می تواند موفق شود یا خیر نوشت