دعایی برای باز شدن زبان

قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي ﴿۲۵﴾ وَيَسِّرْ لِي أَمْرِي ﴿۲۶﴾ وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِّن لِّسَانِي ﴿۲۷﴾ يَفْقَهُوا قَوْلِي ﴿۲۸﴾ وَاجْعَل لِّي وَزِيرًا مِّنْ أَهْلِي ﴿۲۹﴾ هَارُونَ أَخِي ﴿۳۰﴾ اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي ﴿۳۱﴾ وَأَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي ﴿۳۲﴾ كَيْ نُسَبِّحَكَ كَثِيرًا ﴿۳۳﴾ وَنَذْكُرَكَ كَثِيرًا ﴿۳۴﴾ إِنَّكَ كُنتَ بِنَا بَصِيرًا ﴿۳۵﴾ قَالَ قَدْ أُوتِيتَ سُؤْلَكَ يَا مُوسَى ﴿۳۶﴾

گفت پروردگارا سينه‏ام را گشاده گردان (۲۵) و كارم را براى من آسان ساز (۲۶) و از زبانم گره بگشاى (۲۷) [تا] سخنم را بفهمند (۲۸) و براى من دستيارى از كسانم قرار ده (۲۹) هارون برادرم را (۳۰) پشتم را به او استوار كن (۳۱) و او را شريك كارم گردان (۳۲) تا تو را فراوان تسبيح گوييم (۳۳) و بسيار به ياد تو باشيم (۳۴) زيرا تو همواره به [حال] ما بينايى (۳۵) فرمود اى موسى خواسته‏ات به تو داده شد (۳۶)

*این قطعه دعای نسبتاً بلندی است از حضرت موسی در شش مورد که خداوند با پاسخی کوتاه استجابت همۀ موارد را اعلام داشته است.

*بخش اول این دعا را که چهار آیه اول آن است معمولاً سخنرانان مسلمان در آغاز سخنرانی می خوانند تا خداوند ایشان را شرح صدر عطا کند و زبانشان را به گفتن وا دارد تا سخنشان را بفهمند.

*علت قرائت این دعا علاوه بر موضوع مناسب آن برای سخنرانی این سات که این دعا جزء دعاهای مستجاب شده است و امید می رود که هر کس با اخلاص درخواستهایی مانند این از خداوند داشته باشد دعایش مستجاب شود.

*در ادبیات فارسی مشابه این گونه دعاها را به جای آغاز سخنرانی در دیباچۀ کتاب شاعران می یابیم. آنها نیز به امید استجابت و توفیق خداوند در رسالتی که در پیش دارند از این دعا بهره می گیرند:

  خداوندا درِ توفیق بگشای       نظامی را ره تحقیق بنمای

دلی ده کو یقینت را بشاید       زبانی کافرینت را سراید    

درونم را به نور حق برافروز       زبانم را ثنای خود درآموز   

نظامی، خسرو و شیرین

خدایا غنچۀ امید بگشای        گلی از روضۀ توفیق بنمای

دلی دادی ز گوهر گنج بر گنج       زبانم را به گفتن کن گهرسنج 

جامی

*مولانا از موضوع عقده داشتن زبان موسی تعبیر بدیعی کرده و گفته است گاه این عقده ها در حقیقت پرده ای است بر اینکه هر کسی سخن آن برگزیده را در نیابد

زبانم عقده ای دارد چو موسی من ز فرعونان         ز بیم آنکه فرعونی خبر یابد ز اسرارم

دیوان شمس