به گزارش سرویس فرهنگی پایگاه 598، مناطق آزاد در کشور جمهوری اسلامی ایران از سال ها پیش با هدف توسعه گردشگری ورونق اقتصادی در مرزهای آبی و پرتردد کشور ایجاد شد. فلسفه ایجاد مناطق آزاد به خصوص در جنوب کشور علاوه بر کمک به توسعه گردشگری، تسهیل ترانزیت خارجی و ورود و خروج کالا به کشور است.
یکی از مزایای فعالیت های مناطق آزاد در کشور برای افرادی که دراین مناطق فعالیت می کنند، امتیازاتی است که به عنوان تجار و یا فعالان بخش های مختلف از آن بهره برداری می کنند. در این نوشته، بنایی بر تحلیل و بررسی ویژگی های فعالیت در این مناطق نیست، بلکه به آسیبی اشاره می کند که در سال های اخیر در این مناطق بوجود آمده است.
برخی شاهدان عینی در این مناطق مطالبی را عنوان می کنند که شاید برای بسیاری از مردم که در خصوص نحوه فعالیت این مناطق آگاهی چندانی ندارند، در حد فاجعه باشد. آن هم در کشوری که مهم ترین شاخصه آن تمایز فرهنگی با سایر کشورهای اسلامی است.
در یکی از تبلیغات یکی ازهتل های یکی از مناطق آزاد جنوب کشور، تصاویری از زنان و مردان تایلندی منتشر شده است که دراین هتل و شاید برخی هتل های دیگر، ماساژ میهمانان را بر عهده دارند. تا اینجای کار مشکلی نیست اما اگر شنیده شود که در صورت تمایل می توان ماساژورهای زن و مرد، ماساژ غیر همجنس خود را به عهده بگیرند چه می توان گفت؟
اتفاقات بسیاری در این مناطق رخ می دهد که برخی مسئولان آن ها را در قالب جذب گردشگر و سرو برخی خوراکی ها و نوشیدنی ها را برای غیر ایرانی ها توجیه می کنند. یعنی خارجی ها می توانند در هتل های ایران مشروب میل بفرمایند و عکس یادگاری هم بگیرند.
نکته قابل ذکر در اینجا این است که آیا مناطق آزاد جزو مرزهای ایران اسلامی به شمار نمی روند؟ آیا تنها منطقه آزاد بودن برای به معنای آزاد بودن از انجام حرام و حلال خداوند کافی است؟ آیا مسوولان گردشگری کشور با علم به اینکه در این مناطق واقعا چه می گذرد این گونه در خصوص فعالیت های اسلامی دراین مناطق سخن می گویند؟ یا جریان دیگری نیز هست؟
رژیم طاغوت از اواسط دهه چهل شمسی طرحی را برای توسعه مناطق آزاد در جنوب کشور به خصوص جزیره کیش به مرحله اجرا در آورد که این منطقه را به اضافه سواحل خلیج فارس و خوزستان به قطب گردشگری خارجی برای کشور تبدیل کند و در این راه، برنامه های متعددی از جمله احداث کاباره های عظیم و قمارخانه ها و احداث مراکز بزرگ عیش و طرب را نیز در دستور کار قرار داد.
متاسفانه از زبان عده ای در این روزگار شنیده می شود که باید در کشور مناطقی باشد که توریست های خارجی بتوانند همان فعالیت هایی که در کشورهای دیگر و مراکز تفریحی دیگر جهان انجام می دهند را نیز در ایران دهند.
نکته ای که در این بین باید به آن اشاره کرد که اصلاحاتی که رژیم طاغوت برای این مناطق در نظر گرفته بود، قرار بود ایران را به مرکز عیش وطرب و انتقال دختران و زنان جوان به غرب و کشورهای حوزه خلیج فارس تبدیل کند و رژیم نیز از این گیر و دار ثروت های باده آورده ای را به جیب کارگزارانش تزریق کند.
جمهوری اسلامی ایران که امروز داعیه دار پرچمداری اسلام ناب محمدی است، می بایست در تمام عرصه ها ،الگوی یک کشور مسلمان و شیعه علی بن ابی طالب باشد. به همین دلیل انجام فعالیت های هر چند به ظاهر کوچک نیز زیر ذره های قوی داخلی و خارجی است. مسوولان این نظام اسلامی باید به یاد داشته باشند که برای هر تصمیم و هر عدم نظارت و تساهل و تسامهی باید به هزاران جوان خفته در خاک پاسخ دهند.