ماجرای جلسه با آرایشگرهای زنانه در فاطمیه

به گزارش وبلاگستان مشرق، حامد طالبی در مطلب اخیر وبلاگ "خبرنگار مسلمان" نوشت: اکثریت مردم مهربان شیراز مردمی مذهبی و اهل بصیرت هستند و نشان این موضوع رو در جلسات چندین هزار نفری رهپویان وصال و هیات های مذهبی و فعالیت های فرهنگی اونها میشه دید؛ اما خاطره ای دارم از ایام فاطمیه سال 89 که در شیراز مشغول به کار بودم.

یکی از دوستان هیاتی برایم تعریف می کرد که هنوز هم هستند کسانی در شیراز که نه تنها آمدن و رفتن ایام فاطمیه رو متوجه نمیشن بلکه بعضی ها مراسم عروسیشون دقیقا متقارن با ایام فاطمیه یا شب شهادت حضرت زهرا (س) در باغ های شیراز برگزار میشه.

برای همین یک گروه مذهبی چند سالیه که ابتکار جالبی توی شیراز انجام میده.

تعدادی از دوستان ارزشی در سالهای اخیر در ایام فاطمیه تلاش زیادی می کنن که فضای شهر در ایام فاطمیه رنگ عزای حضرت زهرا (س) داشته باشه، خصوصا در مناطق مرفه نشینی که هیچ ارزشی جز عیش و نوش خودشون براشون اهمیت نداره و همه ارزشهای جامعه رو به شیوه خودشون به سخره می گیرند.

این دوستان هر سال آرایشگرهای زن رو در یک مراسم دور هم جمع می کنن و با صحبت هایی که باهاشون انجام میدن، اونها رو متقاعد می کنن که در سه شب اصلی شهادت بی بی دو عالم حضرت زهرای مرضیه (س) عروس خانوم هایی که چنین ایامی رو برای عروسیشون انتخاب کردن، برای آرایش عروسی پذیرش نکنن؛ ضمن اینکه حتی آرایشگرها هم در حاکم کردن فضای ایام شهادت حضرت مشارکت می کنن و هرکدوم با اسم خودشون بنرهای تسلیت ایام شهادت رو در نزدیکی محل کارشون نصب می کنن.

این حرکت مبتکرانه و اثرگذار چند سالیه که در شیراز اجرا میشه و الحمدلله اثر هم داشته اما چون در یک شهرستان انجم شده و دور از پایتخت بوده، چندان در رسانه ها این کار با ارزش معرفی نشده.

یکی دیگه از دوستان شیرازی ام تعریف می کرد که در ایام فاطمیه چند سال پیش جلوی درب یکی از مجتمع های تجاری ایستگاه صلواتی برپا کرده بودن و شربت صلواتی توزیع می کردن. می گفت یکی از خانم ها با سر و وضع نامناسب که مشتری همین مجتمع بود اومد و یک لیوان شربت بهش دادیم، دیدیم پول درآورد و داد به اونی که بهش شربت داده بود، فکر کردیم این پول رو برای نذر یا کمک به کار بچه ها داره میده، ازش پرسیدیم این پول برا چیه، خانومه گفت: "مگه شما همونی نبودی که دیشب اینجا ذرت می فروختی؟" ؛ خانومه نه تنها متوجه ایام فاطمیه نبود بلکه اصلا فلسفه کاری به نام "ایستگاه صلواتی" در چنین مناسبت هایی رو نمی دونست!

به هر حال در بعضی شهرها بچه های مذهبی و ارزشی برای انجام کارهای بزرگشون در این ایام خیلی غریبن. پارسال که اونجا بودم از اختیارات خودم استفاده کردم و سعی کردم در حد ارتباطاتم کمک هایی بهشون داشته باشم ولی خیلی از مدیران رو هم دیدم که میلیون میلیون برای کارهای بیهوده و تشریفاتیشون خرج می کنن ولی حاضر نیستن کمکی هرچند کوچک به این بچه ها داشته باشن ...

کاش امسال می تونستم در ایام فاطمیه پیش اونا باشم و پا به پای اونا در اجر زحماتشون برای اقامه عزای حضرت زهرای مرضیه(س) شریک بشم ...

"لعن الله ظالمیک و ضاربیک و قاتلیک یا فاطمه"