نوشابه باز كردن يك خبرگزاري داخلي براي خواننده لس‌آنجلسي!

به گزارش 598 به نقل از رجانیوز، دو سال پیش بود که خبر ورود خواننده لس‌آنجلسی معروف به «حبیب» به ایران، دهن به دهن و سایت به سایت نقل ‌شد. از‌‌‌ همان روز تا حالا موضوع انتشار رسمی آلبوم این خواننده با مجوز وزارت ارشاد، محل بحث‌های فراوانی بوده و البته غالبا هم توسط مسئولان امر قویا تکذیب شده است. 

با این حال، در چند روز گذشته دوباره این بحث تازه شده و خبرگزاری ایسنا هم که از بودجه بیت‌المال ارتزاق می‌کند، به همین بهانه سراغ این خواننده رفته است. مطالبی که این خواننده در این گفتگو مطرح کرده است، بسیار جای تامل دارد. چنین جسارت و پررویی از یک خواننده لس آنجلسی که حالا مورد لطف و عطوفت مردم و مسئولین قرار گرفته است، نشان از کوتاهی مدیران فرهنگی دارد. 

عدم برخورد قاطع و پاسخ محکم نسبت به اظهارات عجیب و گستاخانه این خواننده و شایعات پیرامون مجوز آلبوم او در این سال‌ها باعث شده تا او خود را در جایگاهی ببیند که بگوید: «من برای اعتقادات قلبی‌ام نیازی به مجوز نمی‌بینم!» شاید اگر در‌‌‌ همان ابتدا پاسخ شایسته‌ای به او داده می‌شد، دیگر جرات نمی‌کرد فراموش کند که سال‌ها بعنوان یکی از بازوهای تهاجم فرهنگی غرب علیه ایران، مشغول ساخت شو‌ها و اجرای کنسرت‌هایی با حضور رقاصه‌های رنگارنگ بوده است اما کوتاه آمدن در برابر او کار را به جایی رسانده است که همین خواننده لس آنجلسی بعد از سال‌ها، «وطنم وطنم» سر دهد و شاخ و شانه بکشد. 

واقعا ارزش ندارد که بیش از این به این مساله پرداخته شود اما اقدام عجیب خبرگزاری ایسنا چیزی نیست که به راحتی بتوان از کنار آن گذشت. واقعا بعید است که کسی جرات کند –حتی در این دولت! - به این خواننده مجوز دهد اما همین مجوز داده نشده نباید بهانه‌ای باشد که رسانه‌ای دولتی به تطهیر او بپردازد. 

ذوق زدگی خبرنگار این رسانه از انجام «اولین مصاحبه رسمی» با این خواننده که «وطنش را برای ادامهٔ فعالیت‌های هنری‌اش انتخاب کرده‌ است» و قرار است «سوال بزرگ بسیاری از اهالی هنر در ایران» را پاسخ دهد، تنها بخشی از اقدام ایسنا در تطهیر این چهره غیراخلاقی است. 

در جای جای این گفتگو نیز سعی شده تا از این خواننده چهره‌ای وطن پرست که حتی به شهدا نیز ارادت دارد، ارائه شود. حبیب کسی نیست که اعتقاداتش بر کسی پوشیده باشد. اما عجیب است که رسانه‌ای دولتی دستمال به دست گرفته است تا اعتقادات او را از صفحه تاریخ پاک کند؛ اعتقاداتی که از میان ۱۲ آلبومی که در این سال‌ها در خارج از ایران منتشر کرده است بیرون زده و اتفاقا میزان ارادتش به شهدا و خواسته‌هایشان نیز در همان‌ها پیداست. 

اما شادی تاسف آور‌ترین قیمت این مصاحبه بخش پایانی آن باشد که این خواننده به بهانه سوال خبرنگار ایسنا فرصت می‌یابد تا درباره نسبت هنر و سیاست سخن بگوید و جواب دهد که آیا «سیاست و هنر در یک مقوله می‌گنجند»؟ و البته او هم حرفهایی کلی بزند در این باب که هنرمند باید با دغده‌های مردم آشنا باشد و در جهت «تولید خوراک فکری سالم و به دور از هر گونه آلودگی و راهنمایی جوانان به مسیر درست» بکوشد. جالب آنکه خودش سال‌ها در خلاف این مسیر گام برداشته است. 

به هر حال گفتگوی اخیر یک خبرگزاری با خواننده لس آنجلسی نشانه و نتیجه کوتاهی مسئولان در دو امر است؛ یکی پاسخ قاطع به این خواننده و دیگری نظارت صحیح بر رسانه‌هایی که دست در جیب بیت المال دارند اما تیر به سمت داخل پرتاب می‌کنند.