کیهان: اين مطلب را پايگاه اينترنتي «ايران امروز» از قول يكي از اعضاي گروهك اتحاد جمهوري
خواهان مورد تاكيد قرار داد. حسين باقرزاده از اعضاي جدا شده گروهك منافقين مي
نويسد: براي بسياري اين سؤال مطرح است كه چرا انقلاب مصر به سلطه اسلام گرايان منجر
شد و به اين جا كشيد. مصر بزرگترين و به اعتباري پيشرفته ترين كشور جهان عرب به
شمار مي رود. سطح فرهنگي اين كشور نسبتا بالا است، دانشمندان و متخصصان مصري در سطح
جهان دست آوردهاي چشمگيري داشته اند، مصر تنها كشور جهان عرب است كه به دريافت
جايزه نوبل آن هم در ادبيات نايل شده (نجيب محفوظ)، بزرگترين و معتبرترين دانشگاه
اسلامي را دارد (الازهر)، تنوع مطبوعات و نشر آن پس از لبنان از همه جا بيشتر بوده،
جنبش فمينيستي آن سابقه چند ده ساله دارد و حضور جامعه بزرگ قبطي آن كه به مذهب و
فرهنگ و سنت هاي پيش از اسلام وفادار مانده مصر را عملا به يك كشور «چند مذهبي»
تبديل كرده است. در واقع مي توان گفت كه اين كشور به لحاظ بافت اجتماعي و مذهبي و
سطح فرهنگي تا حد زيادي به ايران شبيه است.
وي با اشاره به نگراني عناصر ضدانقلاب ايراني از پيروي اسلامگرايان مصري نوشتند: 2
سال پس از آغاز انقلاب مصر و سرنگوني رژيم مبارك و سلطه اسلامگرايان، انتظار رفتن
مصر به راهي غير از انقلاب ايران به تركيبي از ياس و نگراني تبديل شده است.
نيروهاي اسلامگرا اكنون برنده انقلاب شده، هم رياست جمهوري را از آن خود كردند و هم
قانون اساسي مطلوب خود را از تصويب نهايي گذراندند. انتخاب مرسي به رياست جمهوري و
تصويب قانون اساسي جديد در يك همه پرسي و «انتخابات آزاد» انجام و نتيجه عملكرد
جمعي مردم مصر بود.
وي خاطرنشان كرد: يك نتيجه گيري به دست مي آيد و آن اين كه نبايد به قضاوت مردم در
پاي صندوق رأي دل بست. مردم مصر در يك انتخابات آزاد به يك اسلامگرا و قانون اساسي
مبتني بر شريعت راي دادند و دليلي وجود ندارد كه در ايران چنين اتفاقي نيفتد. نظام
جمهوري اسلامي و قانون اساسي آن نيز هر كدام در يك رفراندوم «آزاد» مورد تصويب مردم
ايران قرار گرفت و اولين انتخابات رياست جمهوري و مجلس شوراي اسلامي آن نيز نسبتا
آزاد بوده است. به عقيده اپوزيسيون جمهوري اسلامي تحولات مصر (و بسياري كشورهاي
ديگر از ايران 57 گرفته تا تونس 91) نشان داده است كه «انتخابات آزاد» لزوماً به
«خير» مردم نيست و به خصوص از طريق آن نمي توان به استقرار يك نظام سكولار و
دموكرات رسيد.
باقرزاده با اذعان به اين كه اپوزيسيون جمهوري اسلامي با وجود شعار مدعايي
«انتخابات آزاد» به آن معتقد نيست و به همين دليل مصري ها را تخطئه مي كند، يادآور
شد: سكولارهاي مصر كه در بازي انتخابات و صندوق راي از اسلامگرايان شكست خورده اند
مي خواهند از اين طريق شكست خود را جبران كنند. استدلال آنان اين است كه انتخابات
منصفانه نبوده است. مصر هنوز در تب و تاب انقلابي است و قوانين دموكراسي بر آن حاكم
نشده است. ولي از اين حركت نمي توان اين درس را گرفت كه اگر از حريف شكست خورديم
راي مردم را ناديده بگيريم. نيروهاي فعال در جوامعي كه تجربه دموكراسي ندارند نيز
بايد ياد بگيرند كه مانند همه دموكراسي هاي پيشرفته جهان شكست را بپذيرند و براي
نوبت بعد خود را مجهز كنند تا شايد بتوانند اين بار از طريق صندوق راي حريف را شكست
دهند.
وي اضافه كرد: نفي انتخابات آزاد درسي نيست كه بتوان از انقلاب مصر گرفت. در هر
انتخاب آزادي در جهان گزينه اي نفي مي شود و گزينه اي تثبيت. طرفداران گزينه اول
طبيعتا گزينه تثبيت شده را نادرست مي دانند و كار مردم را اشتباه، ولي اقتضاي
دموكراسي آن است كه اين نتيجه «اشتباه» را بپذيرند. اين تنها راهي است كه يك نيروي
سياسي مدعي دموكراسي و طرفداري از انتخابات آزاد مي تواند نشان دهد كه در ادعاي خود
صادق است. اكنون كه شعار انتخابات آزاد در بين نيروهاي اپوزيسيون مطرح شده، آنان
لازم است عملا نيز نشان دهند كه به اين شعار متعهدند و حق «انتخاب آزاد» مردم را
همراه با حق آنان براي «اشتباه در انتخاب» به رسميت مي شناسند و به آن تن مي دهند.