آیا سوریه به حمله اسرائیل پاسخ خواهد داد؟

به گزارش 598 به نقل از خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، روز چهارشنبه خبرهای متعددی بر روی خروجی خبرگزاری‌ها قرار گرفت. اول گفتند: نیروی هوایی اسرائیل منطقه‌ای را در مرز مشترک لبنان و سوریه هدف قرار داده که از سوی حزب الله لبنان برای انتقال سلاح از دمشق به داخل لبنان استفاده می‌شود. پس از آن اعلام شد که یک کاروان نظامی حامل سلاح برای حزب الله لبنان در جاده دمشق – بیروت هدف قرار گرفته و حتی برخی گمانه زنی‌ها حاکی از آن بود که این کاروان حامل موشک‌های میان برد ضد هوایی سام 17 سوری است که برای حزب الله لبنان فرستاده شده است.

گزارش‌های ارتش لبنان مبنی بر تحرکات فشرده غیرعادی هواپیماهای اف 16 اسرائیل بر فراز لبنان این گمانه زنی‌ها را تشدید کرد تا آن که فرماندهی ارتش سوریه به شکل رسمی اعلام کرد که نیروی هوایی اسرائیل به یکی از مراکز تحقیقاتی ارتش سوریه در منطقه جمرایا در شمال شرق دمشق حمله و این مرکز را با شش فروند موشک هوا به زمین بمباران و ویران کرده است.

جمیرا

رژیم صهیونیستی از آغاز نبردهای داخلی در سوریه بارها از امکان انتقال سلاح‌های شیمیایی و موشک‌های دوربرد به لبنان و رسیدن آن به دست حزب الله و دیگر نیروهای اسلامی و جهادی منطقه ابراز نگرانی و اعلام کرده بود که به هرشکل ممکن ولو با حمله نظامی به لبنان و سوریه از این کار جلوگیری خواهد کرد.

این در حالی است که همه کارشناسان نظامی- امنیتی لبنانی و غیر لبنانی و حتی کارشناسان نظامی و امنیتی رژیم صهیونیستی نیز می دانند که حزب الله لبنان تحت هیچ شرایطی به سوی دست یابی به سلاح‌های کشتار جمعی حرکت نخواهد کرد زیرا این اقدام هرگز به مصلحت مقاومت اسلامی در لبنان نیست؛ اما در خصوص موضوع موشک‌های دوربرد، حزب الله لبنان به شکل رسمی در اختیار داشتن این نوع سلاح‌ را اعلام کرده و گفته است که توانایی به آتش کشیدن اسرائیل از شمال تا جنوب را دارد.

با این همه هنوز به شکل دقیق معلوم نیست که هدف اصلی اسرائیل ازحمله به جمرایا در نزدیکی دمشق چیست و یقینا مقامات نظامی دمشق نیز در شرایط کنونی قصد ندارند اعلام کنند که در این مرکز به چه نوع تحقیقاتی مشغول بوده‌اند.

آنچه در این میان مهم است شرایط کنونی حاکم بر منطقه و تجاوز هوایی اسرائیل به خاک سوریه است که هنوز هیچ نشانه‌ای از هر گونه احتمال پاسخگویی ارتش سوریه به این حمله وجود ندارد، در حالی که اسرائیل خود را محق می‌داند که در هر زمانی که لازم باشد به سوریه و یا لبنان برای جلوگیری از قدرت یافتن حریفان حمله کند.

حمله هواپیماهای اف 16 اسرائیل به مرکز جمرایا در نزدیکی دمشق می تواند پیامی از سوی این رژیم برای طرف‌های ذی‌ربط با مساله سوریه باشد. یکی از این طرف‌ها روسیه است که حمایت نظامی و اطلاعاتی مداومش از سوریه توانسته خط تمرکز مخالفان مسلح در داخل سوریه را بشکند و ارتش سوریه را همچنان متحد و یکپارچه در برابر مخالفان داخلی و خارجی حفظ کند.

از سویی دیگر این هجوم می تواند پیامی برای ایران و هم پیمانانش از جمله حزب الله و مقاومت اسلامی در لبنان و خاورمیانه باشد. این در حالی است که حزب الله لبنان بارها هشدار داده است که در سایه بحران نظامی و امنیتی حاکم در سوریه ممکن است ارتش اسرائیل بار دیگر دست به حماقتی مجدد زده و تحت عناوینی همچون نابودی سلاح‌های کشتار جمعی، بخش‌هایی ازخاک لبنان را آماج حملات خود قرار دهد.

حزب الله با انتشار بیانیه‌ای ضمن محکوم کردن حمله هوایی اسرائیل به سوریه، تاکید کرد: این حمله نشان می‌دهد که دمشق همچنان مور حقد و کینه اسرائیل است و این رژیم از هر فرصتی برای سرنگونی آن استفاده می کند.

اما مهمترین موضوع در این خصوص پاسخگویی سوریه به این حمله است؟ آیا سوریه با توجه به شرایط کنونی به این حمله پاسخ خواهد داد یا همچون حمله نیروی هوایی اسرائیل به تاسیسات هسته‌ای سوریه در شهر دیرالزور در سال 2007، همچنان سکوت خواهد کرد؟ آیا سوریه مستقیما وارد جدال با اسرائیل می‌شود یا آنکه از عوامل غیر مستقیم برای رویارویی با این رژیم سود خواهد برد؟ آیا سوریه حاضر است در پاسخ وارد معادله‌ای شود که جنگ را به معنی واقعی به جنگی منطقه‌ایی و بین المللی در خارومیانه تبدیل کند؟ جنگی که می تواند در ادامه، بحران داخلی سوریه را تحت الشعاع قرار داده و چه بسا مسیر تحولات سوریه را نیز دگرگون کند؟

و این در حالی است که پس از اعلام رسمی حمله اسرائیل به سوریه، مقامات رژیم صهیونیستی و رسانه‌های گروهی این رژیم سکوت مطلقی را پیشه کرده‌اند، همانگونه که در سال 2007 نیز همین رویه را در پیش گرفته بودند، شاید آنها منتظر پاسخ رسمی سوریه بودند تا در سایه آن دست به اقداماتی جدید بزنند.

در همین حال برخی از کارشناسان نظامی معتقدند که سوریه در سال 2007 نیز نمی‌بایست در مقابل حمله اسرائیل به دیرالزور سکوت می‌کرد و اگر در آن زمان پاسخ لازم را به اسرائیل داده بود اکنون اسرائیل نه ریسک این اقدام مجدد را به جان می‌خرید و نه جنگی که دو سال اخیر به نیابت از اسرائیل علیه سوریه براه افتاده، آغاز می‌شد.