پیامهای مغرضانه، خطرات تحلیلگرانه!
«ايران سياست نزديكي با كشورهاي مختلف به ويژه مصر را صبورانه دنبال مي كند. كشورهاي حاشيه خليج فارس مراقب باشند كه مصر به سمت ايران هل داده مي شود.»
اين تحليل آميخته با هشدار را روزنامه سعودي الحيات منتشر كرد و نوشت: احتياط مصر
در قبال ايران چندان به طول نخواهد انجاميد، به ويژه اگر سياست كشورهاي عرب خليج
فارس در قبال مصر ادامه پيدا كند. از يك سو قاهره با چالش ها و فشارهايي در تمامي
زمينه ها به خصوص در سياست خارجي و مسائل منطقه اي مواجه است و از سوي ديگر به خوبي
مي دانيم كه ايران در سياست نزديكي خود به كشورها و جريان هاي مختلف بسيار صبور است
و به سادگي نااميد نمي شود و پيشنهادات پر جرأتي نيز در صورت لزوم ارائه مي دهد.
الحيات افزود: به خوبي مي دانيم كه عرب هاي خليج فارس از قدرت گرفتن اخوان المسلمين در مصر هراس دارند كه در بخشي از اين هراس حق داشته و در بخشي ديگر دچار مبالغه شده اند. به دليل همين ترس است كه به جز دوحه، ديگر پايتخت هاي عربي با گشايش نسبت به قاهره و حاكمان جديد آن عمل نمي كنند. اين نكته نيز بديهي است كه خستگي سياسي و بي برنامگي در سياست هاي اخوان در مصر، ترديدهايي جدي ايجاد كرده است؛ اما اين نكته واضح و پذيرفتني نيست كه چرا بايد روابط دو جانبه حتي براي مرحله اي گذرا، دچار تنش شود؛ چرا كه اولا خسارت وارده بسيار سنگين خواهد بود و ثانياً اين تنش مي تواند در نهايت به نقطه اي برگشت ناپذير برسد و قاهره را به سمت تهران سوق دهد. درست است كه مصر، سوريه نيست ولي درغلطيدن سوريه به دامان ايران، عبرتي در خود نهفته دارد. هم پيماني تاكتيكي حافظ اسد و ايران در برابر صدام حسين به مرور به يك اتئلاف استراتژيك طولاني تبديل شد كه بهاي آن را پرداخت كرده و هنوز هم پرداخت مي كنيم.
روزنامه سعودي همچنين نوشت: به صراحت مي توان گفت كه روابط دوجانبه مصر با كشورهاي عربي حاشيه خليج فارس را خطري جدي تهديد مي كند. كشورهاي عربي بايد سياستي جديد را در قبال مصر حتي با وجود اخوان المسلمين به كار گيرند و اين كشور را در آغوش خود بگيرند تا بدين ترتيب جلوي تلاش هاي ايران براي نزديكي به مصر گرفته شود.
الحيات افزود: به خوبي مي دانيم كه عرب هاي خليج فارس از قدرت گرفتن اخوان المسلمين در مصر هراس دارند كه در بخشي از اين هراس حق داشته و در بخشي ديگر دچار مبالغه شده اند. به دليل همين ترس است كه به جز دوحه، ديگر پايتخت هاي عربي با گشايش نسبت به قاهره و حاكمان جديد آن عمل نمي كنند. اين نكته نيز بديهي است كه خستگي سياسي و بي برنامگي در سياست هاي اخوان در مصر، ترديدهايي جدي ايجاد كرده است؛ اما اين نكته واضح و پذيرفتني نيست كه چرا بايد روابط دو جانبه حتي براي مرحله اي گذرا، دچار تنش شود؛ چرا كه اولا خسارت وارده بسيار سنگين خواهد بود و ثانياً اين تنش مي تواند در نهايت به نقطه اي برگشت ناپذير برسد و قاهره را به سمت تهران سوق دهد. درست است كه مصر، سوريه نيست ولي درغلطيدن سوريه به دامان ايران، عبرتي در خود نهفته دارد. هم پيماني تاكتيكي حافظ اسد و ايران در برابر صدام حسين به مرور به يك اتئلاف استراتژيك طولاني تبديل شد كه بهاي آن را پرداخت كرده و هنوز هم پرداخت مي كنيم.
روزنامه سعودي همچنين نوشت: به صراحت مي توان گفت كه روابط دوجانبه مصر با كشورهاي عربي حاشيه خليج فارس را خطري جدي تهديد مي كند. كشورهاي عربي بايد سياستي جديد را در قبال مصر حتي با وجود اخوان المسلمين به كار گيرند و اين كشور را در آغوش خود بگيرند تا بدين ترتيب جلوي تلاش هاي ايران براي نزديكي به مصر گرفته شود.
اخبار ویژه
روایت صحیح از نحوه مدیریت انرژی در دولت شهید رئیسی؛
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
پر طرفدار ترین ها
