تأملي كوتاه بر مواضع ضد انقلاب- از
مدعي چپگرايي گرفته تا سلطنت طلب و منافق و سكولار و لائيك و...- نشان مي دهد همه
شان يك درد مشترك بيشتر ندارند و آن هم چيزي نيست جز «اصل ولايت فقيه».
در تازه ترين اظهارات مشاور فراري كروبي در يادداشتي كه توسط گويانيوز- ارگان رسمي
سازمان سيا- منتشر شده، با اشاره به فعال شدن اپوزيسيون با توجه به نزديكي
انتخابات، به سبزها تاخته و مي نويسد؛
«مهدي كروبي در آستانه برگزاري نمايش انتخاباتي مجلس نهم در پيامي كه توسط همسر او
منتشر شد اعلام كرد: «ان شاءالله مردم در فرصتي مناسب ارزش هاي موجود در قانون
اساسي 1358 را البته با اصلاحاتي كه در گذر زمان ضروري مي نمايد احيا كنند». اين
سخن كروبي نشان داد او نه تنها به نسخه فعلي قانون اساسي كه در آن ولايت فقيه داراي
«اختيارات مطلق» مي باشد اعتقادي ندارد بلكه نسخه اوليه قانون اساسي را نيز به شرط
اعمال اصلاحات متناسب با زمان، مفيد مي شمارد و البته شرط آن را هم قبول مردم مي
داند. علاوه بر مهدي كروبي، تعداد ديگري از زندانيان سرشناس جنبش سبز نيز اصلي ترين
مفهوم موجود در قانون اساسي فعلي يعني ولايت فقيه را رد كرده اند. پس با قاطعيت مي
توان گفت فراكسيون تريبون دار جنبش سبز نه تنها تمامي جنبش را نمايندگي نمي كند
بلكه حتي اجازه ندارد خود را سخنگوي اپوزيسيون اسلامگراي داخل كشور معرفي نمايد.
اين نكته اي است كه توجه به آن، ميزان صداقت «فراكسيون خواهان حفظ نظام جمهوري
اسلامي» را آشكار خواهد ساخت.»
در همين راستا «ب.ح» يكي از عناصر ضد انقلاب خارج نشين در گفت وگويي با روز آنلاين،
به رمزگشايي از سناريوي «انتخابات آزاد» پرداخته و مشكل اول و آخر اپوزيسيون را
ولايت فقيه دانسته و در اين مورد مي گويد؛ «تلقي نيروهاي مختلف سياسي از انتخابات
آزاد، از اين مفهوم با يكديگر تفاوت دارد. با اين وجود همه گير شدن بحث انتخابات
آزاد در ميان نيروهاي منتقد و اپوزيسيون، مسأله اي مثبت است، اين مفهوم در تقابل با
خواست و اراده ولي فقيه قرار مي گيرد كه خواستار آن است كه انتخاباتي غير رقابتي
برگزار شود. بنابراين براي برگزاري يك انتخابات آزاد يا رقابتي در ايران، نياز به
گذر از ولايت فقيه با حداقل محدود كردن آن است.»