در روزهایی که عکس سید مرتضی آوینی بیشتر از آثار او مورد توجه است و در
سالگرد ایشان تنها به ذکر خاطراتی عرفانی و اخلاقی از این شهید بزرگوار
بسنده می شود. شاید وقت آن رسیده باشد که از نگاهی تازه و دور از شعارزدگی
به سید شهیدان اهل قلم نگاه کرد.
به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»، شهید اهل قلم در دوران زندگی
فرهنگی، سیاسی و اجتماعی خود مصادیق برجسته ای را پشت سر گذاشت که هر کدام
درسی است برای مسئولیت ها در حوزه های مختلف.
طاقت توهین به بی بی زهرا(س) را نداشت
تالار اندیشه مملو از هنرمندان، نویسندگان، فیلمسازان و ... بود. به
سختی وارد سالن شدم. فیلم اجازه اكران نداشت. آرام در كنار سعید رنجبر
نشستم. ناگهان در میان متن فیلم آگاهانه یا ناآگاهانه (غیر مستقیم) به
صدیقه طاهره توهین شد. سكوت تلخی بر فضا حاكم گشت. در خیا ل خود با
روشنفكری قضیه را حل كردیم:«حتماً انتقادی است بر فرهنگ عامه مردم» در
همین لحظه مردی با كلاه مشكی و اوركت سبز برخاست. نگاهها به طرف او برگشت.
«خدا لعنت كند چرا توهین می كنی؟»
سید مرتضی بود كه می خواست بر سر جهان فریاد بزند، او تنها ایستاده بود.
از ذهنم گذشت چرا؟ چرا فاطمه (س) در تمام اعصار مظلوم است.
وقتی خاتمی، سید مرتضی را توبیخ کرد
مجله سوره به سردبیری سید مرتضی آوینی در صفحهی اول یکی از شمارههای
خود، عکس یک جوان بوسنیایی چاپ کرد که در تقلید از بسیجیان ایرانی،
پیشانیبند اللهاکبر بر سر خود بسته است.
چاپ این عکس همانا و توبیخ سید مرتضی همانا.وزیر وقت ارشاد(سید محمد
خاتمی) به علت چاپ این عکس، سیدمرتضی آوینی را با این عنوان که « چاپ عکس
مغایر با شئونات اسلامی است»، توبیخ کتبی کرد.
وقتی صدای آوینی سانسور شد
مستند "خنجر و شقایق" دربارهی جنگ بوسنی، آمادهی پخش از صدا و سیما شد.
صدای آسمانی سید به عنوان گوینده متن، جان تازهای به این مستند داده بود.
این مستند پخش شد اما بدون صدای مرتضی. محمد هاشمی_برادر و رئیس دفتر آیت
الله هاشمی رفسنجانی_ آن روزها رئیس صداو سیما بود. گویی صدای آسمانی مرتضی
در گوش زرسالاران، به شدت دلخراش بود. صدی آوینی در روزهایی که صدا و
سیما، رسانهی ملی نشده بود با بی رحمی عدهای معلوم الحال، سانسور شد.
مدتی نگذشت که آوینی خسته از کارگزاران سازندگی آن روزها، به دیدار حاج همت
و خرازی و باکری رفت.دیداری که تا به امروز ادامه دارد.
رهبر در تشییع پیکر سید مرتضی
اوایل سال ۶۶ پس از شهادت تعدادی از همکارانمان با حضرت آیت الله
خامنهای دیدار داشتیم. ایشان در این دیدار خصوصی حدود یک ساعت دربارهی
برنامهی روایت فتح صحبت کردند و بیش از هر چیز روی متن برنامهها تأکید
فرمودند. بعد از ما پرسیدند: «نویسندهی این برنامه کیست؟» شهید «مرتضی
آوینی» کنار من نشسته بود. از قبل به ما سپرده بود دربارهی او صحبت نکنیم.
ما سعی کردیم از پاسخ به پرسش آقا طفره رویم اما آقا سؤال را با تأکید
بیشتر تکرار کردند. ما ناچار شدیم بگوییم «سیدمرتضی». آقا فرمودند: «این
متون شاهکار ادبی است و من آنقدر هنگام شنیدن و دیدن برنامه لذت میبرم که
قابل وصف نیست».