برادر ضرغامی! وقت کردی سری هم به سایت irib بزن!

به گزارش شبکه ایران در حالی که صبح امروز ریاست جمهوری با حضور در صحن علنی مجلس به صحبت پرداخت نه تنها سخنرانی وی به طور زنده از تلویزیون پخش نشد که فقط یکی از شبکه های رادیویی به پخش صحبتهای وی مبادرت کرد؛ آن هم شبکه رادیویی فرهنگ. اینکه چگونه می شود این شبکه رادیویی که در بسیاری از نقاط حاشیه ای کشور دریافت امواج آن با مشکل روبرو است برای پخش این سخنرانی انتخاب می شود به کنار بحث بر سر پخش اینترنتی این رادیو است!

در روزگاری که تمام رسانه های تبلیغی علیه جمهوری اسلامی از رادیوفردا گرفته تا بی.بی.سی پرشین سعی می کنند با بهترین کیفیت صوتی، صدای خود را به گوش مخاطبان داخلی برسانند و در این مسیر مدد گرفتن از اینترنت هم مدتهاست که متداول شده اینکه بسیاری از شبکه های رادیویی داخلی و از جمله همین شبکه فرهنگ هنوز که هنوز است در پخش اینترنتی خود با مشکل مواجهند، از آن پارادوکسهای عجیب و غریب رسانه ملی است.

حتی رادیوهای محلی کشورهای همسایه ما از طریق اینترنت برنامه های خود را به گوش مخاطبان خویش می رسانند اما رسانه ملی هنوز که هنوز است چنین رویه ای را جدی نگرفته و سعی می کند همان پخش سنتگرایانه برنامه های رادیویی و تلویزیونی خویش را امتداد دهد.

همین امروز بسیاری از مخاطبانی که می خواستند با رایانه های شخصی خویش و از طریق اینترنت سخنرانی رییس جمهور را بشنوند نه تنها نتوانستند چنین کاری را انجام دهند که تلاشهای مکرر آنها برای دستیابی به پخش اینترنتی رادیوفرهنگ فقط و فقط با اختلاهای مکرر بود که مواجه می شد.

چطور می شود که ادعای فرهنگ سازی برای مخاطبان برون مرزی را داشته باشیم و حتی فکری نکنیم برای پخش اینترنتی برنامه های رادیویی خود.

کار مدیران صداوسیما این شده است که تا تریبونی گیرشان می آید فضا را غنیمت شمرده و از دستاوردهایی می گویند که به واسطه ساخت سریالهای درجه سه و تله فیلمهای بی خاصیت شان ایحاد شده اما حتی یک بار هم نشده که از سوء مدیریت خویش و نواقص سخن به میان آورند.

همین که نمی توان در یکی از مرکزی ترین نقاط شهر تهران پایتخت ایران، یکی از رادیوهای داخلی را شنید بزرگترین دلیل است بر ضعف مدیریت رسانه ملی در استفاده بهینه از فضای مجازی. دوستان صداوسیما کرور کرور پول خرج روزنامه ارگان خویش کرده و از این طریق می کوشند بگویند برنامه های مدیریتی شان هیچ ایرادی ندارد اما حتی یک بار هم نشده که به سراغ سایت irib رفته تا ببینند از طریق این سایت می توان یکی از برنامه های رادیویی را شنید یا نه.