به گزارش خبرگزاری فارس، در هفتههای اخیر برخی از سرمربیان تیمهای لیگ برتری به برگزاری نشستهای خبری پیش از مسابقه اعتراض کردند. امیر قلعهنویی میگوید نشستهای خبری پیش از مسابقه باید جمع شود و محمود یاوری هم برگزاری این نشستها را اتلاف وقت میداند. یا حتی یحیی گل محمدی چندی قبل به دلیل همزمانی تمرین پرسپولیس با نشست خبری در این تمرین حاضر نشد و به صراحت گفت اگر ساعت نشست خبری با ساعت تمرین تیمش یکسان باشد در نشست خبری حاضر نمی شود.
بیان چنین صحبتهایی از سوی پرافتخارترین و با تجربهترین مربیان لیگ برتر تعجبآور است زیرا در لیگ قهرمانان آسیا تک تک امتیازها ارزشی حیاتی داشتند. اگر کشوری فقط یک امتیاز از کشور دیگر بیشتر میگرفت امکان داشت تعداد سهمیههایش بیشتر شود.
در چنین شرایطی کنفدراسیون فوتبال آسیا به رسانههای ایران و برگزاری نشستهای خبری قبل و بعد از مسابقههای امتیاز تقریبا کاملی داد و به لطف همین امتیازهای هرچند ناقابل رسانهای بود که ایران توانست 3+1 سهمیه در لیگ قهرمانان آسیا کسب کند.
بنابراین انتقاد از برگزاری نشستهای خبری بدون تعارف کملطفی در حق رسانههایی است که با وجود اینکه کمترین بهره مادی را از این فوتبال پولدار میبرند بیشترین نقش و سهم را در کسب سهمیههای ایران در آسیا داشتند.
خبرنگاران ایرانی اگر امروز ارج و قربی نسبی پیدا کردهاند نه به لطف مربیان و مسئولان ایرانی است که به خاطر قوانین حرفهای فوتبال است. فوتبالی که به ارزش رسانهها واقف است.
برخی از مربیان ایرانی خبرنگاران را هزارتومانی صدا میکردند اما قوانین فوتبال حرفهای باعث شد مربیان سنتی و مدرن ما وادار به پاسخگویی محترمانه به خبرنگاران قبل و بعد از بازی شوند.
شاید اگر برگزاری این نشستهای خبری و امتیاز رسانهای نبود تعداد سهمیههای ایران در لیگ قهرمانان آسیا کمتر میشد.
اکنون برخی از مربیان طاقت حضور در نشستهای خبری نیم ساعته را ندارند و به هزار و یک بهانه مثل برگزاری تمرین و بیفایده بودن این گفت و شنودها میخواهند از آن فرار کنند اما قطعا رسانهها بدون کمترین توقع و چشمداشت و با بیشترین تلاش و زحمت فوتبال را به ورزرش اول ایران تبدیل کردهاند و بیشترین سهمیه را به فوتبال مثلا حرفهای ایران هدیه کردهاند. فوتبالی که اگر چه برخی سرمربیان و برخی بازیکنانش کمترین احترام را برای رسانهها قائل هستند اما بیشترین سود را از این رسانهها بردهاند.
امروزه فیفا، یوفا و ای اف سی به خوبی به نقش رسانهها در فوتبال واقفند و به همین دلیل در قوانینشان شان و جایگاه رسانه و خبرنگار را حفظ میکنند اما شاید در فوتبال ایران هنوز نگاهی سنتی به خبرنگار و رسانه وجود دارد نگاهی که خبرنگار را موجودی اضافی قلمداد میکند.