روز 19 دی ماه سال جاری مقام معظم رهبری در جمع مردم قم که به مناسبت سالروز قیام مردم این شهر به دیدار ایشان رفته بودند با اشاره به برخی زمزمه ها که در مورد زیر سؤال بردن انتخابات می شود، فرمودند: «آن کسانی که راجع به انتخابات توصیه هائی میکنند، حواسشان باشد به دشمن کمک نکنند، دائما نگوئید انتخابات باید آزاد باشد از اول انقلاب 34 انتخابات داشتیم، کدامیکاش آزاد نبوده؟»
فرمایشات رهبری پایانی بود بر ادعاهائی که در مورد انتخابات آزاد، هراز چند گاهی و آن هم از ناحیه بزرگان درون نظام مطرح می شد که در این نوشتار به اختصار به آن می پردازم.
چه زمانی و توسط چه کسانی ادعای تقلب در انتخابات مطرح شد؟
شاید اولین بار این حرف در خطبه های نماز جمعه قبل از انتخابات ریاست جمهوری هفتم (27 اردیبهشت 76) مطرح شد و حساسیت مطلب در این بود که برگزار کننده انتخابات یعنی رئیس جمهور وقت (آقای هاشمی) این سخن را آنهم در نماز جمعه مطرح کرد.
دومین بار در انتخابات مجلس هفتم، مجلس ششمیها بوق و کرنای زیادی راه انداختند و حتی آخرین روز جلسه علنی مجلس قبل از انتخابات را به زدن این حرفها اختصاص دادند و چون ماها خبر داشتیم که چه برنامه ای دارند، آنروز را در مجلس حاضر نشدیم ( آبستراکسیون کردیم) تا شاید مجلس تشکیل نشود ولی متاسفانه جلسه تشکیل شد و بدترین حرفها زده شد که از نقاط تاریک مجلس ششم آنروز است که فرمایشات آقایان موجود است.
مرتبه سوم در انتخابات ریاست جمهوری سال 88 بود که قبل از برگزاری انتخابات، فریاد تقلب را سر دادند و بعد از انتخابات هم گفتند ما که قبلا گفته بودیم، دیدید تقلب شد! که هنوز خاطرات آن روزهای تلخ در ذهن ملت ایران هست.
انتخابات ایران سالم است
اگر کسی کمترین دقت را در 34 انتخابات جمهوری اسلامی داشته باشد، پی خواهد برد که آزادترین انتخابات ها در ایران است که به بیان چند نمونه از نتایج انتخابات در این خصوص اکتفا میکنم.
اگر انتخابات آزاد نیست پس چگونه است که از صندوق انتخابات آقای بشارتی وزیر کشورِ اصولگرای دولت هاشمی، آقای خاتمی بیرون می آید و از صندوق آقای موسوی لاری، وزیرِ کشور اصلاح طلب و تاجزادهی مشارکتی دولت خاتمی، آقای دکتر احمدی نژاد بیرون می آید؟
اگر انتخابات آزاد نیست پس چگونه در انتخابات مجلس ششم، اکثریت اصلاح طلبان رای می آوردند و همان افراد (کسانی که تأیید شدند) از قبیل آقای کروبی، مجید انصاری و... چون عملکرد نادرستی از خودشان بجای گذاشتند در انتخابات مجلس هفتم رای نیاوردند.
اگر انتخابات آزاد نیست پس چگونه است که در صندوقهای شمال شهر تهران بیش از 60% مردم به میر حسین موسوی رای میدهند و در جنوب شهر تهرات کمتر از 40%. اگر واقعا تقلب شده است چرا در شمال تهران نشد؟
نگاه به برندگان انتخابات در این سالها بخوبی نشان میدهد که رای مردم آزادانه به صندوق انداخته شده و از ناحیه مسؤلین، نتابج آن بدون دخل و تصرف اعلام گردیده است و اگر در گوشه و کنار تقلبی شده است، توسط شورای نگهبان، آراء متقلبانه باطل شده تا سلامت نتیجه انتخابات تضمین شود.
آیا فقط برای دیگران تقلب است؟
برخی از افرادی که امروز مدعی انتخابات آزاد هستند گویا یادشان رفته که خودشان بر اساس همین انتخابات ها بر کرسی مسؤلیت تکیه زده اند لذا اگر مدعی تقلب هستند باید در مورد خودشان پاسخگو باشند و اگر منظورشان این است که انتخابات در مورد آنها آزاد است و در مورد دیگران تقلب میشود، جای بسی تعجب خواهد بود و این همان خود بینی و انحصار طلبی است.
اگر در انتخابات 88 نامزد مدعیان تقلب رای آورده بود، حتما علیرغم اینکه قبلا ادعای تقلب کرده بودند، از نتیجه استقبال میکردند و تقلب را فراموش میکردند ولی هنگامی که رای نیاوردند، زمین و زمان را به هم دوختند تا ثابت کنند که انتخابات سالم نبوده است.
نمایندگان مجلس هوشیار باشند
متاسفانه طرحی که نمایندگان مردم با ادعای سالم سازی انتخابات ریاست جمهوری به تصویب رساندند نیز بی تأثیر در فضای القای شبهه در انتخابات نبود که به لطف خدا با اظهار نظر شورای نگهبان چیزی از آن باقی نماند و اکثر موارد آن مغایر قانون اساسی اعلام گردید که به ناچار حذف خواهد و ای کاش قبل از طرح آن در مجلس با شورای نگهبان مشورت می شد تا از تحمیل هزینه سنگین و بی نتیجه بر نظام پیشگیری میگردید.
* نماینده سابق قاینات در مجلس شورای اسلامی