به گزارش خبرگزاری فارس، بدون شک لیگ برتر کشتی آزاد امسال دستاوردی نداشت به غیر از بیاحترامی، فحاشی و شاید هم کمی کشتی؛ لیگی که به غیر از جنگ اعصاب نتیجه دیگری نداشت. لیگی که با حاشیه شروع و با درگیری و فحاشی به پایان رسید. به قول معروف امسال هم مانند سالهای گذشته سفره لیگ پهن شد تا عدهای ازا این سفره ارتزاق کنند، اما با این تفاوت که امسال با چاشنی جنجال جمع شد.
به هر حال پس از کشوقوسهای فراوان استارت آغاز دهمین دوره رقابتهای لیگ برتر کشتی آزاد از 23 آبانماه با حضور 8 تیم که 6 تیم آن مازندرانی بودند، زده شد. هر چند که از همان ابتدا هم حضور تیمهای ثامنالحجج (ع) سبزوار، داماش بابل، پرسپولیس جویبار و فولاد ماهان سپاهان با توجه به قدرتی که داشتند در مرحله پایانی لیگ مشخص بود، اما شاهد رقابتهای به نسبت زیبا و نزدیکی در مرحله گروهی بودیم. به طوریکه حتی ثامن قهرمان این دوره و دوره قبل نیز از گزند حریفان در امان نماند و یک شکست خانگی مقابل سایپا را تجربه کرد تا هیچ تیمی بدون شکست گام به مرحله پایانی نگذارد.
هر چند که به عقیده کارشناسان داماش و ثامن شانس بیشتری برای برگزاری فینال داشتند، اما در نهایت این پرسپولیس و ثامن بودند که دیدار نهایی را برگزار کردند تا جنجالیترین قهرمانی در تاریخ لیگ کشتی آزاد ایران به نام ثامن زده شود؛ فینالی که به جنجالیترین فینال تاریخ لیگ کشتی تبدیل شد و با جشنوارهای از بیاخلاقیها، تخلفات، فحاشیها و حتی درگیری فیزیکی برگ سیاهی در کارنامه کشتی شد.
اعتراض به نحوه قضاوت داوران مختص به مرحله پایانی نبود و حتی در همان مراحل مقدماتی هم شاهد بروز اعتراضاتی نسبت به عملکرد داوران بودیم؛ به طوریکه در چند دیدار مرحله گروهی حتی کار تیمها به انصراف و تهدید به کنارهگیری کشید که با کدخدامنشی ختم به خیر شد.
اوج این درگیریها را در فینال شاهد بودیم جاییکه کادرفنی و مربیان پرسپولیس و در رأس آنها غلامرضا محمدی با اعتراضات پی در پی خود مانع از برگزاری مسابقه فینال در روال عادی خود شد.
اعتراض ها از دیدار 74 کیلو شروع شد که با دریافت کارت زرد و در نهایت به علت اعتراضات شدید، با دریافت کارت قرمز برای محمدی همراه بود، اما وی به هیچ عنوان حاضر به تن دادن به رأی داوران و ترک تشک مسابقه نبود. این درحالی بود که مسابقه به صورت زنده از شبکههای صداوسیما پخش میشد و ازدحام و بینظمی بسیاری در کنار تشک وجود داشت. محمدی در هیاهو و فحاشی تماشاگران معترض همچنان به اعتراضاتش ادامه داد به طوری که با حضور چندین هزار تماشاگر حاضر در سالن مسابقه جوی ملتهب ایجاد شده بود.
در حالیکه وی قصد داشت با بیرون کشیدن کشتیگیرش از تشک مسابقه و عدم ادامه مبارزات در اوزان باقیمانده سالن را ترک کند، میرفت کار به جاهای باریک کشیده شود که با وساطت و کدخدامنشی مسئولان فدراسیون کشتی و نادیده گرفتن کارت قرمز، وی را راضی به ادامه مسابقات کردند؛ هر چند که بازهم نتیجهای نداشت و در نهایت بعد از مسجل شدن شکست پرسپولیس و قهرمانی ثامن در پایان وزن 96 کیلو مسئولان این تیم اجازه حضور به کمیل قاسمی در دیدار سنگینوزن مقابل فردین معصومی را ندادند.
تمام این اتفاقات در حالی رخ داد که مدیران 4 تیم راه یافته به مرحله پایانی در جایگاه ویژه نظارهگر رفتار و حرکات اعضای تیمشان بودند به خصوص برخی باشگاهها که پیشوند فرهنگی را یدک میکشند نباید اجازه چنین حرکاتی را به اعضای تیمشان میدادند.
سردار رویانیان مدیرعامل باشگاه پرسپولیس در سالن حضور داشت و چه بهتر که پیش از این مسابقه یا حتی بلافاصله بعد از درگیری نخست وارد ماجرا میشد و با مدیریت درست، به اعضای تیمش اجازه نمیداد تا کار به جاهای باریک و حتی برخورد فیزیکی سرمربی تیمش با رئیس کمیته داوران فدراسیون کشتی بکشد. که اگر این اقدام صورت گرفته بود شاید شاهد حرکات زشت بعدی از سوی تماشاگران منتسب به پرسپولیس و تخریب اموال عمومی سالن 12 هزار نفری آزادی را نبودیم.
بدون شک موضوعی که بیش از هر چیزی دل اهالی کشتی و گوششکستهها را آزرده کرد بیاخلاقیها و الفاظ رکیکی بود که همگان میدانند ادبیات رشتهای پهلوانی مانند کشتی که جهان پهلوانانی همچون تختی را در صفحه تاریخ خود میبیند، نیست؛ الفاظی که تماشاگران تیمهای حاضر در فینال از همان ساعات ابتدایی 12 دیماه در سالن 12 هزار نفری مجموعه ورزشی آزادی تهران نثار هم کردند تا تن جهان پهلوان هم در آستانه چهلوپنجمین سالگرد درگذشتش در گور بلرزد!
اهالی کشتی معتقدند که این ادبیات شایسته این رشته نیست و از فوتبال وارد شده است که شاید تا حدودی هم حق داشته باشند، اما واقعاً باشگاههای ما که با هزینههای میلیاردی به ناگاه تصمیم به حضور در لیگ کشتی میگیرند آیا برای فرهنگسازی اقدامی انجام دادهاند؟
شاید زشتترین پایان هم عدم حضور تیمهای پرسپولیس و داماش در کنار تیم ثامن روی سکوی قهرمانی بود تا جشنواره تخلفات کامل شود؛ به نظر میرسد این تیمها نیز با همین دیدگاه از ایستادن روی سکوی نایب قهرمانی و سومی و دریافت جوایز خودداری کردند تا پایانی سیاه بر کارنامه دهمین دوره لیگ برتر کشتی آزاد باشد.