به گزارش 598، فارس به نقل از خبرگزاری عراقی نون، نوام چامسکی در سمیناری
در دانشگاه کلمبیای آمریکا درباره انقلاب مصر گفت: مصر با شرایط سیاسی و
چالشهای دشواری روبرو است خصوصا که برخی از کشورهای عربی از بعضی عناصر
مخالف نظام سیاسی حمایت میکنند.
چامسکی گفت: چند
علت وجود دارد که باعث شده کشوری مثل امارات با نظام جدید مصر به ریاست
محمد مرسی مخالف باشد و از مخالفان وی حمایت کنند. یکی از این علل، پروژه
توسعه منطقه کانال سوئز است که محمد مرسی رئیس جمهور مصر آن را در دستور
کار خود قرار داده است زیرا اتمام این پروژه، بزرگترین فاجعه برای اقتصاد
امارات به ویژه دبی خواهد بود زیرا اقتصاد این کشور بر پایه خدمات و نه
تولید بنا نهاده شده است. کانال سوئز که از جایگاه راهبردی بینالمللی
برخوردار است بسیار بهتر از شهر منزوی دبی است که در داخل خلیج فارس قرار
دارد و امکان بستن آن در صورت وقوع درگیری با ایران وجود دارد.
وی
افزود: چاههای نفت امارات در امارت ابوظبی متمرکز است و هریک از
امارتهای کشور امارات فقط ثروتهای طبیعی خودش را دارد و دبی از نظر منابع
طبیعی فقیرترین آنها است لذا به طور کلی تکیه اصلی دبی بر خدماتی است که
به دیگران میدهد و پروژه توسعه کانال سوئز، این امارت را از نظر اقتصادی
از هم اکنون تا 20 سال دیگر - بی برو برگرد- از بین خواهد برد.
این
روشنفکر یهودی آمریکایی گفت: امارات بیشترین کشور عربی است که از نظر
سیاسی و اطلاعاتی به (شبکه جاسوسی) موساد اسرائیل و سازمان اطلاعات آمریکا
(سیا) متکی است؛ خصوصا بعد از اجرای پروژههای خدماتی بعد از بازگشت هونگ
کنگ به چین و رشد موشکی اقتصادهای ببرهای آسیا. اما این تکیه اطلاعاتی (با
از رده خارج شدن اقتصادی امارات در پی توسعه کانال سوئز) به تدریج از بین
خواهد رفت زیرا این تکیه، به علت میزان گسترده مبادلات تجاری است که عملا
در امارات انجام میشود.
به گفته چامسکی، امارات
بیشترین کشور عربی است که روابط تجاری و اقتصادی گرمی با ایران دارد و اگر
جنگی بین آمریکا و ایران روی دهد و فعالیتهای تجاری از دبی به مصر منتقل
شود، امارات بدون حمایت هوایی آمریکا به طور عمدی درگیر خواهد شد تا
تاسیسات آن منهدم شود و بعدا شرکتهای آمریکایی بیایند و با پولهای امارات
در بانکهای آمریکا این آن را دوباره بسازند.
وی
افزود: اگر نظام مصر بتواند این پروژه بزرگ در منطقه کانال سوئز را به
سرانجام برساند؛ مصر در جرگه کشورهای پیشرفته اقتصادی قرار خواهد گرفت و
باید سیستمهای فرهنگی – آموزشی در مصر توسعه یابند تا بتواند همگام با
نهضت آینده حرکت کند.