هوای داوری دودی و خاکستری است

به گزارش 598 به نقل از خبرگزاری فارس، حتما نباید به هوای تهران گفت دودی و خاکستری. گاهی یک مکان در بسته هم می تواند هوای بدی داشته باشد. هوای خاکستری و پاییزی.

این روزها حال و هوای کمیته داوران فدراسیون فوتبال هم همین طور است و حتی شاید بدتر از هوای تهران.

تردد در این کمیته، شما را مسموم می کند. فضا آن قدر ملتهب است که دیگر راهی جز فریاد زدن نیست.

زمانی در کمیته داوران اتفاقات زیادی رخ می داد اما صدای کسی در نمی‌آمد. این، دو دلیل داشت. اول اینکه مدیریت به شکلی بود که کسی جرات پیدا نمی کرد مشکلاتش را علنی کند و دلیل دوم هم این بود که هنوز حرمتی بین افراد باقی مانده بود تا در یک جمع عمومی و یا جایی مثل رسانه ها بخواهند علیه هم شمشیر را از رو ببندند، اما حالا کار به جایی رسیده که اعضای خود کمیته نیز روبروی هم نه تنها قدعلم می کنند بلکه حتی به دوستان خود خط هم می دهند تا علیه دیگری جریان سازی کنند.

* نقش فریدون اصفهانیان چیست؟

وقتی فریدون اصفهانیان به عنوان رئیس کمیته داوران انتخاب شد خیلی از داوران فعلی و حتی قدیمی تر ها که کار نظارت را بر عهده گرفته بودند از این انتخاب مجمع خوشحال بودند. آنها فکر می کردند حضور یک رئیسی که خود اهل داوری است می تواند به جامعه داوری هم عزت ببخشد و هم خیلی از مشکلات آنها درک شود اما این فقط خیالی باطل بود. اساسا اگر یک نفر توانست بگوید نقش اصفهانیان در این کمیته چیست می تواند این معادله پیچیده را حل کند.

اصفهانیان رئیس کمیته داوران است اما انگار نیست. این حسین عسگری رئیس دپارتمان داوری است که همه جا سخن می گوید، از داوران دفاع می کند، نام داوران را خط می زند، یک تنه مقابل همه می ایستد.

به طور کلی این حسین عسگری است که این روزها سوژه اصلی داوری شده است.

تمدید حضور وی به عنوان رئیس دپارتمان داوری توسط مهدی محمد نبی دبیرکل فدراسیون اولین جرقه اختلاف بین اعضای کمیته داوران را رقم زد.

جایی که برخی از اعضای کمیته داوران معتقد بودند این رئیس کمیته است که باید رئیس دپارتمان را انتخاب کند اما برخی دیگر از اعضای کمیته داوران می گویند طبق اساسنامه فدراسیون فوتبال که منطبق بر اساسنامه فیفا است این دبیرکل است که باید این انتخاب را انجام دهد.

جالب است که اصفهانیان جنگ بین اعضای کمیته خود را می بیند اما سکوت می کند و شاید به قول برخی، پشت پرده تصمیم دیگری بگیرد اما آیا این راه خوبی برای کنترل این وضعیت است؟

درست است که اصفهانیان به این سکوت آزار دهنده ادامه دهد ولی در پشت پرده تصمیم دیگری اتخاذ کند؟

اینکه چرا فدراسیون در قبال این جدل های لفظی کمیته داوران سکوت کرده از همه چیز دردناک تر است.

فدراسیون سکوت می کند و هر روز اختلافات در داوری بیش از گذشته می شود. این وسط دود این همه بهم ریختگی به چشم چه کسانی می رود؟ اشتباهات داوری در لیگ نه تنها کم نشده بلکه به قوت خود باقی است.

*حق با کیست؟ این اساسنامه قانونی است یا خیر؟

سوال های زیادی در مورد کمیته داوران وجود دارد. کمیته ای که هر یک از اعضای آن به دلایل خاص خود به دنبال این هستند که کفاشیان حکم ابطال ابلاغ آنها را بدهد.

سوال این است که چرا هنوز نایب رئیس کمیته داوران انتخاب نشده است؟ این کمیته چرا سخنگو ندارد؟ چرا برخی از اعضای کمیته می گویند اساسنامه فعلی این کمیته قانونی نیست و منطبق بر اساسنامه فدراسیون نیست اما عده دیگری می گویند چرا اساسنامه تصویب شده اجرایی نمی شود؟

به طور کلی در این کمیته همه رئیس هستند و تصمیم گیرنده و کسی هم حرف دیگری را گوش نمی دهد.

در این آشفته بازار جدال های لفظی چرا باید توقع داشته باشیم که داوران نخبه ایرانی بتوانند شانسی برای قضاوت در جام جهانی داشته باشند؟

راستی تکلیف برخی از داورانی که خیلی زود از دنیای داوری خداحافظی کردند و یا آنهایی که گوشه‌گیری می کنند چه می شود؟

چرا باید داوری مثل خداداد افشاریان این چنین زخم خورده علیه عسگری صحبت کند و  داخل فدراسیون دعوایی رخ دهد که گویی اینجا فدراسیون نیست.

سکوت فدراسیون هر روز بیشتر از قبل می شود و در این اوضاعی که هر کسی به دنبال زدن این فوتبال است، کمیته داوران خوراک خوبی به همه منتقدان کفاشیان داده است و به نظر می رسد خود کرده را تدبیر نیست.